καὶ φι- 3 Thuc. III 13,4 καιρὸς δέ ὠς (corr. οἶος) οὔπω πρότερον 4 Plat. Polit. ρ. 305 D 8 cf. t. III 90,10 sq. 13 cf. t. II 304,11 2 καὶ πρὸς LKAth 3 κινῶν L sed κιν in ras m 2 νι- κῶν Κ 4 ἐνέβην scripsi e P (sed ἐ in ras m2) auctore Re Anim cum Monnerio άνέβην reliqui libri edd 5 ἣν Ρ sed " in ras m 2 ἦν Μο Ι οὐ scripsi e Ρ sed ὐ in ras 2 litt m 2, ΒΙ sed in hoc inser m 3, KAth om MU οὖν reliqui libri Re οὐ] νῦν Mor 6 δἐ Κ | τὴν inserui e libris om edd Ι ἐρήσε- ταί reposui e PBUILKAth αἱρήσεταί C αἱρήσεταί Μο εἰρή- σεται Μ edd 7 ὃς—9 προήγαγεν citat Plan I. I. 8 κακοῦ Plan 10 καὶ om K Mor | (??) C 11 αὐτὸν scripsi e CBM cum Monnerio αὐτὸν reliqui libri Mor Re 12 ἐκτείνων scripsi e Μ (sed εἰ in ras m 3 et supra ω ras) auctore Re Anim cum Iacobsio Lectt 217 et Monnerio ἐκ τι νων cum ras post ι et supra ω U ἐκ τῶν ὧν reliqui libri edd | δὴ scripsi e ΡΒ MUILAth cum Monnerio δεῖ CMo edd δ(??) Κ δέ coni Re Anim Iacobs Ι τὴν θεῶν ἀπὸ coni Re Anim 14 φιλοσόφους scripsi e Ρ sed v in ras m 5, BMUIK Φιλοσόφοις reliqui libri edd λοσόφους μὲν καὶ σοφιστὰς καὶ ὅσοι τῆς πρὸς τὸν Ἑρμῆν τε καὶ Μούσας τελετῆς εἰς τὸ βασίλειον οὐ- δένα πώποτε τούτων οὐκ ἐκάλεσεν, οὐκ εἶδεν, οὐκ ἐπήνεσεν, οὐκ εἶπέ τι πρὸς αὐτούς, οὐκ ἤκουσε φθεγ- ξαμένων, ἠγάπα δὲ καὶ περὶ αὑτὸν εἶχε καὶ συμβού- λους καὶ διδασκάλους ἐποιεῖτο βαρβάρους ἀνθρώπους, ὀλέθρους τινὰς εὐνούχους. οἷς ἀφειστήκει τῶν τῆς βασιλείας ἔργων, αὐτὸς δὲ τοὔνομα παρεῖχε, καὶ ἡ μὲν ἐσθὴς ἐκείνου, ἡ δὲ ἐξουσία τούτων. οἱ δὲ τὴν μὲν τῶν λόγων παίδευσιν ἤλαυνον πάντα τρόπον μικροὺς ποιοῦντες τοὺς ἐκείνης μετειληφότας ἀλλήλοις διακελευόμενοι σκοπεῖν ὅπως μηδεὶς σοφὸς λάθοι φίλος ἐκείνῳ γενόμενος, εἰσῆγον δὲ τοὺς ὠχρούς, τοὺς θεοῖς ἐχθρούς, τοὺς περὶ τοὺς τάφους, ὧν τὸ σεμνὸν διασῦραι τὸν Ἥλιον καὶ τὸν Δία καὶ τοὺς σὺν ἐκείνῳ ἄρχοντας, καὶ πάλιν ἀπῆγον εἰς τάξιν τοὺς ὑπογρα- 7 cf. t. II 301,17; 291,15 sq. Amm. XXII 3,12 et XVIII 4,3 cum nota Valesii 13 cf. t. III 91,15 14 cf. t. II 360,7; t. III ρ. LV sq. Iul. Mis. p. i 344Α et 357 C; cf. Asmus Hebd. class. 