οἶμαι δὲ οὐδ’ ἂν τῶν συνδίκων οὐδένα μοι μέμψασθαί τι τοιοῦτον, δι’ ὅ δικαίως ἂν ἐπὶ ταύτην ἦλθε τὴν δίκην. πρός τε γὰρ τοὺς ἄρχοντας ἀεὶ τὰ βελτίω περὶ αὐτῶν εἰρηκὼς φα- νήσομαι καὶ ὅστις λέγοι κακῶς, ἐμαχεσάμην. γλώττῃ δὲ οὐδενὸς] οὐδενὶ πώποτε ἐνεκάλεσα μὴ τηρεῖν τὸν νόμον τοῖς τε συνδίκων δεομένοις οὐδεπώποτε παρ- ῄνεσα τοὺς μὲν φυγεῖν, τοὺς δὲ αὑτῶν προβαλέσθαι, τοὺς μὲν οὐδὲν εἶναι λέγων, τοὺς δὲ πάντα δύνασθαι. R II 311 | ἐν δὲ ταῖς προσρήσεσιν εἴ μέ τις φθάσειεν, 20 ἀδικεῖν ἡγούμην ἔν τε ταῖς ἀσθενείαις τὰ μὲν αὐτὸς ὡς αὐτοὺς ᾔειν, τὰ δ’ ἔπεμπον τοὺς εἰσομένους, οὗ τύχης αὐτοῖς εἴη τὰ σώματα. 8. εἶεν. ἀλλ’ ὑμῶν τινι τοῦτο ἠσεβήθη τῶν νέων; εἰσὶ μέν τινες, οἷς ἀσελγῶς οὐκ ὀλίγα πέπρακται πρὸς 6 cf. t. I 81,9 sq. 2 καὶ (2) om V 3 δὲ V | εἰρήκασι Ι 4 δὴ οm B τι om Re | δι’ Ρ sed ’ (??) in ras m3 διὸ CAIV 12 καὶ καίως V 14 λέγει CV Bong 15 δὲ scripsi τε libri Bong δ’ Re | οὐδενὸς cancellavi ut lectionem variam ad sequens οὐδενὶ | οὐδενὶ] „leg. procul dubio οὐδὲν“ Re 16 οὐδὲ πώ- ποτε AV 17 et 18 τοὺς P sed ` add m3 17 αὑτῶν Re αὐτῶν reliqui libri Bong | προβάλλεσθαι V 20 τὰ Ρ sed ` add m3, I 21 εἴην ΒVa | τά PBV | δὲ Re ἐμὲ τὰ δεύτερα τῇ φύσει πρότερα ποιεῖν ἀξιοῦσιν. οὐ μὴν ἐζήτησά γε τούτου δίκην οὐδ’ ἔλαβον λαβὼν ἂν ῥᾳδίως, εἴπερ ἐβουλόμην, ἀλλ’ ἀφεὶς αὐτοὺς μαίνεσθαι τῆς μανίας ἠνειχόμην οὔτε αἰτιώμενος οὐκ εἰσιόντας οὔθ’ ὁπότε δόξειεν εἰσελθεῖν ἀπωθῶν, ὃ εἴτε εὐήθειαν εἴτε ἀναισθησίαν εἴτε φιλανθρωπίαν βούλεταί τις κα- λεῖν, οὐ διοίσομαι. οὐ τοίνυν οὔτε νοσοῦντας περιεῖ- δον οὔτε εἰς ταραχὴν ἐμπεσόντας ὑπὸ τῶν ἡδέως τοῖς τηλικούτοις ἐπηρεαζόντων, οἷς ἡ τοῦ στρατιώτου ηγορία μέγα πρὸς ὕβριν ἐφόδιον. ἐν τοίνυν τούτοις ἐφρόντισα, προὐθυμήθην, ἤμυνα, ἐπήρκεσα, χειρὸς βαρείας ἐξειλόμην. τά γε μὴν περὶ μισθοῦ τίς τῶν ἁπάντων οὐκ ἐθαύμασε πλὴν τῶν διδασκάλων οἷς οὑμὸς νόμος ἐγένετο ζημία ταὐτὰ καὶ παρ’ ἐκείνοις τῶν νέων ἀξιούντων ἔχειν; τὰ δέ ἐστι τί; βουληθείς τις ἔδωκεν, οὐκ ἐθελήσας οὐκ ἔδωκε. καὶ πολλοστὸν δὴ μέρος οἱ βουλόμενοι, τὸ δ’ οὐκ ἐθέλον πολύ. ποιεῖ δὲ τὴν ἀτέλειαν τῷ πένητι μὲν ἡ πενία, τῷ πλου- τοῦντι δὲ ὁ πλοῦτος. ὅτῳ γὰρ ἔνι πολλά, φοιτῶν ἡγεῖται χαρίζεσθαι. | οὐδ’ ἂν εἷς ἐφίκοιτο τῆς ἐμῆς R II 312 εἰς ὑμᾶς κηδεμονίας καὶ δικαιοσύνης. ὥστ’ εἰ τοῦτο τὸ νῦν παρ’ ὑμῶν τισιν εὑρίσκεται, σαφέστατα θρώπων ἠδίκημαι χρηστοῖς οὐ χρηστὰ κεκομισμένος. 