XLV. ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΠΕΡΙ ΩΝ ΔΕΣΜΩΤΩΝ. εἰ μὲν ἅπαν ὃ προσῆκον ἦν περὶ τοὺς R II 439 δεσμώτας, παρὰ τῶν τὰς ἀρχὰς ἐχόντων ἐφυλάττετο, ὦ βασιλεῦ, τοῖς μὲν ἂν συνέχαιρον, σοὶ δὲ οὐκ ἂν ἠνώχλουν· ἐπεὶ δὲ οἱ μὲν κακοὶ περὶ τουτὶ γεγένηνται τὸ μέρος, λέγει δὲ οὐδὲν πρὸς σὲ περὶ τούτων οὐδεὶς τῶν εἴτε ἀγνοοῦσιν ἀδικούντων εἴτε εἰδότες σιωπῶσιν, ὅ τι τε ἂν περὶ ταῦτα γίγνηται δυσσεβές, οὐκ ἔστι μὴ συνδιαβάλλεσθαι τὴν βασιλείαν, ὁ τὴν σὴν πρᾳ- ότητα θαυμάζων ἐγὼ καὶ ἅμα χάριν τὴν μεγίστην C = condex Chisianus Pa = Patmius A = Monacensis gr. 483 olim Augustanus Ρ = Palatinus gr. 282 U = Urbinas gr. 126 Ι = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 V = Vindobonensis phil. gr. XCIII 11 p. 87,10. t. I 241,13 sq. t. II 511,13 R. cf. Sieversium p. 293 1 μζ ante A, τοῦ τοῦ αὐτοῦ V τὸν om Ρ μζ΄ post δεσμωτῶν C sed νὴ in ras in marg m2 Λόγος Λ΄ Pa, λόγος λη V2 λόγος κβ΄ in marg Ι2, λθ΄ Β rubr 9 ὅτι I | γίνηται V 10 ὃ CA sed in hoc eras Ι πραότητα libri edd εἰληφὼς δίκαιος ἂν εἴην τῇ σῇ ψήφῳ θεραπεῦσαι τό ἀμαρταόμενον. 2. Οἶσθα μὲν οὖν, ὦ βασιλεῦ, τοῦτό γε δίκαιον ὂν τὸ τοὺς μὲν ἀξίους θανάτου θνήσκειν, τοὺς δὲ μὴ ζῆν τε καὶ περιεῖναι, καίτοι γε δι’ ὑπερβολὴν θρωπίας ἤδη τινὶ καὶ τούτων ζῆν ἔδωκας, ἀλλ’ ἔστω κύρια τὰ παρὰ τῶν παλαιῶν νόμων. ταῦτα δέ ἐστιν ἀποθνήσκειν μὲν ᾧ τι τοιοῦτο τετόλμηται, ζῆν δὲ ὃς οὐδὲν τηλικοῦτον ἠδίκηκε. τὸ δὲ τετολμηκέναι καὶ τὸ R II 440 ἠδικηκέναι τί ποτέ ἐστι; τὸ ἐξεληλέγχθαι. Ι ὡς τό γε πρὸ ἐλέγχων ἀποθανεῖν οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἢ ἠδι- κῆσθαι. καὶ γὰρ εἴ τῳ πέπρακται μὲν ἄξιον θανάτου, τουτὶ δὲ συγκέκρυπται, τοῦτον ὁ κτείνας ἀδικεῖ τὴν τιμωρίαν πρὸ τῆς πίστεως λαβών. ἴσθι τοίνυν σοι φονέας ὄντας τοὺς ἐπὶ τὰ ἔθνη πεμπομένους ἄρχοντας, ὦ βασιλεῦ. τίνα τρόπον; πολλαὶ μὲν ὀργαὶ πολλὰς ποιοῦσι μέμψεις, κἂν θυμωθῇ τις, εὐθὺς παρὰ τὸν ἄρχοντα τρέχει καί φησιν ὑβρίσθαι καὶ πεπονθέναι κακῶς, ὁ δὲ ἑαυτὸν μὲν οὔ, τὴν γυναῖκα δέ, ὁ δὲ τούτων μὲν οὐδέτερον, τοὺς παῖδας δέ, καὶ ῥήματα πλάττουσι καὶ πληγὰς καὶ καταρρήξαντές τι τῆς ἐσθῆ- τος ἐκείνῳ καὶ τοῦτο προσέθεσαν. ὁ δὲ ἀρνούμενός τε καὶ σεσυκοφαντῆσθαι λέγων καὶ μεμνημένος γραφῆς καὶ νόμων πέμπεται δεθησόμενος καὶ ταῦτα ἐν ἐγγυη- R II 441 τῶν ἀφθονίᾳ. πάσχουσι δὲ τοῦτ’ ἐπιεικῶς Ι οἱ 24 cf. t. II 464, 14 R 3 γε om Β 5 ὑπὲρ βουλὴν Got sed ὑπερβολὴν Not. p.17 8 τί Ι 9 ἠδίκηκεν Α ἠδίκησε Β | τὸ (2) om C 10 ποτ’ Re | (??) Α τώ CPI sed in hoc in τὸ corr m3, Β | ἐξεληλἐχθαι Β 22 τούτω Ι | προσέθηκαν C sed κ e σ corr, Pa 24 ἐν ἐγγυητῶν ἀφθονίᾳ Re ἐγγυητῶν ἀφθονία libri ἐγγυητῶν ἀφθονίᾳ Got ἀσθενέστεροι παρὰ τῶν δυνατωτέρων, καὶ οἷς οὐκ ἔνι χρήματα, παρὰ τῶν εὐπορούντων, καὶ οἱ πολλοὶ παρὰ τῶν