LV. ΠΡΟΣ ΑΝΑΞΕΝΤΙΟΝ. R III 185 ὁρῶν σε πρὸς τὰς παρὰ τοῦ πατρός, ὦ φίλτατε, τεταραγμένον ἐπιστολὰς καὶ ἄμα τῶν ἐνταυθοῖ τινας αἰσθανόμενος ταὐτὰ ποιοῦντας τοῖς γράμμασιν οἶμαι δεῖν ποιεῖν ὰφ’ ὧν ἔση βέλτιον βεβουλευμένος. ἴσως μέν γάρ ἔσται τι καὶ τῷ συμβούλῳ, πολὺ μέντοι τῷ πεισθέντι μεῖζον ἢ τῷ πεπεικότι τὸ κέρδος. 2. Τὰ μὲν οὑν ἀγγελλόμενα περὶ τὸν σὸν εἶναι R III 186 νυνὶ πατέρα διὰ | τὴν σὴν ὧς ἡμᾶς ὁδόν, τά μὲν ἔργοις, τὰ δὲ λόγοις, τῷ πάσχοντι λύπην οὐ μικρὰν ἔχοντα ἑκάτερα καὶ ἡμᾶς ἂν εἰκότως λυποίη. μὴ γάρ με ὑπολάβῃς ἐθίζειν σε τοῦ γεννήσαντος ὀλι- γωρεῖν. ἅ τε γὰρ οἱ νόμοι λέγουσιν οἶδα καὶ πρὸς C = codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 Ι = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 Par = Parisinus gr. 3016 1 νη ante πρὸς C 2 Α in marg ξθ΄ C 2 λόγος κε΄ Ι λς rubr Β πρὸς ἀναξέντιον om Par τοῦ πρὸς αὐξέντιον: λόγ. λγ Macar Chrys fol. 92 cf. p. 107 not. 1 2 παρά om Β 4 τινὰς αἰσθανόμενος τῶν ἐνταῦθα Par | ταῦτα IPar | ποι- οῦντα Β 6 τί Ι 7 πεποιηκότι 1 Bong qui πεπεικότι coni 9 et 10 τα Ρ τοῖς ὐπ’ ἀνθρώπων κειμένοις τούτοις τὸν τῆς φύσεως οὐκ ἀγνοῶ καὶ ὅτι μετὰ τούς θεοὺς τοῦτο τίμιον καὶ ὅτι τούτῳ τά μέγιστα τῶν χρεῶν ὀφείλομεν καὶ οὐκ ἐλάττω γε ἡ πατρί·σι καὶ ὅτι χείρων τῶν θηρίων ὁ περὶ ταῦτα ἁμαρτάνων. πᾶν γὰρ ἀδίκημα τοῦδε με- τριώτερον, καὶ πολεμίων ἐπιόντων δεῖ γονεῦσιν ἀμύ- νοντα δέχεσθαι μεθ’ ἡδονῆς πληγήν, ἀφ’ ἧς ἔστιν ἀπελθόντα θαυμάζεσθαι καί, τό γε ἐπὶ τὴν δόξαν ἧκον, ζῆν τε ἀεὶ καὶ εἶναι. πατρὸς δὲ προδότῃ καὶ κακῷ περὶ τἀς τοιαύτας ἀμοιβὰς μήθ’ ὁμωρόφιός ποτε γενοί- μὴν μήτε ὁμοτράπεζος μήθ’ ἑκὼν μήτ’ ἄκων. καὶ ταῦτα οὐκ ἄλλῳ παραινεῖν ἄμεινον ἢ ἐμαυτῷ. δυοῖν τε γάρ ἐπιδειξέοιν, τῆς μὲν περὶ τὸν πατέρα, τῆς δὲ περὶ τὴν μητέρα, τὴν μὲν ὑπὸ τοῦ ταχέως ἐκεῖνον ἀποθανεῖν ἀφῃρέθην, τὴν δέ οὐ φαύλην οἶμαι πεποι- ἧσθαι, ὥστε μοι καὶ μιμητὰς γενέσθαι τινὰς τῆς οὔσης μοι δόξης ἐπὶ τοῦτο ἀγούσης. 4. Καὶ νῦν εἰ ἐπανήκων παύσεις μὲν τοῦ κακῶς | ποιεῖν τοὺς ἐπιβουλεύοντας, ἀνελῶν δὲ τὰ δυσ- R III 187 χερῆ λεῖον αὖθις καὶ ἀπράγμονα τῷ πατρὶ καταστή- 20 σεῖς τὸν βίον, σπεῦδε, μὴ μέλλε, πορεύου, καὶ τοῦτό 8 cf. t. Ι 272,11 10 cf. ad t. III 261,20. Plat. Leg. IX p. 868 Ε; Euthyphr. 