καὶ νῦν ἡγήσεται μὲν

ἀθυμία, ἴψεται δὲ ἡδονή. ὧν δὲ ἀφήσουσι πρὸ τῶν 

καρπῶν ῥημάτων ἐπί τε τὸν σύμβουλον καὶ τοὺς δεξα-

μένους τὴν παραίνεσιν, ἢν ἄρα δέξωνται, βραχὺς ἡμῖν

ἔστω λόγος. οὔπω γὰρ δόξαν οἱ τηλικοίδε ποιῆσαι

δύναιντο ἄν. οὖς οὐ τῶνδε τῶν τραπεζῶν μόνον,

ἀλλ’ ὅλως ἀπασῶν | τῶν τοιούτων, ποιοῦσι γὰρ R III 123 

δὴ καὶ ἕτεροι τοιαύτας, φημὶ δεῖν ἀφεστάναι.