ὀλίγων οἱ τὰς αἰτίας τὰς παρὰ σφῶν πλέον ἔχειν ἀξιοῦσιν ἀποδείξεων. ταῦτα παρὰ τῶν ἐν τῷ μεγίστῳ συνεδρίῳ, ταῦτα παρὰ τῶν ἄλλων βουλῶν, ταῦτα παρὰ τῶν τὰς εὐφημίας ὑμῶν ἐγκεχειρισμένων κατὰ τῶν ἐν ταῖς χειροτεχνίαις, | ταῦτα παρὰ τῶν [ἑν] R II 442 ταῖς ἀρχαῖς ὑπηρετούντων κατὰ τῶν οὐ πάντα αὐτοῖς χαριζομένων. δεσποτῶν δὲ ὠμότης πλείστῳ χρῆται <τούτῳ> α καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ἐπεὶ ῥᾴδιον δῆσαι τὸν ἠναγκασμένον ὑπὸ τοῦ νόμου κἂν ἀδικῆται σιγᾶν. ἐνταῦθά που θετέον καὶ τοὺς περὶ τὴν γῆν πονοῦντας τοῖς κεκτημένοις τὴν γῆν, ἐπεὶ καὶ τούτοις τινὲς ἴσα καὶ οἰκέταις κέχρηνται, κἂν μὴ τὰς πλεονεξίας ἐπαι- νῶσιν ἐκείνων τὰς καθ’ ἑαυτῶν, ὀλίγαι συλλαβαί, καὶ στρατιώτης ἅμα ἁλύσεσιν ἐπὶ τὸν Ι ἀγρὸν, καὶ R II 443 δεδεμένους τὸ οἴκημα δέχεται. βούλει με μνησθῆναι καὶ τῶν αἰτίαν λαμβανόντων φονεύειν τοὺς ὁδοιπόρους; οὐκοῦν οὗτοι μὲν δύ ’ ἢ τρεῖς, δῶμεν δὲ καὶ τρὶς το- σούτους εἶναι καὶ δέκα καὶ πλείους· παρ’ οἷς δὲ ἢ 20 4 cf. p. a 310, 19 sq. ; t. II 302, 11; 303, 11 6 cf. p. 369, 16 et 23 15 cf. 183,1 sq. 20 cf. ρ. 185,17 sq. 5 συνεδρίῳ om C inser Pa2 Ι ταῦτα — βουλῶν om Got 7 ἐν cancellavi auctore Re τοῖς ἐν Coni Sintenis 10 τούτῳ inserui auctore Re | καθεκάστην Ι | ῥᾴδιον scripsi auctoribus Re („sententia a postulat ἄδεια aut ῥᾴδιον aut δίκαιον“) et Cobeto Coll. 136 καὶ δέον libri edd 12 ἐνταῦθα ποῦ CPaAPI sed in hoc supra υ (2) eras, Β Got 13 ἴσα Ρ sed in ras m2 14 μὴ om V 17 με μνησθῆναι e μεμνῆσθαι corr C2 18 καὶ om Got Ι num λαμβανόντων ἀπὸ <ἀπὸ τοῦ> φονεύειν coll. Thuc. II 18,2 ? 19 μὲν οm Pa V δύο μὶν Β δύο CPaUBV δύ’ ἢ Ι infra lineam custodis folii 179v instar et e δύη corr in linea m3 cf. p. a 199, 6 | ἢ om PUB | θῶμεν Pa | δὲ om Pa | τρὶς e δὶς corr C δὶς Pa τρεῖς Ι ἔπιον ἢ ἔφαγον ἢ ἐκοιμήθησαν, ἕλκονται τριπλάσιοι πολλάκις τῶν ἐν ταῖς αἰτίαις ὄντων οὐδὲν εἰδότες τῶν ἐγκεκλημένων ἢ τὸ μηδὲν εἰργάσθαι δεινὸν ἐκείνοις ἢ τῶν πεπραγμένων οὐ μετεσχηκότες. 7. Οὗτοι πάντες ὧν ἐμνήσθην, ὦ βασιλεῦ, καί τινες ἔξω τούτων καθ’ ἑτέρους ἥκοντες ἐκεῖσε τρόπους ζῶσι τὸν ἐν δεσμοῖς βίον. οἱ δ’ αὐτοὺς παραδεδω- κότες ἐν εὐωχίαις εἰσὶ, μᾶλλον δὲ ἐν ἅπασιν ἡδονῶν εἴδεσιν, εἰς τὴν Δάφνην ἀναβαίνοντες, εἰς ἀγροὺς ἐλαύνοντες, ἐπ’ ἄλλας ἰόντες πόλεις ὑπὸ νυμφίων καλούμενοι γῆν ὠνησόμενοι, θάλατταν ὀψόμενοι. | R II 444 τῶν δὲ δι’ αὐτοὺς δεθέντων τῶν μὲν ἐπελάθοντο, τῶν δὲ οὐ φροντίζουσιν. οἱ δικασταὶ δὲ οἱ βέλτιστοι οἱ τὸν δεσμὸν αὐτοῖς ὃν ἐβούλοντο δεδωκότες καὶ περὶ πλείονος τὴν πρὸς ἐκείνους χάριν τῆς τοῦ δικαίου μοίρας πεποιημένοι οὔτε ἀγανακτοῦσιν οὔτε καλοῦσιν οὔτε ἐπιτιμῶσιν οὔτε τί ταῦτα; ἐρωτῶσιν οὐδ’ ὡς περὶ ἀσεβοῦς τοῦ πράγματος διαλέγονται οὐδ’ ὡς οὐκ ἂν ἐπὶ πλέον δύναιντο τὰ τοιαῦτα ἀνέχεσθαι, λέγουσιν.