1907 col. 152 16 cf. t. II 300,3 et 11 1 σοφιστάς scripsi e Ρ sed ὰς ex αἷς corr m 5, BMUIK Ath σοφισταῖς reliqui libri edd 2 εἰς] καὶ εἰς CP sed in hoc καὶ eras, L sed postea inser, edd sed ἔκλεισε τὴν πάροδον εἰς coni Re Anim, ἔκλεισε Iacobsius, Monnerius, Cobetus Coll. 275 cf. t. II 302,13 | οὐδένα] καὶ οὐδένα CP sed in hoc καὶ eras, edd anacoluthiae simillima exempla habes t. II 130,2 sq. et 332,14 sq. et supra ρ. 46,8 sq. 3 εἶδεν reposui e libris (sed οἶδεν Μ ut edd) cum Iacobsio 5 αὐτὸν reposui e Ρ cum Mon- nerio αὐτὸν reliqui libri edd 7 τινάς ante ἀνθρώπους BM | ἐφειστήκει Mor sed γρ ἀφειστήκει in marg 9 ἡ] εἰ Κ 12 λάθῃ ΒΜ 13 δέ om Κ | τούς ὠχρούς inserui e PBMU ILKAth τούς ἐχθρούς C sed ἑ ex ὠ corr, Μο om edd | τούς scripsi e CPBMUI sed in hoc οὑς ex οῖς corr m 3, L sed e τοῖς corr m 2, Μο τοισ Ath om Κ τοῖς edd 15 διασύραι UILMo 16 ἀνῆγον coni Mor φέας οἳ τῶν ἑαυτῶν οἰκετῶν οὐδὲν ἤσαν ἀμείνους οὔτε τὰς ψυχὰς οὔτε τὰς χεῖρας, εἰσὶ δὲ οἳ καὶ χείρους, οἱ μὲν θάτερον, οἱ δὲ καὶ ἀμφότερα. καὶ ἡ μετα- βολὴ μάλα ὀξεῖα. ὁ τοῦ μαγείρου παῖς, ὁ τοῦ κναφέ- ωε, ὁ περιτρέχων ἐν στενωποῖς, ὁ τρυφὴν ἡγούμενος τὸ μὴ πεινῆσαι, οὗτος ἐξαίφνης ἐφ’ ἵππου λαμπροῦ λαμπρὸς καὶ ὀφρὺς ἠρμένη καὶ πλῆθος ἀκολούθων, οἰκία μεγάλη, γῆ πολλή, κόλακες, συμπόσια, χρυσός. R III 438 καὶ Ι εἴ τις ἄρα καὶ ῥητόρων ἀρχῆς μετέλαβέ τινος τούτων διδόντων, μισθὸν κολακείας ἔλαβεν. οἷς, εἴπερ ἐσωφρόνουν, βέλτιον ἣν γενέσθαι ἔτι τα- πεινοτέρους ἢ δι᾿ ἐκείνων ἀρθῆναι. οἱ δὲ κατάπτυστοι καὶ μεθύοντες εὐνοῦχοι πρὸς τοσοῦτον ἧκον ἀσελγείας καὶ οὕτως ἐξύβρισαν, ὥστε τοὺς ὑπογραφέας ἄγοντες εἰς τὸν τῶν ὑπάρχων ἐγκαθίζουσι θρόνον. καὶ ὁ καλὸς Κωνστάντιος ἔχαιρεν ὧς δὴ καλῶς εὑρὼν τὸ μόνον σῶσον τὰ πράγματα. 12. Τοῦτ’ οὖν ὁρῶντας τοὺς ἐν τοῖς διδασκαλείοις νέους οὐκ οἴει πρὸς αὐτοὺς εἰρηκέναι πολλάκις· τί δέ μοι κέρδος τῶν μυρίων τουτωνὶ πόνων, μεθ’ ὧν ἀνάγκη διὰ πολλῶν μὲν ποιητῶν ἀφικέ- σθαι, πολλῶν δὲ ῥητόρων καὶ παντοδαπῶν έτέ- ρων συγγραμμάτων, εἰ <δὲ> - τέλος ἱστᾶι 2 τὰς (1) om Κ 3 ἀμφότερον U sed ν eras, Ι 4 ὁ (1) om Κ Ι κναφέως scripsi e BMUI coll. t. II 293,7; III 319,8 et 10 γναφέως reliqui libri edd 5 τροφὴν Β 6 ἐφίππου Κ Ι λαμπρὸς λαμπροῦ I 7 ὀφρύς Ρ sed ' p in ras m 5 ὀφρῦς Μο ὀφρῦσον Κ 9 ῥήτωρ ὢν Cobet Coll. 275 16 καλὸς om ΒMU inser I 3 | τὸ μόνον σῶσον scripsi auctore Cobeto Coll. 276 τὸν μόνον σώσοντα CPBM Monn τὸν μόνον αωσ(??)