πρὸς δὲ τούτοις καὶ πατέρας ἑώρων ἡμῖν τοὺς αὑτῶν παραδόντας λέγοντας δεῖσθαι μὲν τῶν τοιούτων εἰσόδων, εἰ καὶ σφόδρα τὸ δίκαιον ἔχοιεν, εἶναι δὲ βαρείας τὰς ἄλλας συμμαχίας ἐμμίσθους οὔσας. οὖς εἰ τις ἀπεωθεῖτο λέγων ὧς ἔχοι πρὸς τὸ πρᾶγμα, καὶ ταῦτά τινων διδασκάλων οὐ λεγόντων τοῖς αὐτῶν δεησομένοις· ἐκ τοίνυν τούτων οὐκ εὖ ἔμελλε τἀμὰ ἕξειν. ἐντεῦθεν ἔπραττον ἃ μὴ ποιεῖν ἤθελον. οὐκ ἂν δὲ ἐβουλήθην διά τε τὴν ἀπ’ αὐτοῦ δυσκολίαν καὶ τὸ πόρρω μοι τὴν ψυχὴν τῶν τοιούτων ἑστάναι χρη- ματισμῶν. οὐδεμία γοῦν ἔχθρα ταύτην ἀφῆκε κὰγ ἐμοῦ τὴν φωνήν, ἀλλ’ ἐν πολλοῖς οἷς ἐψεύσαντο τοῦτο | R III 104 οὐκ ἐτόλμησαν. τῷ τοίνυν ἀδωροτάτῳ τί ταύτης ἔδει τῆς ἀφορμῆς; 45. Μέγα δὲ μαρτύριον τῶν εἰρημένων τὸ νυνὶ πραττόμενον. οὐ γὰρ ἄν, εἰ ταῖς εἰσόδοις ἡδόμην, ἔκλειον νόμῳ τὰς δεχομένας θύρας. ὥσπερ γάρ τοῦ τούτους τῶν εἰσόδων ἐρᾶν μέγας ἔλεγχος ὁ λυπῶν 1 Plat. Phaed. p. 99 D. Diog. II 45 4 cf. Plat. Leg. 741 A. Prot. 346 D 5 cf. p. 13,18 17 cf. p. δ sq.; t. II 316, 6 1 ἂν τυχόντων Got 2 τὰ ’κείνων Ρ ᾿ eras τἀκεἰ- νων Β | πεπήξεται Got | τούτους — 3 κηδόμενος om Β 6 αὐτῶν CIB Got 9 ὧς οὐκ ἔχοι coni Got | πρὸς om I 11 τἀμὰ scripsi auctore Re τἆλλα Α τἄλλα reliqui libri edd 12 ἔπραττον I sed ον in ras m 2 14 τῶν om I 16 οὐδέ μία Α Got | γ’ οὑν AP Got 18 ἔδει scripsi auctore Re δεῖ libri edd 21 νόμω Ρ sed ω in ras 2 — 3 litt m 2 | τοῦ Re τῶ in τό corr C τὸ reliqui libri edd οὗτος νόμος, οὕτως ἐμοὶ σημεῖον τοῦ τοῖς ἀνοίγουσι μέμφεσθαι τὸ τοιαῦτα παρὰ τοῦ σκήπτρου ζητεῖν. 46. Συναγορεύει δέ μοι καὶ τετελευτηκὼς ὁ τοῖς παρὰ σοῦ στεφανούμενος ἐπαίνοις Κυνήγιος. ἀχθεσθεὶς ὑπὲρ τῆς τοῦ δικαίου τάξεως διατετμημένης καὶ κατα- τετρωμένης καὶ δυνηθείς, οὐκ οἷδ’ ὅθεν, ταῦτα μαθεῖν ἐκλεισε γράμμασι τὰς τῶν ἀρχόντων θύρας, καλῶς μὲν ποιήσας ὃ πεποίηκε, κατὰ δὲ τὸν Διομήδην οὐκ ἐλθὼν ἐπὶ τὸ πέρας. τὸ δὲ ἣν ἐπ ἐκείνοις τοῖς