Ἐνέκειτο γάρ, νὴ Δία, καὶ
ἠνώχλει καὶ λιπαροῦντα οὐκ ἐνῆν ἀπώσασθαι.
εἰ δὲ ὁ μὲν πατὴρ ὑμῖν ἔζη, τοῦτον δὲ οὗτος λιπαρῶν
ἠξίου παίεσθαι παρ’ ὑμῶν προκυλινδούμενος ὑμῶν 
καὶ μηδενὸς ἀπεχόμενος, ἀλλ’ εἰσπηδῶν μὲν ἐστιω-
μένων, εἰσπηδῶν δὲ ἀναπαυομένων, ἐπαίετ’ ἂν τὸν
πατέρα διὰ τὸν ἐνοχλοῦντα; τί δ’, εἰ καὶ τὴν μητέρα;
τί δ’, εἰ ἄλλους; ἀλλ’ οὐκ ἄν. οὐκοῦν οὐδ’ ἐμὲ παίεσθαι
χρῆν.