πῶς οὖν πέμψετε θεωροὺς εἰς

 3 Thuc. I 4, 1 4 Plat. Min. p. 321 A 6 cf ad t. IV

392, 6 9 cf. p. 69, 9 sq. 12 cf t. IV 73, 9 et 736, 6 R et

ad t. IV 317, 1 14 cf p. 69, 6 

 5 ἡμᾶς UVa | κινήσετε Mor | μὴ δὲ CAMaB | τὸ πρᾶγμα

ἐροῦντας Ma τὸ πράγματι ἐμμένοντας Ath τῶ πράγματι ἐροῦν-

τας UVaB Rog τὸ πρᾶγμα ἐμέοντας Mor sed ἐλεοῦντας coni

„malim ἐλάσοντας“ Re ἐκλαλοῦντας coni lacobs Lect 204

7 γράμμασι Α sed συγ antep m 2 8 βουλεύεσθε U βούλεσθε

VaB βούλεσθαι Mor 10 μηδὲ CA Re Rog | τὴν Ma | τοῖς

om Ma Mor ταῖς AthUVaB 11 κεκομισμένον Ma et auctore

lacobsio Lect 204 Not 50 Rog | ψῆφον Ma Mor „malim φήφῳ“

Re at cf p. 119,7 | μὴ δὲ MaB 12 ἴθαν Ma ἴδην Mor |

φασιν Ma sed α in η corr m 2 15 σοφώτατον et Σωκράτην

Mor 16 ἐντεῦθεν — Σωκράτης inserui e MaUVaB cum Rog

om CAAth Mor Re qui ὑμεῖς δὲ πονηρότατος ἀνδρῶν

Σωκράτης inserendum coni, quem secutus ἐντεῦθεν δὲ ὑμεῖς

πονηρότατος ἀνδρῶν Σωκράτης Cobetus 17 βοᾶτε Α

sed αι supra ε m 2 βοᾶται Ath 



 

τὰ Πύθια; πῶς θύσετε πορευθέντες; πῶς εὔξεσθε;

πῶς, ἤν τι δέῃ, χρήσεσθε τῷ τρίποδι πολλὴν φλυαρίαν

τῶν λογίων κατεγνωκότες; καίτοι τίνες ἂν ὑμῶν δι-

καιότερον ἂν συμπράττοιεν εἰς δόξαν τῷ μαντείῳ; δι’

 οὗ τὰς ἀποικίας ἐπέμψατε, δι’ οὗ Μήδους ἀπωλέσατε,

δι’ οὗ κακῶν ἑτέρων εὕρασθε λύσεις, δι’ οὗ τὴν προ-

ηροσίαν ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων θύετε. φέρε, εἴ του

πιέζοντος, ὅ μὴ γένοιτο, <ἥκοιτε> ζητοῦντες παρὰ τοῦ

θεοῦ, καθάπερ ἔμπροσθεν, λύσιν, ὁ δ’ ὑμᾶς, ὥσπερ

 τὸν Ἀρχιλόχου φονέα, διαρρήδην ἐξελαύνοι τοῦ νεὼ

 R III 66 | Μουσῶν ὑμᾶς ἀπεκτονέναι καὶ αὐτοῦ θεράποντα

ὑπειπών, καλήν γ’ ἂν εἴημεν δόξαν ἐν τοῖς Ἕλλησιν

ἐσχηκότες. καὶ τούτῳ μὲν ἦν εἰς τὸν τοῦ πολέμου

νόμον ἀναχώρησις, ὑμᾶς δὲ τί τῶν ἀπάντων παραι-

 τήσεται; τοὺς αὑτοῦ ποθ’ ἱερεῖς οὗτος αὐτὸς ὁ

 5 Aristid. Panath. t. Ι p. 181, 14 sq. D | Her. VII 141 sq. 

 7 cf t. IV 367, 14 R. Arist. l. l. p. 318, 23. Schol. Arist. Eq.

729 10 cf ad t. I 119, 20; t. II 145, 9 11 Galen. adh. 9.

Archil. fr. 1. cf Hes. theog. 100. Theogn. 769. Arist. Av. 909.