γράμμασιν ἕτερα σὰ γενέσθαι καὶ εἶναι ταῦτα νόμον. οὐ γὰρ ἂν ταῦτα ἔπαθεν ὅπερ ἐκεῖνα. [οὐκ ἂν ἐλύθη.] νῦν δ’ ἅμα τε ἐκεῖνος ᾤχετο καὶ | ταῦτα ἣν οὐδέν. R III 105 47. Νομίσας οὖν ἀμφοτέρων εἶναι τοῦτον τὸν λόγον, ὦ βασιλεῦ, καὶ τοῖς τε πράγμασι βοηθῶν καὶ τιμῶν φίλον τίθει νόμον τῶν ἤδη σοι τεθέντων οὐδὲν ἀτιμότερον. καὶ τῶν δικαζομένων μόνοις πάρεχε νικᾶν οἷς τὸ νίκαν παρὰ τῆς ἀληθείας. περιλαμβανέτω δὲ ὁ νόμος καὶ τραπέζας καὶ πότους, καὶ μήθ’ ὁ ἄρχων ἑστιάτω καλῶν μήτ᾿ αὐτὸς τρεχέτω καλούμενος. καὶ γὰρ τούτων ἑκάτερον τῷ δικαίῳ ζημία. ὁ γάρ φιλο- τησίαν δεχόμενος ὁμοῦ τῷ τὴν χεῖρα ὑποσχεῖν ᾔτησε χάριν, ἡ δ’ ἀρχὴ τὴν φιάλην αἰσχυνομένη οἶδε μέν, 8 ΙΙ. ι 66 17 cf. p. 21, 11 sq. 20 cf. Luc. Tox. 25. Arist. Ach. 986. Suid. s. ν. φιλοτησία 21 cf. p. 21,22 sq. 1 τὸ Β 4 Κυνήγιος, ἀχθεσθεὶς Re adnotans: „interponi velim ὃς“ 6 οὐκ οἷδ’ om Α sed γρ in marg, edd inserui e reliquis libris | μαθεῖν in lac 5 litt om Β 7 γράμμασι scripsi, ut est in sequentibus γράμματι libri sed om Β, edd 9 δ’ Re 11 ὅπερ cum ras 1 litt post o, 1—2 litt post ρ Α | οὐκ ἂν ἐλύθη libri sed γρ οὐ γὰρ ἂν ταῦτα ἔπαθεν ὅπερ ἐκεῖνα υὺν δ’ ἄμα τε ἐκεῖνος in marg A, Got cancellavit ut scholion Re | δέ Re 18 καὶ (3) om ἔοι 21 τὸ I 22 δὲ Re | φιάλην P sed α et ν in ras m 2 ὧς οὐ δίκαια ποιήσει, νεύει δὲ ὅμως. τὰ αὐτά πρὸς ἕτερον, τὰ αὐτὰ πρὸς τρίτον, τά αὐτά πρὸς ἕκαστον. καὶ διὰ πάντων ἡ κύλιξ ἔρχεται μεθ’ ἑαυτῆς ἄγουσα κέρδος. καὶ πίνων ἂν μεταξύ τι τοιοῦτον εἴποι καὶ παρ’ ἐσθίοντος ἔνι τοῦτο γενέσθαι. καὶ τῆς παρά τῶν σιτίων ἡδονῆς ἡ τῶν διαβολῶν οὐκ ἐλάττων, καὶ ποιεῖ πᾶσι ῥήμασιν ὁ Διόνυσος πύλας, καὶ ὁ τῆς εὐωχί·ας καιρὸς πολλοῖς ἐπήνεγκε συμφορὰς ἀναπτομένου ῥήμασι τοῦ τὸν θρόνον ἔχοντος. μὴ τοίνυν μήτε καλείτω μήθ’ R III 106 ἑστιάτω | μηδὲ τοῖς μισθωτοῖς τούτοις εἰς τὸ καὶ λέγειν καὶ πράττειν ἃ βούλονται γιγνέσθω χορηγός.