LVI. ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ. R III 205 εἰμὶ μὲν τῶν ἀπηντηκότων Λουκιανῷ οὐ διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν ἐγκαλεῖν, ἀλλ’ ὅτι πάντα διαγέγονα τὸν χρόνον πρᾴως μᾶλλον τὰ τοιαῦτα φέρειν ἀξιῶν ἢ τιμωρίας ἐπιθυμῶν· ἐπεὶ δὲ ᾐσθόμην τινῶν αἰτιωμέ- νων τὸ μὴ καὶ πάντας εἷναι τοὺς ἀπηντηκότας τῷδε, R III 206 τὸ οὕτως ὀλίγους | οἶμαι δεῖν ἐπιδεῖξαι τοῦτο δικαίως γεγενημένον καὶ μὴ τοῖς ἡδέως τινὰς ἐξαπα- τῶσι δεδόσθαι τινὰ κατὰ τῆς πόλεως ἀφορμήν. 2. οἱ μὲν οὖν ἐπὶ ταῖς εὐφημί·αις οὗτοι τεταγμένοι καὶ τοῦτ’ ἔχοντες τέχνην ἀπήντησάν τε καὶ τὸν εἰω- θότα κατειλήφεσαν τόπον μείζους ἢ χρῆν ὑπ᾿ αὐτοῦ γεγενημένοι καὶ τιμαῖς ταῖς κατὰ τῆς βουλῆς τετιμη- μένοι, ὥστε ὑφ’ ὧν εἶχον ἐπὶ τὴν ἀντίδοσιν παρεκέ- C = codex Chisianus Pa — Patmius Pa = Patmius A = Monacensis gr. 483 (Augustanus P = Palatinus gr. 282 I = Marcianus append. XCI 2 Par = Parisinus gr. 3016 1 νθ ante κατὰ C 2 sed ο΄ in ras in marg m 2, Α κατά Λουκιανοῦ om Par λόγος λβ΄ post λουκιανοῦ in marg I 3 4 πράως PI 6 τῶδε’ τώ CFerr Mor 7 δεῖ I sed post ι 1 litt ras | τοῦτο Ρ sed in τούτω corr m 2 τούτοις τούτοις coni Re num τούτῳ? 12 ἀπ᾿ Mor κληντο· τοὺς δὲ ἀπὸ τῶν ἀρχῶν οὐδὲν ἣν τὸ πεῖθον ταῦτα ποιεῖν. ὅσοι γὰρ ὕβρεων τρόποι, παρέλιπεν οὐδένα τέτταρας μὲν ἡμέρας μόνας τοῦ μηνὸς οὐ] ποιήσας προσρήσεως, δείλης δὲ ἀπειπὼν εἰς ἅπαξ μὴ βαδίζειν ὧς αὐτόν, ἐπιτάγματα δὲ μηδαμῆ προσήκοντα τοῖς τῆς μεγάλης βουλῆς ἀναγκάζων | δέχεσθαι. R III 207 αὐτὴν τοίνυν τὴν ἔχουσαν τὰς εἰσόδους ἡμέραν οὐκ ἔχειν καὶ μικρὸν ὑστερήσαντας ἐκέλευσεν, ἀλλ’ ὁ τοῦ πλείονος ἀποσχισθεὶς ἀπεκέκλειτο. δεομένοις δὲ τοι- ούτοις καὶ τοσούτοις ὑπὲρ ἀνθρώπων ἀθλίων μέχρι μὲν ῥήματος διδοὺς τὴν χάριν, ἔργῳ δὲ πᾶν τοὐναν- τίον ποιῶν, πότερ’ ὕβριζεν ἢ οὔ; καὶ πάνυ γε φαίην ἂν προσόντος τοῦ καὶ καταγελᾶσθαι παρ’ αὐτοῦ τοὺς οὐκ ἀπιστήσαντας. ἔτι τοίνυν τοὺς ταὐτοῦ μετέχον- τας αὐτῷ θρόνου κατά τὸν νόμον βουλόμενος ἀφελέ- σθαι τὴν τιμήν, εἶτ’ ἐκβάλλειν οὐκ ἔχων προσκεφα- λαίοις αὐτὸν ὕψωσεν, ὡς τοῖς μέν ἐπὶ τῆς σανίδος, αὐτῷ δὲ ἐπ’ ἐκείνων εἶναι καθῆσθαι καὶ τὸν ὦμον ἔχειν ἀνωτέρω τῆς ἐκείνων κεφαλῆς. τὸ δ᾿ ἱδρύειν μὲν πρὸ τῶν θυρῶν | τοὺς αὐτὸν ὀψομένους, R III 208 ποιεῖν δέ ταύτην τὴν καθέδραν ὑπὸ πλήθουσαν ἀγοράν 6 cf. t. III 305 not. 4 3 τοῦ ῥηθέντος μηνὸς Ferr Mor | οὐ deest in Par Mor can- cellavi 4 ἐποίησα Par Mor | δ’ Re | εἰσάπαξ CIPar Ferr Mor | ἅπαξ Ρ sed ξ in ras m 5 7 „videtur potius sic leg. esse οὐκ ἔχειν τοῖς καὶ μικρὸν ὑστερήσασιν aut ἔχειν, καὶ ἀπιέναι τούς καὶ μικρὸν ὑστερήσαντάς“ Re 9 ἀπεκέκλειστο Par Mor 10 ὑπὲρ ἀθλίων ἀνθρώπων Pa 12 εἰπὼν Ferr 13 ἂν