Hom. h. XXXII 20 13 Plut. de ser. num. vind. 17 cum nota

Wyttenbachii. Suid. s. v. Ἀρχίλοχος 

 13 τούτῳ] τῷ τοῦ Ἀρχιλόχου φον[εῖ] δηλονότι Α 

 1 θύσετε scripsi auctore Re cum Rog οἴσετε libri Mor Re

ᾄσετε lacobs Add 349 Lect 204 3 λόγων Mor | ὑμῶν

om Β 4 συμπράττειεν C sed οι supra ει m 2 5 οἰκίας C

6 προσηγορίαν C sed προηροσίαν suprascr m 2 7 εἴ

του scripsi auctore Re εἰ του U εἰ τοῦ reliqui libri edd et

defendit lacobs Not 51 8 ἥκοιτε inserui ante ζητοῦντες

auctore Sinteni, ante παρὰ Re, cui oblocutus est Iacobsius

l. l. om libri edd 9 ὃ Α ὅ Β | δὲ Re 10 ἐξελαύνει Β

ἐξελαύνει Mor | νεῶ Re 11 μισῶν Ma sed ι in ου corr,

UVaB | αὐτοῦ CAUVaB Mor 13 τοῦτο UVa 15 αὐτοῦ

scripsi ex AMa cum Rog αὐτοῦ U αὐτοῦ reliqui libri Mor Re 



 

θεὸς ὑπὲρ Αἰσώπου χαλεπαίνων περιέβαλε κακοῖς. καί-

τοι τίς ἂν μὴ φιλονεικῶν ἀπεικάσειεν Αἴσωπον τὸν

Φρύγα Σωκράτει τῷ ὑμετέρῳ; πῶς οὖν δεῖ νομίζειν

πρᾴως οἴσειν τὸν τοῦδε θάνατον, ᾧ δεινὸν ἔδοξεν

ἐκεῖνος ὁ πρότερος; καλήν γε δόξαν ἐν τοῖς Ἕλλησιν 

ἕξομεν ἄνευ τοῦ τι πείσεσθαι καὶ ζημίας. καὶ γὰρ εἰ

ψήφοις ἀποθανεῖται καὶ δικαστηρίου ἔσται σχῆμα,

μείζων αἰτία τὸ μηδ’ ὀργῇ προσθεῖναι τὸ κακὸν ἐξεἱ-

’ναι. τὸ δὲ καὶ τὴν πρύμναν ἐστέφθαι τοῦ πλοίου τοῦ

τὸν χορὸν εἰς τὴν Δῆλον ἄγοντος οὐ φαίνεται δηλοῦν 

ὧς ἐμποδὼν ὁ θεὸς ἵσταται τῇ τελευτῇ καὶ τὴν σώ-

ζουσαν φέρει; μέλει τοῖς κρείττοσιν, d) Ἀθηναῖοι,

μέλει τῶν φιλομούσων. σημεῖον δέ, Λειβήθριοι μετὰ

 1 cf ad t. II 528,7 6 Isocr. Areop. p. 145 a; Panath.

p. 263 b 8 cf ad t. IV 269, 3 9 cf. p. 143, 12 sq. et 146, 10.

Plat. Phaed. p. 58 A sq. 11 cf t. II 154, 17; 43, 6 

 1 περιέβαλλε Mor 2 φιλονικῶν Rog 3 ἡμετέρῳ? \ δεῖ

om Ma 4 πράως MaB \ οἴσειν] ὡς οἴσει Αtὸ | w in ras Ο2

ὃ Α I δεινὸς MaUVaB 6 ἄνευ τοῦ τι πείσεσθαι καὶ

ζημίας scripsi ἄνευ τι πέσωμεν καὶ ζημίας ΓΑ Re Rog

ἄνευ τι πεύσομεν καὶ ζημίας ΑΙΑ ἄνευ τί πεύσομεν καὶ ζη-

ζημίας UVaB αὶευτεπἐσωμεν καὶ ζημίας Ma ἄνευ τι * καὶ ζημίας

Mor qui τιμωρίας pro τι coni ἄνευ τῆς ζημίας coni Re κἂν

μὴ περιπέσωμεν ζημίαις lacobs Lect 204, κἂν μὴ περιπέσωμεν

ἄλλῃ ζημία idem Not 51 ἂν μή τι πάθωμεν καὶ ζημίας olim

conieci Mus. Rhen. XXXII 96 7 δικαστηρίω Ma δικαστη-

δικαστηρίοις UVaB \ ἔσται scripsi τι CAAth Mor Re τί MaUVaB

τι ἔσται auctore Nabero Rog προσέσται τι coni Re 8 τῷ

μηδὲ ὕβριν προσθεῖναι τῷ κακῷ ἐξεῖναι coni Gasda Ι μεῖζον αἰτίας

MaUVaB Ι μὴ δ’ MuB ’ μηδὲ MorRe 9 ἐστ’ φθαι cum ras 2

litt ἁ ἐστράφθαι VaB 11 ἐμποδῶν Α \ σΚ́ιουσαν Rog

12 φέρειν Ma sed ’ν del | φέρει. Re Ι θεοί MaAth 13 δέ,

scripsi e Ma cum Mor et Gasda coU t. IV 146, 6. Dem. p. 525, 17

εἰ

δὲ reliqui libri Re Rog Ι λιβιθριοι Α λειβἐθριοι Πα λιέ-

θριοι BΒλ ιβηιθ ἴον Μο \ ol post Asi§7]d-QL0i inser auctore la- 



 

