εἰ δὲ γενο-

μένην εἴσοδον ἐπισχετέον, πῶς οὐκ οὔσαις ἐπιτρεπτέον;

πῶς δὲ μεμφόμενοι τῶν παιδευόντων τοὺς περὶ τὰ τῶν

ἀρχόντων γόνατα τοὺς οὔπω τοῦτο πεποιηκότας δρά- 

σοντας εἰσάξομεν μέλλοντας ἀντὶ μετάλλων τε καρπώ-

σεσθαι τἀς ἀρχὰς καὶ διδασκάλοις οὐχ ὁμοίους ἔσεσθαι;

ἐπεὶ καὶ τὸν ἀντικαθήμενον τοῖς τοῦ ἡμετέρου ῥεύμασι

 23 Eubulum cf. t. I 186,2; ep. 407. 469. t. I 127, 19 sq.;

138,16 8(1.; 157,7. Sievers p. 69. 

 1 ἢ Β sed in ἡ corr m 2, et coni Re Anim et Iacobs Lectt.

204 2 ἐρχομένης ut p. 30, 8? 6 οἱ] οὐ Β 7 φανερῶς? 

 8 τοῖς et τοὺς Ρ 9 ante οὕτως lac 3 litt Β 16 οἴ Ρ

sed add m 4, B 17 στέργειν Ρ sed ει in ras m 2 | γενομένην

Re γινομένην libri Got 21 καρπώσασθαι Va 22 διδασκά-

λοις scripsi διδασκάλους libri edd 23 ἡμετέρου] „videtur

στόματος addendum esse“ Re at cf. τὸ ἡμέτερον τ. Ι 534,6; τοὐ-

μὸν Ι 18, 15 ep. 18. 22 | ῥήμασι coni Got 



 



 R III 94 τοῦτο οὐκ εἴασεν εἰς | ὅσον ἐξῆν αὐξηθῆναι τὸ

μεγάλην ἡγεῖσθαι πλεονεξίαν καὶ εἶναι καὶ ἔσεσθαι

τὴν ἀρχήν. ἡ δ’ οὐ μόνον βλάβη λόγοις, ἀλλὰ καὶ

κίνδυνος ἣν ἐν μεταβολῇ τῶν ὅλων, καὶ τά κτήματα

 ἐκινεῖτο καὶ μακράν ἔδει βαδίζειν ὁδὸν καὶ γελωτο-

ποιοῦντα μένειν ἐφ’ ὧν εἶχεν εἰς τὴν τοῦ κρατοῦντος

βλέποντα φύσιν. 32. Ἀλλ᾿ εἰ καὶ πάντας εἴρξεις, φησί, τί

λέξει πρὸς ἰατροὺς ὁ νόμος, ὅταν τῶν ἰατρῶν

 τὸ σῶμα δέηται; οὐ γάρ δὴ ἡ μὴ νοσεῖν ἐπι-

τάξεις τοῖς ἐπὶ τῶν ἀρχῶν. ἐρεῖ τοίνυν ὁ νόμος·

 R III 95 ἔρχου μὲν | ὁ σώζειν τέχνην ἔχων καὶ λέγε

τι καθεζόμενος καὶ λέγοντος ἄκουε, ἔστω δὲ

πᾶν τὸ λεγόμενον εἰς τὸ πάθος τεῖνον σπουδὴν

 ἔχον τὸ μὲν καταπαλαῖσαι καὶ τρέψαι, τὸν

κεκληκότα δὲ καθαρὸν ποιῆσαι τοῦ κακοῦ,

δίκης δὲ μὴ ἔστω μνήμη μηδὲ νίκης μηδὲ ἥττης

μηδὲ γνώσεως μηδ’ ὑπὲρ ἀνδρὸς πονηροῦ λόγος

μηδὲ κὰτ οὐδὲν ἀδικοῦντος μηδ’ ὁ μὲν ἤπιον,

 ὁ δὲ χαλεπὸν ποιῶν.