inser Par 2 | καὶ om Par Mor | καταγελασθῆναι Re 15 θρό- νου Ι sed οὐ ex ὢ corr m 2 17 αὐτὸν Ρ sed in ras m 2 αὐτὸν IPar | τοῖς ΡΙ | τῆς in marg A 2 18 αὑτῷ AP Re | δ᾿ C Ferr Re | ἐπ᾿ om Ferr | ἐκείνῳ Par Mor 19 ἀνωτέρωι Α | δὲ ἐπιδρύειν Mor sed γρ δ’ ἱδρύειν in marg 20 αὑτὸν C ἐξεπίτηδες πῶς οὐ τρυφῶντος ἣν ἐν τῇ διά τούτων ὕβρει; 5. Ἀντὶ οὑν ἀτιμίας καὶ ὕβρεως τρέχειν ἔδει τοὺς ταῦτα πεπονθότας ἄλλον πρὸ ἄλλου πειρώμενον ἰδεῖν τε καὶ περιβαλεῖν καὶ φιλῆσαι; ἀλλ᾿ οὐ ταῦτα μισούν- των τε καὶ μισουμένων ἐστίν, ἀλλ’ ἐν οἷς τἀναντία. νοῦν γὰρ ἐχόντων ἀνθρώπων τὸ ἀμύνασθαι καὶ τοὺς θεοὺς ὁρώντων ἀμυνομένους καὶ τὴν φύσιν αὐτὴν εἰσηγουμένην. 6. Οὐ τοίνυν ἐπ’ ἐκείνας ἂν ἔλθοιμι τἀς αἰτίας, ὅτι ὁ μὲν οὐκ ἤκουσεν, ὁ δὲ βραδέως, ὁ δ’ ἠρρώστη- σεν, ὁ δ’ ἦν ἐν ἀνάγκη μείζονι. τούτων οὐδὲν αἰτιώ- μενος τοὺς μὲν ἀπαντήσαντας σιδηροῦς καλῶ, τοὺς δ’ οὐκ ἀπηντηκότας εἰκός τί φημι παθεῖν. τί γάρ ἂν αὐτοὺς καὶ ἐξῆγε; τὸ δούλους ἀντ’ ἐλευθέρων γεγε- R III 209 νῆσθαι; | τὸ δεσμῶν ἄνευ περὶ τὰς θύρας δε- δέσθαι; τὸ τοὺς μὲν ἐν φόβῳ βεβιωκέναι πληγῶν, τοὺς δὲ καὶ εἰληφέναι; τὸ γυμνοὺς ἐν τοῖς χιτωνίσκοις ὑπὸ ταῖς πικραῖς τῶν βασανιστῶν φωναῖς εἰσῆχθαι μυ- ριάκις; τὸ πρανεῖς χαμαὶ κειμένους ἐν οἴκτου μέρει τὴν σωτηρίαν αἰτεῖν; τὸ πρὸ τοῦ ζεύγους πλανᾶσθαι 13 Lys. p. 117,44. Aesch. Ctes. § 166 p. 77,24 1 ἐξ ἐπίτηδες Α Ι πῶς παρ’ οὐ τρυφῶντος οὑν ἣν Mor 3 ἀντὶ] ἂν Mor qui ἆρ᾿ coni 4 πειρώμενοι Ι 5 μισοῦντος Par Mor 6 τε om Par Mor 8 ἀμύνεσθαι C Ferr et γρ in marg Mor 9 εἰσηγουμένην Mor sed γρ εἰσηγουμένους 10 ἂν ἔλ- θοιμι scripsi e C ἀνέλθοιμι reliqui libri edd 11 ὅ (3) I Ferr | ἠρώτησεν C Ferr et γρ in marg Mor 12 ὁ Ι Ferr ὃ Par Mor | ἦν Ρ sed ν in ras m 2 | δὲ post τούτων inser P 2 14 ἂν Ρ sed ἁ ex ἡ corr m 3 ἢν Par 15 ἐξηγήσατο δού- λους Par Mor sed in hoc γρ ἐξηρνήσατο καὶ ἐξῆγε τὸ in marg 17 (bis) τους Ι 20 πρηνεῖς Pa Re Anim πᾶν εἰς Ferr Mor κατά τὴν πόλιν ἀπειρηκόσι ποσίν; ἀλλὰ τὸν ἐπὶ τῶν σκληροτάτων ὕπνον; ἀλλὰ τοὐν μέσῳ δεῖπνον τὸ καθ’ ἑκάστην ἑσπέραν; ἀλλὰ τῆς καταδίκης τὸν ὄμβρον; ἀλλὰ τὸ τούς δεσπότας δακρύεσθαι παρά τῶν ἀκολού- θων ὁρώντων ἐν ἐκείνοις ὧν | οὐδὲν ἐν ἑαυτοῖς; R III 210 τῷ ποτ᾿ οὖν ἐξήγοντ’ ἄν; ἢ τῷ τὴν μὲν λύπην τῆς βουλῆς εἶναι χαρὰν ἐκείνῳ, τὴν δὲ χαράν ἀνίαν, καὶ τὴν μὲν αὐτοῖς ἐντιθέναι, τὴν λύπην, τὴν δὲ ἢ κω- λύειν ἱν ἢ ἐνοῦσαν ἐκβάλλειν; ἀλλ’ ὅτι Ταντάλους ἅπαντας ἐποίησε τοὺς ὑπὸ τῷ λίθῳ; λίθος γάρ ὁ φό- βος εἰρήσθω μοι. εἰ γὰρ ἄμα ῥοπάλοις ἀπαντήσαντες παίοντες κατήνεγκαν, οὐκ <ἄν> > ἣν ψόγος καὶ τῷ θυμῷ καὶ ταῖς πληγαῖς, οἶμαι μέν, εἰ καὶ Πένθεα τὸν κατάρα- τον ποιησάμενοι τοῦτον τὰ | μέλη διέρριψαν; R III 211