ἐμοὶ μὲν ὁ ταῦτα ψευσάμενος οὐδ’ ἂν τῶν ἐκ τῆς
Φοινίσσης τῷ Διὶ γεγονότων ἀποσχέσθαι δοκεῖ τὸ μὴ
τὰ δεινότατα ὑπ' αὐτῶν φάναι παθεῖν τοὺς οἰκειοτά-
 τοὺς. δοκεῖ γάρ μοι μὴ κακῶς ἂν ἀκοῦσαι μαθητὴς
 4 cf. t. II 323,16 sq. Amm. XXII 11,2 13 cf. ad ρ. 106,14
18 Εὐρώπης cf. ad t. II 167,15 sq. 
 1 κείνων V ἐκείνων Μο κείνων reliqui libri sed ’ antepos
I 3, edd 2 εἰργασμένον Ρ sed ον in ras in ω corr m2, Ι Bong 
 3 μετέδωκεν Ι sed ν add m3 4 αὐτὸν V 7 ἀπέκτεινε
inserui quod vel ἀνεῖλε desiderari dixit Bong Anim ρ. 255
10 γε Ρ sed γ in ras m2 14 τούτοις V 15 ὤκλασεν ΑΡ sed
in hoc εν in ε corr, Ι sed ν eras | αὐτὸν Μο 16; post ἐξετύ-
φλωσεν et. post ὄψεται Re quod correxit Monnerius 17 ψευ-
σάμενος V sed ψευ in lacuna 4—5 α litt m2 19 φᾶναι Ρ
ex ’ corr m3, Mo V 20 κακὸς V 

 
οὗτος ἐκείνων τε καὶ τοῦ Αἰακοῦ. | τῷ γε τοῦ R II 320 
Αἰακοῦ περὶ τοὺς αὐχμοὺς ἔχοι τις ἂν ἆντιθεῖναι τὰ
τοῦδε περὶ τοὺς σεισμούς. ὁ μέν γε εὐξάμενος ἔπεισεν
ὗσαι τὸν Δία, ὁ δὲ παῦσαι τὸν Ποσειδῶνα σεισμούς,
ὲν οἷς ἦσαν μέγιστοι τῇ μεγίστῃ πόλει φόβοι ὥσπερ 
οὖν τὸν περὶ ἐκείνων τολμῶντά τι τοιοῦτον εἰπεῖν
μαίνεσθαι δεῖ νομίζειν, οὕτω καὶ τὸν περὶ τοῦδε,
ἄλλως θ’ ὅτ’ οὐδὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ γάμου μόνον δικαίοις
ἐκωλύετ’ ἂν ἡ πρᾶξις, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀπὸ τοῦ γένους.
ἡ γὰρ αὐτὴ καὶ γυνὴ καὶ ἀνεψιά, Κωνσταντίου γὰρ 
ἦν ἀδελφή. ὁ δὲ οὐδετέρους δείσας θεούς, οὔθ’ οἷς
γάμων οὔθ' οἷς γενῶν μέλει, τοιαῦτα πρὸς ἰατρὸν
διελέγετο, ει' μὲν μεθ’ ἡμέραν, οὐκ αἰδούμενος τὸν
Ἥλιον, εἰ δὲ νυκτός, τὴν Νύκτα;