τα Μο τὸν μόνον σώσαντα UILKAth Mor Re 18 τοῦτο Ath 19 αὑτοὺς scripsi ex UI αὐτούς reliqui libri edd 21 τοι- ούτων Mor 23 δὲ inserui om libri edd ἱδρώτων, αὐτὸν μὲν ἄτιμον περιφοιτᾶν, ἕτερον δέ εὐδαιμονεῖν; καὶ τί λέγω τούς νέους; οἶ τούτων πατέρες ἀπὸ τοιούτων λογισμῶν, ἄνδρες ἐν λόγοις πεπονηκότες, μίξαντες ταῦτα ἐκείνοις τοὺς αὐ- τῶν υἱεῖς ἔτρεφον αἰσχυνόμενοι μὲν τὸ κάλλος τὸ τῶν λόγων, ὁρῶντες δέ τὴν ἐν θατέρῳ ῥώμην. αὐτοί τε οὖν εἰς ἐκεῖνα διὰ τούτων ἐζημιοῦντο καὶ τοὺς ἄλλους εἰς ἀθυμίαν ἡγὸν ὧς οὐκ ἀποχρώντων εἰς εὐδαιμονίαν τῶν λόγων. ἴδοι δ’ ἄν τις ἀκριβέστερον τὴν ἀπὸ τοῦ καιροῦ λύμην, εἰ σκέψαιτο τοὺς Ἀθήνηθεν στρατι- ώτας. μετὰ γὰρ τὸν τρίβωνα καὶ τὸ Λύκειον καὶ λόγους καὶ προλόγους καί, νὴ Δία γε, Ἀριστοτέλην ἀναξυρὶς καὶ ζωστὴρ ὁ τῶν | διακονούντων ταῖς R III 439 βασιλέως ἐπιστολαῖς ἃς ἐκ <τῶν> o βασιλείων ἀνάγκη ρεσθαι πανταχοῖ τῆς γῆς. 15. Τοῦτο δὴ τὸ κακὸν τὸ καὶ τῶν Ἀθηναίων ἁψάμενον σφοδρότερον ἥπτετο τῶν ἐμοὶ συνόντων καὶ μειζόνως ἔβλαπτε, διότι οὐκ ἴσον ἦν οὐδὲ παραπλήσιον ἐν Αἰγύπτῳ τε καὶ Παλαιστίνῃ καὶ Ἀθήνησι παιδεύειν καὶ οὗπερ ἐγώ. ποῦ γὰρ ἴσον ἀκούειν τὴν τῶν ὐπο- γραφέων εὐτυχίαν καὶ παρόντας ὁρᾶν; καὶ διηγου- μένων ἀκροᾶσθαι τὰς λαμπρὰς εἰσόδους καὶ ἐξόδους 1 αὐτῶν Κ 4 αὑτῶν scripsi αὐτῶν ἁ αὐτῶν reliqui libri ’ o in ‘ d corr Μ, edd 5 μέν in marg Mo 2 | τὸ (2) 6 θατέρων Μο τῶ θεάτρῳ UILKAth | δέ Μο | αὐτοί scripsi οὔτοι libri edd 8 οὐκ inser L 2 10 ἀθήνηθε UI sed in hoc ν post ε inser m 3 11 καὶ (1) om U inser I 3 Ι τὸ e τὸν corr I 3 Ι λύκιον UILKAth 13 διακονούντων scripsi e PBMUILKAth διακόνων CMo edd 14 > βασιλείων scripsi auctore Re Anim βασιλέως libri βασιλέων edd cf. p. i 354,4 15 πανταχῆ MUILKAth 17 συνόντων Re ιόντων libri Mor 18 ἔβλαψε UIK 20 οὐ Cobet Coll. 276 at cf. t. III 444,6 et ad t. III 391, 1 τὰς μὲν ἕωθεν, τὰς δὲ δείλης καὶ αὐτοὺς εἶναι τῶν διηγεῖσθαι δυναμένων; οὐκοῦν τὸ μὲν ἐκείνων ἦν τῶν διεστηκότων ὃ τὴν βλάβην εἶχεν ἐλάττω, τὸ δὲ ἐν ταῖς τρισὶ πόλεσιν ὁμοίως, τῇ Κωνσταντίνου, τῇ Νικομήδους, τῇ Ἀντιόχου, τοῦτο δὴ μέγιστον ἠναντίωταί μοι καὶ τὰς ὁρμὰς τῶν νέων ἀπήμβλυνε, τὸ μὴ κεῖσθαι τῶν πόνων ἆθλα πείθοντα φέρειν τὴν ταλαιπωρίαν, R III 440 τὸ λέγειν που Πλάτωνα, | ᾔδειμεν δ᾿ ἂν ὅ φησι καὶ μὴ λέγοντος, ἀσκεῖται δὴ τὸ ἀεὶ τιμώμενον, ἀμελεῖται δὲ τὸ ἀτιμαξόμενον.