ἐμοὶ μὲν ὁ ταῦτα ψευσάμενος οὐδ’ ἂν τῶν ἐκ τῆς Φοινίσσης τῷ Διὶ γεγονότων ἀποσχέσθαι δοκεῖ τὸ μὴ τὰ δεινότατα ὑπ' αὐτῶν φάναι παθεῖν τοὺς οἰκειοτά- τοὺς. δοκεῖ γάρ μοι μὴ κακῶς ἂν ἀκοῦσαι μαθητὴς 4 cf. t. II 323,16 sq. Amm. XXII 11,2 13 cf. ad ρ. 106,14 18 Εὐρώπης cf. ad t. II 167,15 sq. 1 κείνων V ἐκείνων Μο κείνων reliqui libri sed ’ antepos I 3, edd 2 εἰργασμένον Ρ sed ον in ras in ω corr m2, Ι Bong 3 μετέδωκεν Ι sed ν add m3 4 αὐτὸν V 7 ἀπέκτεινε inserui quod vel ἀνεῖλε desiderari dixit Bong Anim ρ. 255 10 γε Ρ sed γ in ras m2 14 τούτοις V 15 ὤκλασεν ΑΡ sed in hoc εν in ε corr, Ι sed ν eras | αὐτὸν Μο 16; post ἐξετύ- φλωσεν et. post ὄψεται Re quod correxit Monnerius 17 ψευ- σάμενος V sed ψευ in lacuna 4—5 α litt m2 19 φᾶναι Ρ ex ’ corr m3, Mo V 20 κακὸς V οὗτος ἐκείνων τε καὶ τοῦ Αἰακοῦ. | τῷ γε τοῦ R II 320 Αἰακοῦ περὶ τοὺς αὐχμοὺς ἔχοι τις ἂν ἆντιθεῖναι τὰ τοῦδε περὶ τοὺς σεισμούς. ὁ μέν γε εὐξάμενος ἔπεισεν ὗσαι τὸν Δία, ὁ δὲ παῦσαι τὸν Ποσειδῶνα σεισμούς, ὲν οἷς ἦσαν μέγιστοι τῇ μεγίστῃ πόλει φόβοι ὥσπερ οὖν τὸν περὶ ἐκείνων τολμῶντά τι τοιοῦτον εἰπεῖν μαίνεσθαι δεῖ νομίζειν, οὕτω καὶ τὸν περὶ τοῦδε, ἄλλως θ’ ὅτ’ οὐδὲ τοῖς ἀπὸ τοῦ γάμου μόνον δικαίοις ἐκωλύετ’ ἂν ἡ πρᾶξις, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀπὸ τοῦ γένους. ἡ γὰρ αὐτὴ καὶ γυνὴ καὶ ἀνεψιά, Κωνσταντίου γὰρ ἦν ἀδελφή. ὁ δὲ οὐδετέρους δείσας θεούς, οὔθ’ οἷς γάμων οὔθ' οἷς γενῶν μέλει, τοιαῦτα πρὸς ἰατρὸν διελέγετο, ει' μὲν μεθ’ ἡμέραν, οὐκ αἰδούμενος τὸν Ἥλιον, εἰ δὲ νυκτός, τὴν Νύκτα; καὶ Ἐλπίδιος μὲν ὢν Ἐλπίδιος οὐδὲν οὐδενὶ τοιοῦτον ἐπέταξεν, ἀλλὰ καὶ ὧν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἃς ἦρξε κατέγνω θάνατον, δικαίως ἁπάντων κατεγνωκέναι φησίν, ὁ δ’ ἐν τοῖς βωμοῖς συνεχῶς <ὤν>, α ὁ τῶν ἑδῶν ἐξηρτημένος, καὶ τῇ γαστρὶ θεραπεύων τοὺς θεοὺς οὗτος ὃ καὶ 2 Isocr. Euag. § 14 sq. ρ. 191 d. Paus. II 29,7 sq. cf. t. IV 65,1; 99,1 sq. 956,14 sq. R 4 cf. t. II 312,21 sq. 18 cf. t. II 310,9 sq. 1 μάλιστα ante τοῦ inser coni Monnerius