καὶ μὴν εἰ μὲν σιγῇ κατακέοιτο, πόσην δεῖ νομίζειν εἶναι τὴν ἀηδίαν· εἰ δ’ εἶναι βούλοιτο καὶ αὐτὸς τῶν λεγόντων, δεῖ δήπου τούτῳ ἀναισχυν- τίας. ᾧ γὰρ σιγὴ πρέπει καὶ τὸ ὁπότε τῳ συντύ- χοι τῶν πρεσβυτέρων ἐρυθριᾶν, ποῖόν τινα τοῦτον εἰκὸς ἔσεσθαι μὴ συνεσθίοντα μόνον καὶ συμπίνοντα, ἀλλ’ οὐδὲ κατά τά βλεπόμενα πείθεσθαι βουλόμενον; | τὸ δὲ ἐφιέμενον τῶν παρατιθεμένων φαίνε- R III 112 σθαι τὸν τηλικοῦτον οὐκ αἰσχρόν; τὸ δὲ κατά σπου- δὴν ἀναιρεῖσθαί τε σῖτον καὶ παραδιδόναι τῷ στόματι; 6 cf. p. 64,11 et Dem. p. 403,19 1 οὐδέ ἕν Ι | πατέρες Ρ sed ε (2) in ras m 5 2 τοῦτον C 3 „mallem αὖ τῳ“ Re 6 δ’ Re 7 καὶ om Par Mor 8 τῷ παιδὶ om Par Mor 9 ποιῆσαι CAPI 12 τοῦτο Par Mor πρὸς τοῦτο Iacobs Lectt. 205 13 σιγὴ CAPar | τῶι Α sed ~ eras τῶ CPar 14 τούτων Par Mor 16 οὖν ἐσθίοντα Par Mor, sed in hoc γρ γοῦν in marg | συμπίνοντα ἂν, Μορ συμπιόντα Iacobs Philostr. im. 266 16 ἀλλ’ –πείθεσθαι] οὐδέ κατὰ βλεπόμενα πείθεσθαι Μορ ἀλλά καὶ τά βλεπόμενα πυθέσθαι Re Anim, ad quod Iacobsius Lectt. 205: „fortasse recte, mallem tamen ἀλλά καὶ πάντα τά βλεπόμενα πυθέσθαι“ ἀλλ’ ἤδη καὶ τά βλεπόμενα πείθεσθαι Iacobs Philostr. 1. 1. num ἀλλ’ αὐτὰ ἕκαστα τά βλεπόμενα πυθέσθαι? 17 τὸ scripsi auctore Re τί libri edd | δαὶ CA sed in hoc αι eras et ε suprascr m. rec 18 κατασπουδὴν Ι 19 ἀναιρεῖται Par et γρ Mor | τε om Par Mor τὸ δὲ ἐξουσίαν εἶναι τοῖς ἀνδράσι τείνειν ὅποι βού- λοιντο τῶν χειρῶν ἑκατέραν; τὸ δὲ ὄπισθεν αὐτὴν τῷ νώτῳ παρατείνειν; τουτὶ δὲ οἶδε πολλάκις εἰς ὅπερ ἡ μίξις τελευτᾶν. εἰ δὲ καὶ μὴ τοῦτο, ἀλλ’ αἰτῆσαί γε ῥᾴδιον οὕτως ἐγγύθεν καὶ ὑποσχέσθαι μεγάλα καὶ πεῖσαι καὶ καταλαβεῖν ὅρκοις καὶ κρηπῖδα βαλόμενον αὐτοῦ μετά ταῦτα ἐποικοδομεῖν. ἑτέρωθι μὲν οὐκ εὔπορον ἄνδρα παιδὶ περὶ τούτων διαλέγεσθαι, ἀλλ᾿ ὑποψία τε καὶ τὸ ἀκούειν κακῶς καὶ λόγος οὐκ ἐν τῇ συνουσίᾳ, τοῖς δὲ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἐσθίουσι τραπεζῶν ἄδεια πάντων ῥημάτων καὶ ὁ κωλύων ἄτοπος. διά τί R III 113 γὰρ οὐκ ἐρεῖ τις πρὸς τὸν συμπότην; | οἶδα δὲ ἔγωγέ τινα πατέρα ὑμνούμενον τῇ περὶ ταῦτα τοῖν παίδοιν εἰς ἅπαν εὐχερείᾳ. 