ἐκεῖ-

νος γὰρ ἣν ὁ δεθῆναι κωλύσας τὴν βουλήν, ἡνίκα ἡ

πόλις τῇ προσδοκίᾳ τῆς τοῦ κρατοῦντος ὀργῆς ἐσείετο,

 μόνος ἐγγυητὴν καταστήσας αὐτὸν τῶν ἄλλων τὸ

αὑτῶν θεραπευόντων, ἐκεῖνος ὁ τοὺς εἰς λειτουργίαν

ἐμβαίνοντας ἐπὶ τὰ αὐτοῦ χρήματα καλῶν πάντα

φόβον ἀνελών, ἐκεῖνος ὁ παύων ἄρχοντας θυμου-

μένους, ἐκεῖνος ὁ ποιῶν ἡμέρους, ὁ διδάσκων μὴ τῶν

 ὀφειλομένων τιμῶν τοὺς βουλεύοντας ἀποστερεῖν. τά

μὲν εἰς τούτους παρ’ ἐκείνου καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα,

 Sieb. 79 τὰ δὲ ἐν ταῖς παρὰ τούτων ἀμοιβαῖς καὶ | μικρὰ

καὶ ὀλίγα, ὥστ' ὀφείλοντας αὐτοὺς αὑτῷ καταλιπὼν

ἀπῆλθε.