perperam ad- notans: „habetur enim unus ex illis Eurogae filiis Aeacus“ a τε P sed τ e γ corr, U 4 ὗσαι Ρ sed m3, I sed ~ ex corr m3 6 τι λέγειν τοιοῦτον Α 7 δὴ I | τούτου C 8 ὅτ’ reposui e libris ὅτε edd 13 διαλέγοιτο Re | μεθη- μέραν V 17 ὅδ' Ι ὁ δὲ Re 18 βωμοῖς om Μο | ὤν inserui | ἑδῶν scripsi coll. ρ. 97,7. t. I 160,18; II 290,2 ὠδῶν CP sed in hoc οὐδῶν in marg m4, U οὐδῶν Α sed γρ ὠιδῶν in marg, IV edd ὁδῶν Μο ὠδῶν Pa a οὐλῶν coni Cobetus Ν. S. II 407 coll. p. a 96,12 et Dion. Chr. or. XXXI p. 569 R ἐννοῆσαι δυσσεβές, ἔδρα καὶ ἣν ἔσπειρε <ταύτην α κτεινε>; a καὶ φαρμάκου μὲν ἔργον ὁ θάνατος, ἔλεγχος κειμένης οὐδείς; καίτοι οὐχ εἰς ἐν βασιλείοις ἰατρός, ἀλλ’ R II 321 ὅτι | πλεῖστοι. ὥσθ’ εἷς μὲν τὸν μισθὸν λαβὼν ἔκρυπτεν ἂν τὸ ἄγος, οἱ δ’ ἄλλοι πάντες ἂν ἐβόων. Κωνστάντιος δὲ οὔτ’ ἂν ἠγνόησεν οὔτ’ ἂν ἡσύ- χασεν, ἀλλ᾿ ὡς ἐπ᾿ ἀδελφῇ τε καὶ βασιλίδι πάντα ἂν ἔσεισε καὶ ταῦτα ἀφορμῆς δεόμενος εἰς τὸ τὸν ἄνθρω- πον ἀφελέσθαι τὸ σκῆπτρον. μετέμελε γὰρ αὐτῷ μετα- δόντι τῆς ἀρχῆς, οὐχ ὡς εὑρόντι κακόν, ἀλλ’ ὡς τοῦ βελτίονα. καὶ ἦσαν οἱ πάντα ἐξετάσοντές τε καὶ μηνύσοντες, οἱ καὶ συκοφαντοῦντες εὔφραινον. ὧν πρῶτος Ἐλπίδιος, ὂν οὔτ’ ἂν ἔλαθεν ὕπαρχόν γε ὄντα πρᾶγμα τοσοῦτον οὔτ’ ἂν ἐσίγησεν αἰσθόμενος μέλλων γε εὐεργέτης ἔσεσθαι βασιλέως. εἰ μὲν οὖν ἔφρασε, δεῖξον· εἰ δ’ οὐκ εἶπεν, οὐδ’ ἐπέπρακτο, ἀλλ’ ὁ τὸ στρατόπεδον ἐφ’ αὑτὸν πολλοῖς καὶ μεγάλοις ἀδική- 10 cf. t. II 275,6 sq. 13 cf. ep. 1463 | Amm. XXI 6,9 1 ἢν ἔσπειρε] ἤνεσ. cum lacuna 7 fere litt La ἠνεσ cum lacuna 30 fere litt Μο ἠνέσχετο Ρα ἔσπειρε h. I. non est genuerat, ut vertit Re Anim (cf. t. II 153,10), sed inibat ut in loco a Suida s. ν. Ἑρμίας allato ἔσπειρε τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα | post ἔσπειρε lacuna fere 16—17 litt CAPUIV Bong Re quam verbis ταύτην ἀπέκτεινε explevi cum Cobeto I. I. coll. ρ. 241, 16 sq. ἀπέκτεινεν ἂν vel φαρμάκω ἂν ἀνεῖλε Bong Anum ρ. 255, ὀλέθρῳ παρέδωκε Monnerius 4 ἔχων Μο 5 ἔκρυπτε CPUIV Bong | ἂν om CAPUIV Bong | τὸ ἄγος om Μο 6 οὔτ' (1)] οὐκ Βονγ 8 ἔσεισεν Α | εἰς τὸ inser I3 11 βελτίονα νι A sed α in ras m1 et ·νι· suprascr m2 βελτίονα Ρ sed α in ras m3 βελτίονι UMo 15 τε U 16 οὐ δ’ I Bong qui εἰ δ’ coni, quam lectionem codicibus „Palat. et Vatic.