4 Β 14 cf. t. Ι 81,16; t. III 366,4 R 4 γ’ Re | χείρων — 11 ἄκων praemisso titulo (vide ad p. 110,1) citat Macar | χείρω Par | καὶ αὐτῶν ante τῶν Macar 5 ταῦτα] γονέας Macar 6 πολεμίων γάρ ἐπιόντων Macar | δεῖ] τὰ Par | πατράσιν Macar 7 ἐστιν libri Macar edd 8 τε Macar 10 ὁμορώφιός Β ὀμορόφιός Bong 11 μήτε (2) Β 13 γὰρ om Par | ἐπιδειξέοιν CAP sed in hoc οι in ῳ corr m 2 ἐπιδείξεων ΙΒ Bong | τῆς (2) Ρ sed add m 4 14 τὴν (1) Ρ sed ν in ras m 2 16 μοί inser Par 2 18 εἰ om Par 20 ἀκύμονα Cobet Coll. 258 at cf. Dem. p. 150,8 βίον ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον γε οὐκ ἂν οἶμαι τὸν Ἑρμῆν οὐκ ἐπαινέσαι· εἰ δὲ τὸν μὶν ὔ ἐχθρὸν οὐδὲν ἂν μεταβ·άλοι οὐδ’ εἴσεται χά- ριν ὧν αὐτὸς ἠνάγκασεν, οὐδὲν ἑκὼν ἔπραξας, ἃ <δὲ> μὴ βουλόμενος ἧξας, ἰσχυρότερα ποιήσεται, τί τὸ κέρδος τοῖς οὖσι οὖσι δυσκόλοις προσθεῖναι τὴν περὶ τοὺς λόγους ζημίαν; ὅτι μὲν γάρ ὧς ἐπὶ τὸ βέλτιον ἧκες, αὐτὸς ἥκων ὡμολόγησας. οὐ γὰρ ὅπως ἴδοις τὴν πόλιν, ἀφῖξαι, ἀλλ’ ἣν αἴτιον οἱ λόγοι. εἶναι δέ ὁμοῦ πὰρ ἄλλοις καὶ τῶν τῇδε μετέχειν οὐχ οἷόν τε. R III 188 5. Ἀλλὰ μὴν οὐδεὶς ἐγγυητής, ὧς | ὁ δυσμενὴς ἐκεῖνος καὶ πικρὸς καὶ χαλεπὸς ἐκβαλεῖ μέν ἐκ τῆς ψυχῆς τὴν ἀπέχθειαν, σπείσεται δέ πρὸς τὸν λελυπη- κότα, ἀντὶ δὲ τοῦ κακὰ παρέχειν τῶν εἴ τις ἐπ’ αὐτὸν ἴοι συμμαχησόντων ἔσται. ἀλλὰ ἀνιάσει μέν ἐκεῖνον οἷσπερ νῦν ἢ καὶ ἔτι πλείοσι, προσθήσει δὲ σὲ τῷ πατρὶ νομίζων αὑτῷ δίκην ὀφείλεσθαι παρ’ ἀμφοῖν, σοῦ μὲν τὴν τοῦ τῶν ἐμῶν ἐπιθυμῆσαι, τοῦ πατρὸς δὲ τὴν τοῦ συγκεχωρηκέναι. καίτοι μὴ νόμιζε τὸν μὲν ἔμπειρον πραγμάτων ἐλαύνεσθαι καὶ πάσχειν κακῶς, πατέρα τὸν σόν, σὲ δ᾿ ἂν τὴν ἐκείνου δύναμιν διαφυγεῖν, ἥν ἐκ τοῦ μόνος κατειληφέναι τὴν πόλιν 8 cf. t. II 41, 17 10 cf. p. 120, 1 sq. 12 cf. Dem. p. 237, 16 1 οὐκ (2) om Par 2 οἴσεται Ι Bong 3 οὐδὲ ? | ἥκων coni Re | ἑ inserui „malim καὶ ἃ“ Re 4 scripsi coll. t. IV 828, 36 R ἧξας CAPI edd εἴξας BPar an ἀφῖξαι ? | τι Par 5 τούς om Β 6 ἐπὶ τὸ scripsi e Par coll. Thuc. VII 50,3; Dinarch. Ι § 65 | ἧκες scripsi auctore Re „malim aut ἥκοις aut ἧκες“) coll. p. 116,4 ἥκεις libri edd 7 τὴν πόλιν ἴδης C 8 δέ μοι ὁμοῦ Par 11 ἐκβάλλει Par 12 πείσεται Par | πρὸς om Bong 14 άλλ’ CIB edd 15 ἐπὶ Β 16 αὐτῷ scripsi αὐτῷ libri edd 17 τοῦ om CABPar inser P 5 19 γραμμάτων Par ἔχει. ἐὰν οὖν ἐξ αἰτίας ψευδοῦς ἐπιστήσας σοι συκο- φάντην ἢ ὅλως ἀναρπάσῃ ἢ δήσῃ, πολλοὺς δέ ἴσμεν πολλοῖς τοιαῦτα ἄρχοντας κεχαρισμένους, πότερον τῷ πατρὶ λελυκὼς ἔσῃ συμφορὰς ἢ τῶν οὐσῶν ἐκείνῳ κεκοινωνηκώς; οἶδα δὲ ἔγωγέ τισι τὸν δεσμὸν ἐξ ἐπι- βουλῆς ἐνεγκόντα θάνατον, ὃ σύ γε μηδ’ ὄναρ πάθοις. 