τὸν Ὀρφέως φόνον δι’ ἀμουσίας ἔδοσαν δίκην καὶ

κατέχεται τὸ χωρίον ἀπαιδευσίᾳ συχνῇ. καίτοι τοῦτο

ποίας οὐ νόσου δεινότερον, τίνων οὐκ αὐχμῶν βλα-

βερώτερον καὶ τετυφλῶσθαι τὴν διάνοιαν καὶ ζῆν ἐν

 R III 67 ἀγνοίᾳ τῶν καλῶν καὶ μηδὲν διαφέρειν | βοσκη-

 μάτων; ἀλλ’ ὑμεῖς μὴ ἁμάρτοιτε τοιοῦτον μηδὲν μηδὲ

πάθοιτε. Κρίτων, ἡλικιῶτα Σωκράτους καὶ δημότα,

λέγε πρὸς τούτους ἃ σύνοισθα τῷ φίλῳ. ποῦ τοῦ Σα-

10 λαμινίου Λέοντος οἱ παῖδες, ἐφ’ ὅν ὑπὸ τῶν τριά-

κοντα πεμπόμενος οὗτος ἀπῆλθεν οἴκαδε; φανεῖται

μεμνημένος δημότης τῆς προαιρέσεως; καὶ τῶν ἀμφὶ

Θράσυλλον καὶ Περικλέα τοὺς οἰκείους καλῶ τῶν, τὸ

Σωκράτους μέρος, οὐκ ἀπολωλότων ἀκρίτων. 183. Παῦσαι θορυβῶν, Ἄνυτε. δεῖσον τὸ μέλλον.

μὴ νίκην νίκα Καδμείαν. ὅρα μὴ τήμερον ἡσθεὶς ὕστε-

 1 Paus. IX 30, 5. cf p. 141, 21 sq. 3 Plat. rep. IX p. 586 A

8 Plat. apol. p. 33 E; Gorg. p. 495 D 10 p. 136, 14. Plat.

apol. p. 32 C; ep. VII p. 324 E sq. Andoc. de myst. § 94. Xen.

comm. IV 4, 3; Hell. II 3, 39. Dio Chr. t. II p. 191, 10. Socr. ep.

7,1. Diog. L. II 5, 8, 24 13 p. 134, 2. Plat. apol. p. 32 B.

Xen. comm. I 1, 18; Hell. I 6, 29 et 7, 15. Diog. L. l. l. 16 cf

t. II 55, 2 17 Xen. Hell. I 7, 35 

 cobsio Lect 204 Not 52 Anth. Pal. III 217 Rog | μετὰ om in

ras 1—2 litt C 

 1 δι’ del lacobs τὴν coni Re cui oblocutus est Gasda

ἔδωκεν Mor sed γρ ἔδωκαν in marg 6 ἁμάρτοιτε scripsi ex

AthUVaB (abreptum est in Ma) ἁμάρτητε CA Re Rog ἁμαρ-

τάνοιτε Mor | οὐδὲν AthUVaB | μηδὲ scripsi e CA auctore

Gasda cum Rog μήτε reliqui libri Mor Re 7 πάθητε Ma

10 οἱ om C | ὑφ’ Mor 12 μεμυημένος Ma | δημότης δημότου

coni Re | τῆς om Ma | signum interrogationis posui punctum

libri edd | τὸν MaUVaB Mor | ἀμφιθράσυλλον U 14 ἀκρἰ-

τως Mor 



 

ρον ὀδύρῃ σαυτόν. εἶλε καὶ Καλλίξενος τοὺς στρατη-

γούς, ἀλλ’ ὅμως ἑλὼν ἀπώλλυτο. φύλαξαι δὴ τὸ παρά-

δειγμα καὶ λῆξον λοιδορῶν. λύει τὰς βλασφημίας Φαί-

δων μετὰ τὸν χείρω βίον φιλοσοφῶν. οὕτως εἴωθε

Σωκράτης διαφθείρειν τοὺς νέους. 3 Diog. L. II 9, 1, 105 2 λιμῷ vel ἐλῶν λιμῷ olim conieci Mus. Rhen. XXXII 94

3 „malim λοιδοριῶν“ Re | λύει scripsi λύεις libri λύσον

Mor λύει σοῦ Re qui λύσεις τἀς βλασφημίας, ὡς Φαίδων coni

λύε auctore Nabero Rog 5 τοὺς inserui e MaUVaB cum

Rog om CAAth Mor Re τέλος τῆς σωκράτους ἀπολογίας subscr

A, σωκράτους ἀπολογία Va Apologiae Socratis succedere iussi alteram de illo decla-

mationem, quae in uno codice — Barberinum dico — ei ante-

cedit, sed paucissimis libris servata in editionibus Morelliana

et Reiskiana desideratur.