9. Εἰ δέ τις λογίσαιτο τοὺς χρόνους, καὶ κατὰ τοῦτ’ ἂν εὕροι φαυλοτέρους ἐνταυθοῖ πατέρας παίδων γεγενημένους. τὸ γὰρ αἰδεῖσθαι μέγιστον ὂν τοῖς τη- λικούτοις ἀγαθὸν ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρίστων τε καὶ δείπνων ἐξηλάθη. ποιεῖ δὲ καὶ τοῖς ἀγωνοθέταις τοῦτο τῆς λειτουργίας τὸ μέρος χαλεπώτερον καὶ πλείονος μὲν κινδύνου, μειζόνων δὲ τῶν φόβων ὁμοῦ μὲν ἀξι- ούντων ἀπάντων ἑστιᾶσθαι, τὸ δὲ μὴ ὧδε καλούντων 1 δ’ Re | κατεξουσίαν Par κατ’ ἐξουσίαν Mor | ἀνδράσιν Par Mor 2 δ’ Re | αὐτ̀ Par αὐτὸν Α sed o in η corr m 2, Mor 3 νώτῳ Ρ sed ω (1) ιν ras m 2 νότῳ I 4 τελευτᾶ Par Mor 6 ὅρκῳ Mor | κρηπῖδα IPar Mor | βαλλόμενον Par Mor 7 μετα- ταῦτα IPar 8 ἄπορον Par Mor 9 ἐν] „videtur ὢν corri- gendum, ita ut λόγος idem significet quod πρόσχημα“ Iacobs Lectt. 205 cf. p. 64,4 11 διατί PIPar 13 ὑμνούμενον τῇ Re ὑμνούμενόν τι libri Mor | τῆ ante τοῖν libri Mor can- cellavit Re 16 ἐνταυθοῖ] ἐνταῦθά οἱ Par Mor 21 κινδύνων Par | τῶν abesse “ Re 22 ἑστιᾶσθαι scripsi auctoribus Re qui etiam καλεῖσθαι proposuit, Iacobsio Lectt. 205, Cobeto Mnem. N. S. II 497 coll. p. 63, 9 et t. III 191, 1 R αἰτιᾶσθαι libri edd ἀτιμίαν σκευῶν τε καὶ τῶν διακονουμένων ἐλεγχομένων τῷ πλείονι, τοῦ πλείονος δὲ τούτου παρὰ τοὺς παῖδας γιγνομένου, τοῦ δὲ μὴ κατὰ κόσμον βλάπτοντος τὴν δαπάνην. οὕτω συμφορὰ τῷ λειτουργοῦντι τῶν παίδων αἰ προσθῆκαι· πρότερον μὲν γὰρ ὁ καλούμενος ἤκουεν, ὅτι αὐτὸς καλοῖτο, νῦν δέ, ὡς αὐτοῖς παισίν. ὁ δὲ ἄγων ἔρχεται τὸν χορόν. χορὸν δὲ εἶπον εἰσελ- θόντος μέν τινος πατρὸς ᾧ παῖδες ἤσαν ἑπτά, ὧν ἑπτέτης ὁ νεώτατος, ὥστε μόνοις αὐτοῖς μιᾶς δεῆσαι | τραπέζης. οἶμαι δέ, εἰ καὶ τῷ θήλει μετῆν ταυ- R III 114 τῇσί τῆς ἑορτῆς, καὶ θυγατέρας αὐτὰς ἐκεῖνος ἂν ἦγε καὶ τῶν ἄλλων οἷς ἤσαν. ἡδῆ δέ τις αὐτὸς ἀσθενῶν τοῦ παιδὸς ἔπλησε τὴν γαστέρα, Φρύνων τις οὗτος ἕτερος, εἰδὼς μὲν πολλὴν νῦν ἐνοῦσαν τὴν περὶ τοὺς ἄρρενας νόσον, ἐγκαθίζων δὲ τοῖς νεανίσκοις ἰὸν οὔπω πεισθῆναι δυναμένοις, ὅτι ὅτι <τι> ἀκολάστων ἰδεῶν αἱρετώτερον. 