δέομαι δή σου κυρῶσαι τῇ τῶν οὐ πεισθέντων
τιμωρίᾳ τὸν νόμον. ἢ τί τὸ κέρδος τῶν γραμμάτων,
ὅταν μηδὲν διαφέρῃ τῶν γεγραμμένων ἀνθρώπων παρ’
ὧν γένοιτ’ ἂν οὐδέν; τουτὶ δὲ ζημία μὲν τοῖς βασι-
λευομένοις, οὐ καλὸν δὲ τῷ θέντι τὸν νόμον τοῦ
 δόξαντος ὄντος ἀκύρου. ἀλλ’ ὁ μὲν τὸν τοῦ δεῖνος
ὑπερβὰς νόμον δώσει δίκην, ὁ δὲ σὸν ἀθῷος ἄπεισιν;
καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις ἐμμενεῖ τοῖς σοῖς, τούτου δὲ
κρείττων ἔσται τῆς αὐτῆς καὶ γνώμης ὄντος καὶ |
 R II 525 πορφύρας;