“ a confirmari p. a 253 adnotavit 17 ἐφ’ αὑτὸν scripsi cum Cobeto Coll. ἐπ’ αὐτὸν libri edd μασι κεκινηκὼς καὶ τοῖς Ἰουλιανοῦ διασωθεὶς δάκρυ- σιν ὧν ὤφειλε χάριν, τούτων ἀπαιτεῖ δίκας ψευδό- μενος. 12. | Τὸ ψεῦδος δὲ τοῦτο σὺ διηγούμενος ἡμῖν R II 322 τὴν παρὰ σαυτοῦ ψῆφον προσετίθεις καὶ φωνῇ καὶ βλέμματι καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἀνθρώπῳ κιναίδῳ κατὰ ἀνδρὸς σώφρονος συναγορεύων οὐκ ἀναμνησθεὶς τῆς Φοινίκης οὐδὲ τῆς Φοινίκων ἀρχῆς, ἣ πρώτη πρώτῳ σοι μετὰ τὴν μοναρχίαν ἐδόθη. σὲ μὲν γὰρ οὐκ ἠπίστατο, ὑπὸ φίλου δὲ ἐξηπατᾶτο. παροινοῦντος δὲ σοῦ καὶ σωφρονεῖν οὐ δυναμένου τὰ πονηρὰ καλὰ νομίζειν οὐκ εἶχεν, ἀλλ’ ἤχθετο. σὺ δ’ ἀντὶ σαυτοῦ τὸν ἄριστον ἐκεῖνον ἐμίσεις δέον τῷ μὲν εἰδέναι τῆς ἀρχῆς χάριν, ἐγκαλεῖν δὲ τοῖς σοῖς ὀφθαλμοῖς ἢ ὅτῳ ταῦτα δὴ τὰ τῶν ἐρώτων γίγνεται. 13. Ἀλλ᾿ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι κοινὸν Ἐλπιδίου τε καὶ σοῦ τὸν κατ’ ἐκείνου λόγον ἐποίεις ἐπαινῶν μὲν τὸν εἰπόντα φανερῶς, ἐπαινῶν δὲ οἶς ἔφην ἄρτι τὰ εἰρημένα. καίτοι καὶ τὸ μὴ κακῶς λέγειν κἀκεῖνον καὶ ταῦτα δεινὸν ἂν ἦν, | σὺ δ’ ὡς ᾤου με πεί- R II 323 σεῖν, οὕτως ἐχρῶ τοῖς λόγοις, οὐκ ἐνεγκόντος δέ μου δικαίως καὶ ἐμαυτῷ μὲν ἥκιστα, μάλιστα δὲ Ἐλπιδίῳ πρέποντα φθεγξαμένου τότε μὲν οὐδεμίαν δείξας ὁρ- 8 cf. Sievers p. a 250 23 cf. p. 240, 18sq. 8 πρώτη] ras 7 litt Ι lineola expleta m3, om Bong 10 ἐξη- πάτητο Cobet I. I. 11 δέ σου Μο V | σωφρονεῖν om Bong 12 δὲ Re 15 γίνεται V 17 ἐκείνου λόγον in ras 5 litt P 3 20 δὲ Re 21 τοῖς A sed γρ καὶ in marg, in ras P 3 καὶ U | δέ μου] ἂν ἐμοῦ Μο 22 ἥκιστα Ρ sed στ in ras m 4 28 οὐδὲ μίαν A | ὀργὴν Ι sed μ supra γ scr m3 ὁρμὴν CAPUV γῆν ἀπῆλθες, σκοπῶν δὲ ὅπως ἂν ἀμύναιό με, τῷ καταλῦσαι τὰς παρ’ ἡμᾶς εἰσόδους τοῦτο ἐποίησας.