ἀθυμοῦσι καὶ οἱ διδόντες δίκην, ἀλλὰ παιδεύονται τῇ δίκῃ. ὁ δὲ ἐπαινῶν τὸν ἀνδροφόνον μεθ’ ἡδονῆς ἐφ’ ἑτέρας ἔπεμψε σφαγάς. οὐκοῦν ὁ μὲν εὐδαίμων ὁ λυπηθείς, ἐπηνώρθωται γάρ, ὁ δὲ ἄθλιος ὁ ἡσθείς, οὐκ ἰάθη γάρ. τί δ’ ἂν καὶ δεινὸν ἐκ τῆς ἐκείνων ἀθυμίας γένοιτο; κακῶς ἐροῦσι τὸν ἀγωνοθέτην; ἀλλὰ ἀγαθὸν κακοί· καὶ οὐχ ἥξουσιν ἐπὶ δεῖπνον; καὶ τίς ἐκ τούτου τᾷ συμποσίῳ βλάβη, πόρρω που καθῆσθαι τοὺς ἀναισθησίας γέμοντας; ἀλλά καὶ τοῖς νέοις 3 cf. t. II 411, 13 et t. III p. LVIII sq. 4 cf. ad t. III 483,20 1 προσεξετάσομεν Ρ sed o (2) in ras m 5 4 num λέγοιεν ἄν? 6 ταῖσδε? 8 sq. μὴ δέ ΑΡΙ 16 δ’ Re 17 ἐκεί- νης Ι 19 δ’ Re 25 τῷ συμποσίῳ scripsi τοῦ συμποσίου libri Re 26 ἀναισθησίας Ρ sed σί ιν ras m 2 λύπη τὸ πρᾶγμα; συμφέρουσά γε καὶ πολλῶν ἐκπω- μάτων ἀμείνων. ἀλλὰ λυπούμενος τήμερον ὕστερόν με ἐπαινέσεται, ὅταν ἐν τοῖς ὑπὲρ ἀρετῆς [ἐν τὼς] αὑτοῦ λόγοις καὶ τοῦτο ἔχη λέγειν, ὅτι παῖς ὢν R III 122 ὑέ οὐδενὸς | ὀφθείη τῶν ἔξω οὔτε πίνων οὔτε ἐσθίων οὐτ’ ἄλλοτε οὔτε ἐν Ὀλυμπίοις. τοὺτ᾿ ἀὐτῷ φυλάξει τὴν παρρησίαν ὅλην. διὰ τοῦτο ἀνύποπτα ὑπὲρ τῶν δικαίων πρὸς τὰς ἀρχὰς διαλέξεται οὐδέν τῇ ψυχῇ πάσχων, οἷον εἰκὸς τὸν ὁρῶντά τινας τῶν τότε συγκατακειμένων. εἰ δὲ λυποῦντες ὀνήσετε τοὺς παῖδας, καινὸν οὐδέν, ἐπεὶ καὶ διὰ τῶν παιδα- γωγῶν τοῦτο ὑμῖν πράττεται καί, νὴ Δία γε, παρά τῶν διδασκάλων. ἀπειλαὶ γὰρ δὴ καὶ πληγαὶ καὶ πολλὰ τὰ πικρά, ὅπου γε δὴ καὶ τὰ παρὰ τῶν τοκέων. ἀλλὰ τούτων γε τὸ κρατεῖν ἔχει καὶ δύνασθαι φύεται. καὶ τούτοις τοίνυν τοῖς οὕτω δειπνεῖν κεκωλυμένοις καὶ λυπουμένοις τοιαῦτα ὕστερον ἥξει διδόντα ῥώμην, ὥστε αὐτοῖς ἐν ἐπαίνοις ταύτας εἶναι τὰς λύπας. τὸ δὲ μέγιστον ἀγαθὸν ἀσθενοῦντι τοῦ νοσήματος ἀπαλλαγή. τίς τοίνυν παρ’ ὅτου καὶ τοῦτο γένοιτο; ἰατρός. πῶς τοίνυν τὸν ταύτην ἔχοντα τὴν δύναμιν ὁρῶσιν εἰσιόντα οἱ νέοι; πῶς δὲ ἁπτόμενον; πῶς δὲ ἀσιτίας μεμνημένον; εἰ δέ δὴ καὶ τομῆς ἢ πυρὸς δε- 2 ἀλλ’ ὁ λυπούμενος Iacobs Lectt. 205 et Philostr. 584 8 μ’ Re | ἐν τοῖς in τῆς mutanda coni Re, tuetur Iacobs acci- piens „de liberis eius qui loquitur et “ cancellavi 6 οὔτε et οὔτ’ Re | ἄλλοτε scripsi ἄλλως libri Re | αὐτὸ I 7 διατοῦτο ΡΙ 15 δύνασθαι Ρ sed θα in ras m 5 16 οὐτῶ scripsi auctore Iacobsio Lectt. 206 et Αρρ. Pors. 254 οὔπω libri edd 19 τοῦ νοσήματος denuo inc Par fol. 16 Mor 20 γένοιτο; ἰατρός. Re γένοιτο ἰατρός; ἰατρός; (.Mor) libri Mor 22 δ’ (2) Re 23 ἀσιτίας scripsi coll. t. II 810,13 αἰτίας libri edd | μεμνημένον Ρ sed o in ras m 2 ήσειεν, Ἡράκλεις, τίς λυπηρότερος; τίς μᾶλλον ἐχθρός; ἀλλ’ οὐχ ὅταν λοῦσθαί τε ἐξῇ καὶ πᾶν ἔχειν σιτίον τε καὶ ποτὸν ἀνεῳγμένον, ἀλλ’ ἔστι καὶ πρὸ τῶν γονέων ὁ ἰατρὸς ἐκείνῳ. καὶ νῦν ἡγήσεται μὲν ἀθυμία, ἴψεται δὲ ἡδονή. ὧν δὲ ἀφήσουσι πρὸ τῶν καρπῶν ῥημάτων ἐπί τε τὸν σύμβουλον καὶ τοὺς δεξα- μένους τὴν παραίνεσιν, ἢν ἄρα δέξωνται, βραχὺς ἡμῖν ἔστω λόγος. οὔπω γὰρ δόξαν οἱ τηλικοίδε ποιῆσαι δύναιντο ἄν. οὖς οὐ τῶνδε τῶν τραπεζῶν μόνον, ἀλλ’ ὅλως ἀπασῶν | τῶν τοιούτων, ποιοῦσι γὰρ R III 123 δὴ καὶ ἕτεροι τοιαύτας, φημὶ δεῖν ἀφεστάναι.