ὁ δ’
ἀπὸ Ι ψιλῶν τῶν αἰτιῶν τοὺς μὲν Αἰακοὺς ἐνόμισε, R II 466 
τὸν δὲ Εὐρύβατον καὶ μήτε καλέσας μήτ᾿ ἐρωτήσας
 23 cf. ad p. 37,7 
 22 Αἰακοὺς ἤτοι δικαίους· Εὐρύβατον συκοφάντην
δόλιον, τοιοῦτος γὰρ Εὐρύβατος V2 
 4 τε om V cancellavi 6 καὶ del? 8 αὐτοὺς Ι Mor
sed in hoc γρ αὐτὸν in marg 13 τῆς τῶν Ρ sed ῆς et ων m3,
τ (2) et in m3 14 μηδὲ? 15 καὶ om Mor 16 ἐν—
17 ἢν om Β 18 λαχόντα scripsi auctore Re coll. p. 196,20
λαβόντα libri edd 20 καταψευδομένων V 21 ὃ A ὅ Ρ
sed ‘e’ corr m2, BV 23 δ᾿ Re 

 
μήτε κρίνας ἐξήλασε τῆς τάξεως ἐφ’ ἦς ἦν τῶν ἐν τῇ
βουλῇ τὸν ἄριστον, ὂν πολλοὺς πρότερον ὑπερβὰς
ἐπεποίητο φίλον εἰδὼς καὶ τὸν πατέρα τὸν αὑτοῦ
χρώμενον τῷ πολιτευομένῳ. ὧν οὐδὲν ὁ Φλωρέντιος
 αἰδεσθεὶς ἐκολάκευσε τοὺς τοῦ δήμου μοχθηρούς, οἷς
ὅσα βουλομένοις ἦν ἐψηφίζετο. 7. Παρῄνει μὲν οὖν μοι καὶ ταῦτα πόρρωθεν
τὸν ὁρᾶν καὶ ζημίαν ποιεῖσθαι τὴν ὁμιλίαν τὴν πρὸς
τὸν ἀρετῆς ἠμεληκότα, ὁ δὲ καί τινα τούτοις προσἐθη-
 κεν ἕτερα τὴν αὐτὴν ἔχοντα συμβουλήν. τοὺς γὰρ
ἀθλίους τούτους τοὺς ἐν ὠνῇ καὶ πράσει τῇ τῶν ὠνίων
ζῶντας συλλέξας διὰ τῶν ῥαβδούχων, τουτὶ δὲ ἦν
λῆμμα ἑκάστῳ τῶν ῥαωδούχων ποιῆσαι τὸν εἰλημμένον,
εἴ γὰρ μὴ τοῦθ’ ὑπέμενον, ἤγχοντο ἄν, τὴν νύκτα
 τοίνυν ἀνηλωκὼς ἐν τῷ σκοπεῖν, ὅ τι χρὴ παθεῖν
τοὺς ἐχομένους, πληγῶν ἐποίησε τὴν ἡμέραν, πληγῶν
ὅσαι γένοιντ᾿ ἂν καθ’ ἕκαστον ὑπὸ νέων πεντεκαίδεκα,
 R II 467 τοῦ τὸν πρότερον ἀποκαμεῖν εἰσάγοντος τὸν διά-
δοχον. ἡγεῖτο γάρ, ὅπερ αὖ καὶ ὁ πατήρ, σιδήρου τὰ
 νῶτα τοῖς τυπτομένοις εἶναι.