τὸ αὐτὸ χείρους

 1 ἔχον Ρ sed ον in ras m 2 6 τὰς om Β 7 „malim

ἂς“ Re 8 ἐρέται Ρ sed αἰ in ras suprascr m 2 ται etiam

in marg m 2), VaB Iacobs ἔρχετε Ι cf. t. II 97, 6; III 420, 13

11 <καὶ;> πηδᾶν? | τό Got 14 καὶ μή φοβεῖσθαι ιν marg I 

 25 εὐδοκιμεῖν Ρ sed ει in ras m 3 26 καθημέραν PIB 



 



καὶ τῶν λόχων ποιεῖ τούς ὑπερέχοντας ἡ, εἰ βούλει,

στρατιάν. οὗτοι γὰρ τά τῶν γειτόνων αὐτῶν τιμῆς

ὀλίγης ποιοῦσι τὰς κακοπραγίας οὐ φερόντων τὰς

πυκνάς. δεινὸν δ’ οὐδὲν εἰς δίκην τοῦτο ἐλθεῖν ὄντων

τῶν τὸν ὀργιούμενον ἡμερωσόντων. ὧν δὲ μέτριος 

στρατιώτης κόσμος τ’ ἂν εἴη τῷ δικαστῇ καὶ ἡσυχα-

ζούσῃ τῇ καρδίᾳ ζῴη μηδαμόθεν αὐτῷ τοῦ συνειδότος

ἀπειλοῦντος. 13. μὴν μὴν μέγιστον μὲν ἀγαθὸν νέῳ παιδεία,

φοιτᾶν δέ ὧς τὸν βελτίω βέλτιον ἢ τὸν οὐ τοσαῦτα 

εἰδότα. καὶ τοῦτο τοίνυν ἀσαφές καθίσταται ταῖς τοι-

αύταις εἰσόδοις τὸν μέν ἀμαθέστερον ποιούσαις τῷ

λόγῳ σοφώτερον, τὸν δὲ σοφώτερον ὕστερον. ὅταν

δὲ ὁ | ταῦτα ἰδὼν ἔπηται καὶ λέγη τὰ τῆς ἀπάτης, R III 81 

τὸ τῆς ἀρχῆς ὄνομα μεγάλην τὴν ψῆφον ἐποίησε καὶ 

πλέον ἐδυνήθη τῆς ἀληθείας, καὶ τά περὶ τούς λόγους

ἔσχε κακῶς. 14. Οὗτοι τοίνυν οἱ τοὺς ἀδίκους ᾑρημένοι κατὰ

τῶν <τοῖς;> νόμοις πειθομένων οὐ τηνάλλως πονοῦσιν,

ἀλλ’ ὡσπερ τοῖς γεωργοῖς πονεῖται τὰ περὶ τὴν γῆν, 

καὶ ζεύγη καὶ ἄμαξαι καὶ βόες καὶ ἄροτρον, καὶ ἄρουρα

 11 cf. p. 16 sq.; 13, 8 sq. 

 1 λόγων Ρ sed γ in χ corr m 3, Β Got qui ἀλόγων coni |

ἡ ἐν βουλῇ ἢ ἐν στρατιᾷ coni Got | „malim τὴν “ Re

2 αὑτῶν Re αὐτῶν libri Got 3 ποιοῦσι in lac 6 litt om Β

6 τ’ om C δ’ Got | δικαστῆ Α sed γρ ἡσυχαστῇ in marg, Ρ

sed δικ in ras 4 fere litt m 2, “B ἡσυχαστῆ CI sed in hoc ἡσυχ

in ras, Va 9 μέγιστον — 11 εἰδότα citat Macar fol. 91 v

10 δ’ Re 12 ἀμαθέστατον C 16 ἐποίησεν Α sed ν del,

Got 16 ἠδυνήθη Re 18 τοὺς ἀδίκους in lacuna –6 litt

om Β 19 τοῖς inserui auctore Re | τηνάλως CI cf. t. III 395, 17 

 21 βοῦς Re 



 



τέμνεται καὶ σπορὰ εἰσπέμπεται καὶ τά ἄλλα γίγνετι

 R III 82 θερίσαι καὶ τρυγῆσαι βουλομένοις, οὕτω καὶ το

τοῖς θερίσαι καὶ τρυγῆσαι βουλομένοις. καὶ κοὶ

τοῦτο αὐτοῖς ἔρχεται. τῶν δὲ ἀφικνουμένων τὰ μὲ

 αὐτοῖς πλουσίας ποιεῖ τὰς τραπέζας γῆς παρεχούση

καὶ θαλάττης, τὰ δέ πλοῦτός ἐστι, χρυσός, ἄργυρος

ἐσθῆτες. καὶ τὰ μὲν ἔχουσι, τὰ δέ δέχονται, τά δὲ

μέλλουσιν. ἱκανὸν δέ οὐδέν οὐδὲ ἐπαινεῖται, ἀλλά τὸ

μὲν κεῖται μικρὸν δοκοῦν, ζητεῖται δὲ ἕτερον καὶ οὐκ

 ἔνι μὴ δοῦναι Γῇ τοῦ μέλλοντος προμηθείᾳ, ὅπως ᾗ

τις ὁ παρεσόμενος, ἢν δέη.