11. Ἀδικεῖν μὲν οὖν ἔμοιγε δοκοῦσι καὶ οἱ καλοῦν- τες | οὐδὲ αὐτοῖς ὁμολογοῦντες, ὅταν ἐν τοῖς R III 115 γράμμασι μεθιστάντες ἑτέρωσε τοὺς αἰσχρῶς βεβιω- κότας ποιῶσιν ὅπως ἄλλοι τἀκείνων πείσονται καὶ 13 cf. ad t. III 274,9 15 cf. Aesch. Ag. 884 1 ἐλεγχομένην I 9 ἑπτέτης reposui e libris ἑπταέτης Par) ἑπταετῶν Mor ἑπτὰ ἐτῶν Re | δεῆσαι] γε δεῆσαι Ρ sed γ et ἧσαι in ras m 5 δὲ ἦσαν Mor sed γε pro δὲ coni 10 εἰ καὶ] καὶ εἰ CAPI 11 τἀς αὑτοῦ? | ἂν inser A f om CPar Mor 12 καὶ—ἤδη del A f om ΡΙ | ἤσαν ἤδη Re ἦσαν ἤδη CA 2 Par Mor | δέ Re ὁ δέ libri mor 13 τίς I οὐτίς Par sed ου oras καὶ τίς Mor | ἕτερος οὕτος C 14 πολλὴν Ρ sed add m 4 15 ἐγκαθιεὶς coni Mor 16 δυναμένοις scripsi auctore Re δυνάμενος libri edd | ὅ τι Ρ Mor | τι inserui 17 αἱρε- τώτερα Par 19 αὑτοῖς Ρ sed ’ in ras m 4 αὐτοῖς AIPar 21 τὰκείνων Ρ sed ’ eras | πείσαντα Par πείσωνται Μοr ταῦτα τῶν γνωριμωτέρων οἱ παῖδες. ἐγκαλοῖτο μὲν οὖν <ἂν> εἰκότως καὶ ὁ ἑστιάτωρ αὐτός, μείζω δὲ ὁρῶ τὴν αἰτίαν οὖσαν κατὰ τῶν ὑπακουόντων καὶ μὴ ὐπα- κοῦσαι κυρίων. οὐ γὰρ δὴ τούς γε ἀξιοῦντας ἐν τοῖς πατράσιν ἱστάναι τὴν κλῆσιν ἔδεον ἂν καὶ ἦγχον οἱ καλοῦντες τὸ καὶ σὺν τοῖς παισὶ καλεῖσθαι], ἀλλ’ ἐξῆν αὐτοῖς <πρὸς> 9 τὸ καὶ σὺν τοῖς παισὶ 1 R III 116 ἀποκρίνασθαι, ὅτι τιμήσομεν τά Ὀλύμπια τῷ τούς ὑπὸ παιδαγωγοῖς διάγοντας μὴ γεύειν κακῆς ἐλευθερίας μηδὲ μιγνύναι ἐν εὐωχίαις τὰ διεστηκότα τῷ τῆς ἡλικίας δικαίῳ. 12. Ἀλλ’ εἰς 1 <ἔθος> τοῦτο, φησίν, ἥκει πολλαὶ τοιαῦτα Ὀλυμπιάδες εἱστίασαν. πλείους δέ γε τοιαῦτα οὐχ εἱστίασαν. πότερ’ οὖν τὸν ἐλάττω χρόνον ἢ τὸν πλείω κρατεῖν ἄξιον; καὶ πότερα καλου- μένων τῶν νέων ἣν ἡ πόλις ἐν βελτίονι δόξῃ ἢ μὴ καλουμένων; ὀψὲ μὲν οὖν παραινῶ, τοῦτο δὲ οὐ ποιεῖ 1 „malim γνωριμωτάτων“ Re 2 ἂν inserui auctore Ia- cobsio Lectt. 205 3 ὑπακουόντων καὶ] „malim ὄντων inter- “ Re at cf. 61, 4 5 num ἑστάναι? at cf. p. 61, 14 | ἔδει Par Mor 6 τὸ—καλεῖσθαι cancellavi ut e sequenti linea anticipata τὸ—7 αὐτοῖς om Mor τὸ Α sed ῶ supra ὸ scr f ὸ ῶ τῶ Ρ τὸ Ι τῷ probat Re 7 πρὸς inserui auctore Re qui alioquin τῷ pro τὸ scribi voluit | τὸ A sed ῶ suprascr f τῶ Ρ | παισὶ scripsi παισὶν libri edd | καλεῖσθαι inserui ex antecedenti linea 8 ἀποκρίνεσθαι C | τιμήσομεν A sed ὁ in ω corr f 10 μὴ δὲ APIPar 12 ἔθος inserui aucto- ribus Re qui vel νόμον proposuit vel ἀλλ’ ὕστερον, φησίν, ἥκεις coniecit, et Cobeto Coll. 256 coll. l. 61,3 13 et 14 τοιαῦτα scripsi τοιαῦται libri edd 13 et 14 ἐστίασαν Α sed ι post ἑ inser m 2 CPar Mor sed in hoc priore loco γρ εἱστίασαν in marg εἱστιάθησαν coni Re 14 οὐχ scripsi οὐδ᾿ libri edd 15 πότερα scripsi πότερον ἂν Par Mor πότερ’ ἂν reliqui libri Re πότερον Iacobs Lectt. 