καὶ οὗτοι τοίνυν οὐκ ἀποροῦσι λόγων εἶξαι πει-

 R III 88 θόντων. | ἐν οἷς οἱ τὰς ἀμοιβὰς ὑπισχνούμενοι

καὶ ὅ γε κολοφὼν ὁ τῆς Γοργόνος φοβερώτερος ὁ

ποταμοὺς ἀπειλῶν ἐπαφήσειν ψόγων. ἠκόνηται δὲ

 γλῶττά τισι καὶ μαχαίρας καλοῦσιν αὐτάς. καὶ τἄλλα

εἰσὶν οὐκ εὐκαταφρόνητοι τῷ πᾶσιν ἐπιχειρεῖν καὶ

μηδὲν ὀκνεῖν καὶ τὴν αἰδῶ νομίζειν νώθειαν. εἴτ’ οὖν

φιλότιμος εἵη, νενίκηται διὰ τὴν φιλοτιμίαν, εἴτε κερ-

δάναι κακῶς, δείσας ἔχεται. ᾧ μὲν οὖν ὁμιλεῖ

 τις, τοῦτον ἂν ἕλοι· οὗ δ’ ἀφέστηκε, πῶς ἂν τούτῳ

προσβάλοι; κακὰ μὲν οὖν ὁ κακῶς [ἂν] ἄρχων δράσει,

 3 cf. p. 9, 10. Od. α 208 5 cf. Dem. fals. leg. § 194

p. 402, 2 13 cf. t. I 152, 14 15 cf. p. 10, 1 21 Aesch.

Tim. § 57 p. 80, 19 R 

 1 σφὰς Ρ sed ’ in ~ corr m 2 2 την Β | πείσωσι λιπα-

ροῦντες, ταῦτα ΡΙΒ Got 5 λόγου — 10 ἄγοντα omisso δὲ

citat Macar fol. 91 v 6 ἂν δυνηθείη] δύναται Macar 9 καὶ

τίς Got 11 εἴξαι ΙΒ Got 14 ἐπαφήσων Va 15 „αὐτὰς

si bene habet, necesse est ut etiam ἠκόνηνται δὲ αἱ γλῶτταί τισιν

legatur. Sed probabilius penes me est leg. esse αὑτοὺς“ Re |

τᾶλλα Α 18 κερδάναι scripsi κερδάνας libri edd 20 δέ Re

| τοῦτο Β τοῦτον Got 21 προσβάλλοι Β προσβάλλει I |

κακὸς Β | ἂν cancellavi | δράσοι Β 



 



κἂν μηδεὶς εἰσίῃ, πλείω δὲ εἰσιόντων, τά μὲν ἐκείνοις,

τὰ δὲ αὐτῷ διδοὺς οὐκ ὄντα τοῖς δι᾿ ἐκείνων ἴσα.

οὕτως οὐκ ἔνι μὴ ταῖς εἰσόδοις ἀκολουθῆσαι βλάβην. 25. Καὶ μὴν ὠφέλειάν φησιν ἐνεῖναι δεικνυμένων | 

παρὰ τῶν εἰσιόντων ἃ μὴ σφόδρα ἂν ἐκεῖνος ἴδοι. R III 89 

καὶ τί τοῦτο ἔστι; πῶς μὲν ἂν λάθοι; πῶς δ’ οὐκ ἂν

καταφανὲς γένοιτο τῶν μὲν πόρρωθεν ἀνωμολογημένων

τῶν περὶ τὸν φόρον, τῶν περὶ τὰς δίκας, τῶν περὶ

τὰς θεωρίας τῶν δ’ ἀπροσδοκήτων πευθῆσί τε δι-

οικουμένων καὶ πολλαχόθεν τὴν διδαχὴν ἐχόντων. 

 εἰ δὲ δὴ καὶ συνεχῆ κοινωνὸν ἀπάντων ἔχειν

ἄξιον, ἔστιν ὁ παρεδρεύων ἀναγκαίαν ἔχων τοῖς πράγ-

μασιν εὔνοιαν· οἶδε γὰρ ἐν ταῖς διαμαρτίαις πρῶτος

ὑφέξων λόγον. δύο | τοίνυν γνώμαις τῆς ἀρχῆς 

κυβερνωμένης τί ἂν ἑτέρων δέοι; καὶ γὰρ εὐφροσύνην 

αὐξῆσαι καὶ ἀθυμίαν κοιμίσαι δύναιτ’ ἂν ὁ μονονοὺ

συμπεφυκώς. ἔτι τοίνυν, εἰ μὲν ἐπ’ ἀγαθῷ τῳ

τὰς συνουσίας οἵδε ταύτας ἔμελλον συνέσεσθαι καὶ

τοῦθ’ οἱ μάντεις προὔλεγον, εἴων ἄν· εἰ δὲ ἐμπορία

τὸ πρᾶγμά ἐστι καὶ κακῶς χρήσονται ταῖς τῶν ἀρχόν- 

τῶν ὁμιλίαις, ἐγὼ μὲν ὃ χρὴ γενέσθαι λέγω, σὸν δ’,

ὦ βασιλεῦ, τὸ γενέσθαι.