οὐδὲν καινόν, ὦ βασιλεῦ, πέπρακταί μοι R II 463 μὴ προσιόντι τούτῳ τῷ τηλικαύτην ἀρχὴν ἐν νεότητι λαβόντι μετὰ πολλὰς ὡς αὐτὸν ὁδούς μοι γεγενημένας. διὰ συχνῶν γὰρ ἐγὼ τοιούτων ἀφῖγμαι μεταβολῶν οὐ διὰ τὴν ἐμαυτοῦ κακίαν, ἀλλὰ διὰ τὴν τῶν οὐ δυνη- θἐντων ἐφ’ ὧν ἔδειξαν μεῖναι. καὶ οὐκ αἰσχύνομαι μεμφόμενος ὃν πρότερον ἐπῄνουν, ἕτερον γεγενημένον ὁρῶν. τοὐναντίον γὰρ αἰσχρὸν ἂν ἦν, εἰ μεταβεβλη- μένων ἐκείνων μὴ τοῖς πράγμασιν ἠκολούθουν, ἀλλ᾿ ἦν ὁ αὐτὸς πρὸς τὸν οὐκέτι τὸν αὐτόν. ὃ δὴ καὶ νῦν συμβέβηκεν. ἕως μὲν γὰρ ἑώρων Ι Φλωρέν- R II 464 C = Codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 Ι = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 Va = Vaticanus gr. 81 V = Vindobonensis phil. gr. XCIII 1 μῆ α ante κάτα A, τοῦ αὐτοῦ V μὴ post φλωρεντίου sed νθ΄ in marg in ras m2, λβ Va, λόγος τριακοστός η ος V rubr sed θ supra η scr m2 λόγος λδ΄ in marg I3, μζ Β rubr 2 κακὸν Mor 5 γὰρ inser Ι2 6 τὴν (2) om Ι 7 ἔδοξαν V 8 γεγενημένων Ι 11 ὁ inserui e V om reliqui libri edd Ι οὐκ ἔτι Α τίον τουτονὶ πρὸς τοὺς ἀρχομένους ἥμερον, βέλτιστόν τε ἡγούμην καὶ ἐπαίνων ἄξιον· ἐπεὶ δὲ εἶδον χαλεπόν τε καὶ ἀνήμερον καὶ τῶν ἐπὶ τούτοις μέγα φρονούν- των οὐδὲν διαφέροντα, καλῶς ἔχειν ἡγησάμην τὸν εἰ φανεῖται φιλάνθρωπος ἐρυθριῶντα φεύγειν. 3. Ἄκουσον δέ, ὦ βασιλεῦ, πῶς ἅπαν τοῦτο ἔσχεν. Ἡκον ἐκ Κιλικίας φθάσαντες τοῦτον οἱ σύνδικοι. προσελθὼν οὖν αὐτοῖς ἠρόμην, εἰ μέμνηται τῶν περὶ Ὀδυσσέως εἰρημένων Ὁμήρῳ καὶ ὅστις ἦν πρὸς τοὺς Ἰθακησίους. καὶ λίαν ἔφασαν καὶ οὔτε δεῖν ἡδέως οὔτε πλήττειν. ἥσθην ἐγὼ ταῦτα ἀκούσας καὶ εἷναι τοιοῦτον αὐτὸν διὰ τέλους εὐξάμην, ἀδύνατα ζητῶν, ὡς μετὰ ταῦτα ἔγνων. εὐθὺς μὲν γὰρ ἕνα τῶν πολι- τευομένων τῆς ἡμετέρας οἰκίας λύοντα τὰς ἐπενεχθείσας αἰτίας δεσμώτην ἐποίησεν ἐγγυητῶν οὐκ ἀποροῦντα, οἱ ὅταν ὦσι, δεσμὸς οὐκ ἔστιν ἐπὶ μικραῖς αἰτίαις, οἷαι ἦσαν αἱ τότε. δεομένου δέ μου λῦσαι μόλις μέν, ἔφη δὲ λύσειν. εἰπὼν δὲ εἴα δεδέσθαι, ὥσθ’ ἑτέρας ἐκείνῳ δεῆσαι βοηθείας. ἔπειτα ῥήτορα τῶν ἐν δόξῃ τοῦ συνδικεῖν ἀφελκύσας ἔπεμψε περὶ μέτρα γῆς | R II 465 οἰμωξόμενον, ὅτι ποτὲ ῥητορεύων ὑπὲρ τῶν αὐτῷ μισθὸν δεδωκότων οὐδὲν παρέλιπεν ὧν ἐνόμιζε συμ- 3 cf. t. Ι 197, 24 sq. 9 Od. β 233. ε 11 sq. 5 φανεῖται om Re 8 μέμνηνται Β 9 εἰρημένων om Ι 10 ἥόεσθαι Mor sed γρ ἡδέως in marg 12 διατἐλους AV | ηὐξάμην Re 13 μεταταῦτα ΙΒ Ι ταῦτ’ Re Ι γὰρ om Ι 14 ἐπανεχθείσας Mor 15 αἰτίας V Re οἰκίας reliqui libri sed in αἰτίας corr C2, Mor cf. p. 386,6 16 μακραῖς APIB 17 λύσαι Ι 19 δεῆσαι scripsi auctore Re δεήσειν V Mor δεήσει reliqui libri Re Ι τῶν Α sed in τὸν corr, Re τὸν reliqui libri sed τὸ in ras Ρ2, Mor 22 οὐδὲν δεδωκότων inter δεδω κότων