τί δέ; ἐπὶ τῶν προτέρων ἀρχόντων τοῦτο

οὐκ ἣν ἑνός γέ τινος γέροντος [καὶ] συνδειπνοῦντος

καὶ τούτου γε τοῦ γέροντος ἀρετῆς τε ἐπιμελουμένου

τῆς ἄλλης κἀν τῷ δείπνῳ ῥήτοράς τε ἀρχαίους καὶ 

ποιητάς ἐπεισάγοντος καὶ οὐδὲ ἀκίνδυνον ἣν ἔξω τού-

των ἐνεχθῆναι. ᾔει δέ ποτε καὶ ὁ τῶν φιλοσόφων ἐξ

Ἀπαμείας χορός ὧν ὧν ὁ κορυφαῖος θεοῖς ἐῴκει, καὶ

μικρὰ συγγενόμενος ἀνέστρεφεν. ἴδει δὲ καὶ τοὺς νῦν

εὐτυχεῖν τι τοιοῦτο, καὶ παρῄνουν ἂν καὶ πρεσβείαις 

τὸ κέρδος ἄγειν. 22. Ἀλλ᾿ εἶναι μὲν τοὺς αἰτοῦντας | ἃ μὴ δεῖ R III 87 

συγχωροῦσιν, οὐ μὴν παρ’ ὧν αἰτοῦσιν ἕξειν εὐθέως.

ἀλλ’ εἰ μὲν ἄνδρες ἄριστοι τὰς ἀρχάς ἐλάμβανον πᾶν

ἂν ὑπὲρ δόξης ὑπομείναντες, τάχ᾿ ἄν τι λέγειν ἐδόκει 20

τις· εἰ δ’ ἴσμεν, τίνες ὄντες καὶ τίνων καὶ πόθεν

ἥκοντες καὶ πῶς λαβόντες ἄρχουσι, τί θαυμαστὸν δι-

 3 cf. p. 17, 1 sq. 13 Iamblichus cf. Iul. ep. 27 p. 401 B; or. IV

p. 157 C sq. p. 146 Α sq.; or. VII p. 222 Β 17 cf. p. 15, 10 sq. 

 7 δέ; scripsi δὲ Re δέ, εἰ Iacobs Lectt. 204 „quid dices,

si haec apud veteres non habebant “) „videtur aliquid

deesse. quid si τί δέ πρὸς τοῦτο ἐρεῖς vel ἐροῦμεν, ὅτι τῶν προ-

τέρων“ Re | ἀρχόντων scripsi ἀνθρώπων libri edd 8 γέ

om Β | καὶ cancellavi auctore Re „aut καὶ est delendum aut

eest aliquid ad hunc ferme modum: ἑνός γέ τινος γέροντος

συνόντος τῷ ἄρχοντι καὶ συνδειπνοῦντος“) 9 τε om Β 

 11 τοῦτον Β 12 ἐνεχθῆναι; AVaB | εἴη Va 13 κορυ-

φαῖος Α sed o (1) in ras, Ρ sed o in ras m 2 





 



δόναι σφᾶς αὐτοὺς τοῖς ἐπαγγέλλουσιν; εἰσὶ δὲ οἱ κἂν

μὴ τὴν πρώτην πείσωσι, λιπαροῦντες ταῦτα ἔπραξαν

κεφαλήν τε καὶ ὄμματα φιλοῦντες χειρῶν τε ἁπτόμενοι

καὶ γόνατα τιμῶντες, πάντα ἀφιέντες ῥήματα καὶ δὴ

 τὸ τοῦ Σατύρου τὸ δέομαι, δός μοι. λόγου δὲ

φύσις πλεῖστα ἂν δυνηθείη, καὶ ὀργὴν ἐμποιῆσαι καὶ

στῆσαι καὶ λύπην ἀμφότερα καὶ πόλεμον ἀντ’ εἰρήνης

ἑλέσθαι πεῖσαι καὶ ζέοντας ἐπ’ ἀλλήλους καταθέσθαι

τὰ ὅπλα. καί τις οὐκ ἂν ἁμάρτοι γόητα αὐτὸν προσ-

 εἰπὼν τὸν καὶ πένθος οὐ φορητὸν ἐπὶ θοίνην ἄγοντα.