ἔχεις ἐν τῇ σιγῇ τὴν ὁμολογίαν, ὦ βασιλεῦ, τοῦ
κόμπον εἶναι ῥήματα τοῦδε μόλις δέ μευ ἔκφυγεν
 R II 409 ὁρμήν, οἴεται γὰρ αὑτῷ | πρέπειν τὰ Ἀχιλλέως.
 ποίαν; τὴν πότε. τὴν ποῦ γεγενημένην; οὐ συνῆν μοι
πάντα τὸν χρόνον ἄνθρωπος, νύκτα καὶ ἡμέραν; οὐ
 6 anno 384 cf. p. 327,7 sq. Sievers p. 157 19 II ι 355 
 1 „aut omittendum ἀλλ’ aut post σιώπησον addendum οὖν“
Re | οὐδ’ ἕτερον Ι 2 βούλει. scripsi βούλει· Ι βούλει, Μ
βούλει; reliqui libri edd 3 αὑτὸν Ρ sed ’ in ras m2 αὐτὸν C |
αὐτοῦ CIM Bong 5 ὃ Α ὃ BMV οὐ Ι | Re | αὑτῷ Re
αὐτῷ libri Bong 8 οἶδεν reposui e CAPVaBV εἶδεν
reliqui libri edd; cf. p. 328,7 9 παῖς; τίς om V 11 ἣ A
ἣ IBMV Bong 16 τίνι τι V | διὰ τοῦτον ante χεῖρον Va |
τι A 19 ἔφυγεν Β Βονγ 20 ὀργὴ C ὀργὴν V | αὐτῶ
CVaIBM Bong 21 ποῦ γε Μ Bong 

 
λέγοντι παρῆν; οὐ μέλλοντι; οὐ πεπαυμένῳ; οὐχ ὅτῳ
τῶν ἡμετέρων λόγων ἔρως καὶ λαβὼν ἔχειν ἐβούλετο,
παρὰ τοῦτον ἤρχετο, τούτῳ διελέγετο καὶ κτησάμενος
ᾔδει χάριν καὶ μὴ τυχὼν ἤχθετο; καὶ τὸ μέγιστον,
εἵπετο μέν μοι παρὰ σὲ πορευομένῳ πολλάκις, παρελ- 
θόντος δὲ εἴσω πρὸς ταῖς κιγκλίσιν ἐκάθητο καὶ ἦν
ἡμῶν τοῦτο μόνον ἐν μέσῳ. σὺ δ’ ἔχων τοὺς πάντα
μηνύοντας τοσούτους ὥστε ἀλλήλους καταπατεῖν, καὶ
ποῦ καθῆστο Θαλάσσιος, εἰδὼς οὔτε ἠγανάκτησας οὔτε
ἐλάβου, ἀλλ’ | οὐδὲ ἠπείλησας ποιήσειν ἃ μὴ πε- R II 410 
ποιηταί σοι.