7. Ἐρεῖς, νὴ | Δία, χρηστὸς ἔσεσθαι περὶ αὐ- R III 189 τὸν καὶ δίκαιος καὶ ποιήσειν οὐδὲν ἔτι τοιοῦτον. καὶ τίς ὅρκος οὕτως εἶναι δόξει φοβερός, ὃς τῆς ἀπιστίας ἐκείνου περιέσται; ἡγήσεται γὰρ ἀναβολὴν εἶναι τῆς γνώμης τὸν ὅρκον, καιροῦ δὲ διδόντος πάλιν σε τὸν αὐτὸν ἔσεσθαι καὶ τῶν αὐτῶν ἀντιλήψεσθαι διατριβῶν καὶ λόγων. οὐκοῦν μισήσει μὲν ταῦτα λογιζόμενος, μισοῦντα δὲ ἕξει σὲ τὸν ὑπ’ αὐτοῦ μισούμενον. οὕτω δὲ πρὸς ἀλλήλους ἔχοντας ἒν ποιμαίνειν ποί- μνίον καὶ χαίρειν μὲν τοῖς ἀλλήλων κακοῖς, προσ- ποιεῖσθαι δὲ τοῖς ἀγαθοῖς, εἰ καὶ μὴ ’κείνῳ δεινόν, σοί γ᾿ ἂν εἴη βελτίστῳ γε ὄντι καὶ δικαίῳ καὶ ὡς ἀληθῶς ἐλευθέρῳ. ζῆν γὰρ ἀνάγκη σὺν ἀηδίᾳ γε καὶ 1 οὑν in marg A 2 | ψεύδους CAPI sed in hoc in ψευδοῦς corr m 3 2 ὅλως ἀναρπάσῃ] „malim σ’ “ Re ὀδῷ σε ἀναρπάσῃ „in via te “) Iacobs Lectt. 206 | δῆσαι Par 3 ἄρχουσι Β 4 ἔση ex ἴη corr I 3 | συμφορὰς Ρ sed e corr m 2 5 δ’ Re 6 ἐπενεγκόντα Bong | μὴ δ’ APIBPar | πάθης C 8 τοιοῦτο Ι sed post ο ras 1 litt, Bong 9 ὅρκοσ Ρ sed in ras m 4 | οὕτως om Re | δόξη C 10 τῆς γνώμης τὸν Ὅρκον καιροῦ in ras P 2 12 καὶ διατριβῶν καὶ Β 13 καὶ λόγων in ras I 2 14 ὐπ’ αὐτοῦ Ρ sed ὐ]φ’ ἑ[αυτ]οῦ in marg m 3, Ι sed π in ras m 2, Bong ὐφ’ ἑαυτοῦ CA sed in hoc γρ ὐπ’ αὐτοῦ in marg, BPar Re 17 ἀγαθοῖς des fol. 251 in Α post quod unum folium excisum est quo continebantur quae sequuntur usque ad p. 118,17 διὰ τῆς μνήμης | κείνω Ρ sed eras 18 τε Β 19 ἀνάγκη σὺν] ἀνάγκης ἣν C Ι γε Ρ sed in τε corr m 2, Ι sed e τε ras corr τε reliqui libri τῷ μοχθηρὸν ἑαυτὸν ὑπολαμβάνειν καὶ τῷ κατεγνω- R III 190 κεναὶ μὲν ὧν ποιεῖς, | φυγεῖν δὲ αὐτὰ μὴ δύνα- σθαι. ὁριεῖ δὲ ὑμῖν οὐ τὰ χωρία τῶν λόγων τὰς ὁμιλίας οὐδὲ λουτρά τε καὶ ἐργαστήρια καὶ αἰ τῶν ἀρχόντων ὁδοὶ χωρούντων τε ἄλλοσε καὶ ἐπανερχο- μένων. ἀλλὰ καλεῖ μὲν κἀπὶ τράπεζαν ἐκεῖνος, πολλοὶ δὲ οἶ τοῦτο ποιοῦντες καιροὶ καὶ ἄνευ γε τῶν καιρῶν R III 191 πολλάκις ὁ τρόπος. πολλοῖς γε ἥδιον ἑστιᾶν | ἢ τισιν ἑστιᾶσθαι. τί οὖν τότε ποιήσεις; τὸ μέν γὰρ οὐχ ὑπακούειν χαλεπὸν ἂν εἴη ποιοῦντος, τὸ δ’ ὑπ- ακούειν ἀναισθήτου τε καὶ οὐ βουλομένου τὰ πεπραγ- μένα εἰδέναι καὶ ὂν καὶ γράψαιτ’ ἄν τις τὸν πατέρα τε λέγων καὶ οἶά ἠδικημένος οἷα ποιοῦντα τὸν παῖδα ὁρᾷ τὸν ἑαυτοῦ.