et οὐδὲν libri excepto Va φέρειν εἰρῆσθαι. οὕτως ἠξίου χρῆσθαι τοῖς παρὰ τῆς ἀρχῆς. ὅν γὰρ οὐκ ἂν ἄλλως ἐποίει κακῶς, οὐ γὰρ εἶχεν, ἐπὶ τοῦτον ἐχρῆτο τῷ θρόνῳ. ἄνδρα τοίνυν δεξιὸν ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντα νοῦ καὶ βιβλίων [τε] γέμοντα καὶ πλεῖστα διῳκηκότα καὶ ὡς οὐκ ἂν ἕτερος καὶ τὴν ἀγορὰν διὰ πάντων ἀμείνω πεποιηκότα ἐμπειρίᾳ τε τῇ περὶ ταῦτα καὶ δικαιοσύνῃ, τὸν δὴ τοιοῦτον ὑβριζόμενον ἐν τῷ θεάτρῳ παρὰ τῶν αὑτοὺς πεπρα- κότων τοῖς ἐχθροῖς τοῖς ἐκείνου προὔδωκεν ἀσελγέσι καὶ τρόποις καὶ ῥήμασι καὶ νόμοις ἐναντίοις. καίτοι χρῆν ἑπόμενον ἀρχόντων εὐδοκίμων παραδείγμασι συλλαβεῖν τινας τῶν ὑβριστῶν, ἀγανακτῆσαι , δίκην λαβεῖν τοῦ θράσους παρ’ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς τῶν ὀρχηστῶν πορνείας τρεφομένων, μὴ τῶν ἔργων πιστο- τέρας νομίσαι τὰς βλασφημίας. καίτοι καὶ εἰ τι δί- καῖον ἦν ἐν τοῖς κατ’ αὐτοῦ λεγομένοις, οὐ τὸ θέατρον ἦν χωρίον τουτοισὶ τοῖς δικαίοις, ἀλλ’ ἴσμεν οὗ τὰ τοιαῦτα ἐξετάζεται. τούτου δὴ λαχόντα δίκην ἐπὶ τὸν ἔλεγχον βαδίζειν ἔδει καὶ δεικνύντων μὲν ἀδίκημα κακὸν νομίζειν τὸν ἐξεληλεγμένον, καταψευσαμένων δὲ πάλιν ἀπαιτεῖν δίκην τὴν τῆς συκοφαντίας. ὁ δ’ ἀπὸ Ι ψιλῶν τῶν αἰτιῶν τοὺς μὲν Αἰακοὺς ἐνόμισε, R II 466 τὸν δὲ Εὐρύβατον καὶ μήτε καλέσας μήτ᾿ ἐρωτήσας 23 cf. ad p. 37,7 22 Αἰακοὺς ἤτοι δικαίους· Εὐρύβατον συκοφάντην δόλιον, τοιοῦτος γὰρ Εὐρύβατος V2 4 τε om V cancellavi 6 καὶ del? 8 αὐτοὺς Ι Mor sed in hoc γρ αὐτὸν in marg 13 τῆς τῶν Ρ sed ῆς et ων m3, τ (2) et in m3 14 μηδὲ? 15 καὶ om Mor 16 ἐν— 17 ἢν om Β 18 λαχόντα scripsi auctore Re coll. p. 196,20 λαβόντα libri edd 20 καταψευδομένων V 21 ὃ A ὅ Ρ sed ‘e’ corr m2, BV 23 δ᾿ Re μήτε κρίνας ἐξήλασε τῆς τάξεως ἐφ’ ἦς ἦν τῶν ἐν τῇ βουλῇ τὸν ἄριστον, ὂν πολλοὺς πρότερον ὑπερβὰς ἐπεποίητο φίλον εἰδὼς καὶ τὸν πατέρα τὸν αὑτοῦ χρώμενον τῷ πολιτευομένῳ. ὧν οὐδὲν ὁ Φλωρέντιος αἰδεσθεὶς ἐκολάκευσε τοὺς τοῦ δήμου μοχθηρούς, οἷς ὅσα βουλομένοις ἦν ἐψηφίζετο. 7. Παρῄνει μὲν οὖν μοι καὶ ταῦτα πόρρωθεν τὸν ὁρᾶν καὶ ζημίαν ποιεῖσθαι τὴν ὁμιλίαν τὴν πρὸς τὸν ἀρετῆς ἠμεληκότα, ὁ δὲ καί τινα τούτοις προσἐθη- κεν ἕτερα τὴν αὐτὴν ἔχοντα συμβουλήν. τοὺς γὰρ ἀθλίους τούτους τοὺς ἐν ὠνῇ καὶ πράσει τῇ τῶν ὠνίων ζῶντας συλλέξας διὰ τῶν ῥαβδούχων, τουτὶ δὲ ἦν λῆμμα ἑκάστῳ τῶν ῥαωδούχων ποιῆσαι τὸν εἰλημμένον, εἴ γὰρ μὴ τοῦθ’ ὑπέμενον, ἤγχοντο ἄν, τὴν νύκτα τοίνυν ἀνηλωκὼς ἐν τῷ σκοπεῖν, ὅ τι χρὴ παθεῖν τοὺς ἐχομένους, πληγῶν ἐποίησε τὴν ἡμέραν, πληγῶν ὅσαι γένοιντ᾿ ἂν καθ’ ἕκαστον ὑπὸ νέων πεντεκαίδεκα, R II 467 τοῦ τὸν πρότερον ἀποκαμεῖν εἰσάγοντος τὸν διά- δοχον. ἡγεῖτο γάρ, ὅπερ αὖ καὶ ὁ πατήρ, σιδήρου τὰ νῶτα τοῖς τυπτομένοις εἶναι.