ὧν πρῶτος Ἐλπίδιος, ὂν οὔτ’ ἂν ἔλαθεν ὕπαρχόν γε ὄντα πρᾶγμα τοσοῦτον οὔτ’ ἂν ἐσίγησεν αἰσθόμενος μέλλων γε εὐεργέτης ἔσεσθαι βασιλέως. εἰ μὲν οὖν ἔφρασε, δεῖξον· εἰ δ’ οὐκ εἶπεν, οὐδ’ ἐπέπρακτο, ἀλλ’ ὁ τὸ στρατόπεδον ἐφ’ αὑτὸν πολλοῖς καὶ μεγάλοις ἀδική- 10 cf. t. II 275,6 sq. 13 cf. ep. 1463 | Amm. XXI 6,9 1 ἢν ἔσπειρε] ἤνεσ. cum lacuna 7 fere litt La ἠνεσ cum lacuna 30 fere litt Μο ἠνέσχετο Ρα ἔσπειρε h. I. non est genuerat, ut vertit Re Anim (cf. t. II 153,10), sed inibat ut in loco a Suida s. ν. Ἑρμίας allato ἔσπειρε τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα | post ἔσπειρε lacuna fere 16—17 litt CAPUIV Bong Re quam verbis ταύτην ἀπέκτεινε explevi cum Cobeto I. I. coll. ρ. 241, 16 sq. ἀπέκτεινεν ἂν vel φαρμάκω ἂν ἀνεῖλε Bong Anum ρ. 255, ὀλέθρῳ παρέδωκε Monnerius 4 ἔχων Μο 5 ἔκρυπτε CPUIV Bong | ἂν om CAPUIV Bong | τὸ ἄγος om Μο 6 οὔτ' (1)] οὐκ Βονγ 8 ἔσεισεν Α | εἰς τὸ inser I3 11 βελτίονα νι A sed α in ras m1 et ·νι· suprascr m2 βελτίονα Ρ sed α in ras m3 βελτίονι UMo 15 τε U 16 οὐ δ’ I Bong qui εἰ δ’ coni, quam lectionem codicibus „Palat. et Vatic.“ a confirmari p. a 253 adnotavit 17 ἐφ’ αὑτὸν scripsi cum Cobeto Coll. ἐπ’ αὐτὸν libri edd μασι κεκινηκὼς καὶ τοῖς Ἰουλιανοῦ διασωθεὶς δάκρυ- σιν ὧν ὤφειλε χάριν, τούτων ἀπαιτεῖ δίκας ψευδό- μενος. 12. | Τὸ ψεῦδος δὲ τοῦτο σὺ διηγούμενος ἡμῖν R II 322 τὴν παρὰ σαυτοῦ ψῆφον προσετίθεις καὶ φωνῇ καὶ βλέμματι καὶ τοῖς ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἀνθρώπῳ κιναίδῳ κατὰ ἀνδρὸς σώφρονος συναγορεύων οὐκ ἀναμνησθεὶς τῆς Φοινίκης οὐδὲ τῆς Φοινίκων ἀρχῆς, ἣ πρώτη πρώτῳ σοι μετὰ τὴν μοναρχίαν ἐδόθη. σὲ μὲν γὰρ οὐκ ἠπίστατο, ὑπὸ φίλου δὲ ἐξηπατᾶτο. παροινοῦντος δὲ σοῦ καὶ σωφρονεῖν οὐ δυναμένου τὰ πονηρὰ καλὰ νομίζειν οὐκ εἶχεν, ἀλλ’ ἤχθετο. σὺ δ’ ἀντὶ σαυτοῦ τὸν ἄριστον ἐκεῖνον ἐμίσεις δέον τῷ μὲν εἰδέναι τῆς ἀρχῆς χάριν, ἐγκαλεῖν δὲ τοῖς σοῖς ὀφθαλμοῖς ἢ ὅτῳ ταῦτα δὴ τὰ τῶν ἐρώτων γίγνεται. 13. Ἀλλ᾿ ἐκεῖσε ἐπάνειμι, ὅτι κοινὸν Ἐλπιδίου τε καὶ σοῦ τὸν κατ’ ἐκείνου λόγον ἐποίεις ἐπαινῶν μὲν τὸν εἰπόντα φανερῶς, ἐπαινῶν δὲ οἶς ἔφην ἄρτι τὰ εἰρημένα. καίτοι καὶ τὸ μὴ κακῶς λέγειν κἀκεῖνον καὶ ταῦτα δεινὸν ἂν ἦν, | σὺ δ’ ὡς ᾤου με πεί- R II 323 σεῖν, οὕτως ἐχρῶ τοῖς λόγοις, οὐκ ἐνεγκόντος δέ μου δικαίως καὶ ἐμαυτῷ μὲν ἥκιστα, μάλιστα δὲ Ἐλπιδίῳ πρέποντα φθεγξαμένου τότε μὲν οὐδεμίαν δείξας ὁρ- 8 cf. Sievers p. a 250 23 cf. p. 240, 18sq. 8 πρώτη] ras 7 litt Ι lineola expleta m3, om Bong 10 ἐξη- πάτητο Cobet I. I. 11 δέ σου Μο V | σωφρονεῖν om Bong 12 δὲ Re 15 γίνεται V 17 ἐκείνου λόγον in ras 5 litt P 3 20 δὲ Re 21 τοῖς A sed γρ καὶ in marg, in ras P 3 καὶ U | δέ μου] ἂν ἐμοῦ Μο 22 ἥκιστα Ρ sed στ in ras m 4 28 οὐδὲ μίαν A | ὀργὴν Ι sed μ supra γ scr m3 ὁρμὴν CAPUV γῆν ἀπῆλθες, σκοπῶν δὲ ὅπως ἂν ἀμύναιό με, τῷ καταλῦσαι τὰς παρ’ ἡμᾶς εἰσόδους τοῦτο ἐποίησας. διὰ τί; οὐ γὰρ ταὐτὸν Ἐλπίδιός τε καὶ Πολυκλῆς. οὐδ’ εἰ τὴν ὥραν ἔφην ἐκεῖνον ἀποδεδόσθαι, καὶ σέ, οὐδὲ τὸ τοῦ δεῖνος ἐν Ῥώμῃ κελεύοντος ἰέναι συγκοι- μησόμενον τοῦτο ἦν Πολυκλέους, οὐδ’ εἰ δεδέσθαι χρῆν ἐκ τούτων ἐκείνῳ τὴν γλῶτταν, παρὰ σοῦ σιγὴν ἀπῃτοῦμεν. ἀλλὰ γὰρ ὁρᾶν μοι τὴν αἰτίαν τῆς ὀργῆς δοκῶ. κοινὰ κατ’ ἀμφοτέρων, ὡς ἔοικεν, ἦν ἐκεῖνα τὰ λεγόμενα· ἴσα μὲν ὑμῖν τὰ λήμματα, ἴσαι δὲ R II 324 νύκτες· ἴσα μὲν ἐκερδάνατε, | ἴσα δὲ κεχά- ρισθε. ᾤου τοίνυν οὐ περὶ ἐκείνου μᾶλλον ἢ σαυτοῦ ταῦτα ἀκούειν. καὶ τοῦ μὲν ἐγὼ κατηγόρουν, σὺ δὲ σαυτοῦ.