205 et App. Pors. adv. 323 16 βαλαντίονι C τὸ πρᾶγμα κάλλιον, ἀλλ’ ἐμοῦ μὲν ἄν τις εἴη τοῦτο κατηγορία, τὸ δ’ οὐχ ἧττον πονηρόν, εἰ καὶ τῶν εἰ- ωθότων γέγονεν. ὡς πολλὰ μὲν εἰς ἔθος ἤκει κακῶς, πολλὰ δὲ πέπαυται μένειν ἔτι καὶ κρατεῖν | ἄξια. R III 117 δυστυχὲς μὲν οὖν τὸ μὴ τοῖς πρώτοις εἰσηχόσιν ἠναν- τιῶσθαι, ὁ δὲ οὐ χρηστῆς ἐστι τύχης τηρεῖν ἀνοίας τῆς ἐσχάτης. δοκεῖ δέ μοι καὶ τοῦδε γεγενῆσθαι πατήρ, ὅσπερ αὖ καὶ ἄλλων οὐκ ὀλίγων γέγονεν, ὧν ἕκαστον τῇ πόλει λελύμανται. καὶ τοῦτο εἰσῆλθεν ἀποδημοῦντος ἐμοῦ, τοὺς δὲ παρόντας καὶ ὁρῶντας ἐν σπουδῇ τὸ χρῆμα τῆς ἑορτῆς πεποιημένους ἣν δήπου προσῆκον ἀντειπεῖν, κωλύσαι, μάχεσθαι, μὴ τὴν ἡσυ- Χίαν ἄγειν ἐν καιρῷ βοῆς δεομένῳ καὶ ἀγανακτήσεως. ὥσπερ γὰρ εἴ τις τῶν ὄντων ἀφαιρεῖν ἠξίου, δεινὸν ἔδει νομίζειν, οὕτω προσθήκας χαλεπῶς φέρειν. ἐν ἑκατέρῳ γὰρ οἶμαι τὸ μὴ τὸν νόμον ἰσχύειν. καὶ ῥᾷο·ν δ’ ἂν περιῆσαν οἱ πρὸς τὴν ἀρχὴν μαχόμενοι καὶ τὸ πρᾶγμα ἀποκλείοντες ἢ οἱ πρὸς ἐρριζωμένον ἤδη τοῦτο ποιοῦντες. τὸ γοῦν πρὸς ἐμὲ νυνὶ λέγειν τὸ πεπρᾶχθαι πολλάκις οὐκ ἣν τότε. κρατοίμην δ’ ἂν οὐδὲ ἐγὼ δικαίως ὑπὸ τοῦδε τοῦ λόγου, ἐπεὶ καὶ ἄλλα μυρία χείρονα νενίκηκεν, ὧν οὐ μεταβάλλει 10 cf. t. II 617,6 18 cf. t. II 647,6 2 τό Ρ sed ’ in ras m 4, Par 6 εἰσαγηοχόσιν Par Mor cf. t. III 75, 11; 267,6; 217,8 | ἠναντιῶσθαι scripsi auctore Re ἐναντιοῦσθαι libri Mor (om Re) 6 δ᾿ Re 8 ὥσπερ Par Mor 9 τοῦτο εἰσῆλθεν] „videtur μὲν “ Re 10 δὲ om Mor 12 κωλύσαι Ρ sed ’ e ~ corr m 5 cf. ad t. I 272,6 14 εἴ τις om Par Mor 15 ἔδει Ρ sed ε et ει (ex η corr) in ras m 4, et coni Re ἤδη reliqui libri edd | οὕτω scripsi e Ρ οὕτως reliqui libri edd 17 ῥᾶ ὂν cum ras 1 δ᾿ ᾲν om I 19 γ’ οὖν AP 20 πεπράχθαι AIPar κρατοίην coni Mor 22 χείριστα Mor τὴν φύσιν τὸ νενικηκέναι, ἀλλ’ εἴπερ ἣν μοχθηρά, καὶ ἔστιν. οὐδὲ γάρ στρατῷ πολλάκις φυγῇ σεσωσμένῳ R III 118 πρὸς τὸ δεῖν | μηδὲ λῆξαι φυγῆς ἰσχυρότερον τὸ πεφευγέναι οὐδὲ δημαγωγῷ διά κλοπῆς ηὐπορηκότι πρὸς τὸ δεῖν ἀεὶ κλέπτειν τὸ κεκλοφέναι πολλάκις.