10. Ἔτι τοίνυν προσήκει με φανῆναι καὶ περὶ τοὺς 7 Dem. c. Phil. III p 112, 29 16 πολλοστὸν] ἤτοι ὀλίγον V2 cf. t. I 450,19; II 176,13; 358, 12 1 ἀξιοῦσι I Bong 3 αὐτοὺς ἀφεὶς V 7 οὔτε Re οὐδὲν C οὐδὲ reliqui libri Bong 11 ἀπήρκεσα Ι Bong 14 ἐγίνετο Va | παρεκείνοις Ι 21 ἡμᾶς V 23 χρηστὸς Bong | κεκοσμημένος I Bong διδασκάλους βέλτιστον γεγενημένον. οὐκοῦν ὁ μὲν Ἀσκαλωνίτης ἐκεῖνος ἥρπαζεν ἀεί τινα τούτων καὶ τοὺς μὲν εἰς φόβον καθίστη πληγῶν, τοὺς δὲ καὶ ἔπαιε. καὶ φανέντος εὐθὺς ἅπαντας ἔδει τῶν θρόνων ἀναπηδήσαντας δρόμῳ τε συρρεῖν ὡς αὐτὸν καὶ παρα- πέμπειν, καὶ τὴν ἐπὶ τοὺς θρόνους αὖθις ὁδὸν ἀπὸ τῶν ἐκείνου νευμάτων ἐλάμβανον, ἀντιβλέπειν δὲ οὐκ ἐξῆν, ἀλλὰ κύπτειν τε ἔδει καὶ τὴν ὑπεροχὴν εἰδέναι. ὥστ’ οὐδεὶς ἂν τηνικαῦτα ἑτέρῳ παρεκάθητο, ἀλλ᾿ ἔδει πάντα τοῦτον εἶναι τὸν χρόνον ἐκείνου τε καὶ τῶν παρ’ ἐκείνου. καὶ παραλείπω καινόν τινα φόρον νέων καὶ ὡς ὁ παῖς ᾦ πρὸς τοὺς ὁμιλητὰς ἐχρῆτο, τοῦτον εἰσέπραττε τὸν φόρον καὶ ὡς ἐν ταῖς ἐκδείαις ταύταις R II 313 ἔτρεμον οἱ διδάσκαλοι. ὁ τοίνυν ἐκείνου | τε- θνεῶτος ἐκδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν ἦν μὲν ἐκ λαιστίνης καὶ αὐτός, παρὸν δὲ τῶν αὐτῶν ἀπολαύειν οὐκ ἴσχε τῆς φύσεως, οἶμαι, τῶν ἴσων οὐκ ἐφικνου- μἐνης. ὁ δὲ καὶ μέχρι τῶν ὀνομάτων ἠγνόει τοὺς πλείονας καὶ τῶν ἄλλων ἀπαρτήσας αὑτὸν ἐν γωνίαις 2 Aedesius? cf. t. I 289, 15 sq. et 84, 1 sq. 14 Zenobius Elusanus (ep. 100)? cf. t. I 130,15. 132,9. 289,16 13 ἔκδεια μέν ἐστιν ἑκούσιος στέρησις χρημάτων ὀφειλο- μένων ὧν μέρος δηλονότι κατέβαλλεν, ἔνδεια δὲ τὸ μηδὲν ὅλως καταβαλεῖν διὰ τὸ μὴ ἔχειν P4 cf. Suid. s. ν. ἔκδεια. Thuc. | 99 c. schol. Dem. p. a 890,14. Harpocr. s. ν. ἔκδεια 3 τοὺς (bis) Ρ sed add m3, I 7 δὲ scripsi τὲ IBV τε reliqui libri edd 10 τῶν] τὸν C τῆς Β 11 ἐκείνου Re ἐκεῖνον libri Bong 13 ἐν om I Bong | ἐκδείαις Ρ sed κ e ν corr m4 ἐνδείαις B Va V 16 τὸν αὁτὸν C 17 „post ἐφικνουμένης videtur aliquid de Ascalonita desiderari contra- rium ei quod statim subjicit de eius successore“ a Re 19 τὸν C ἄλλοτε ἄλλαις συνῆν. ἐγὼ δὲ οὐδέτερον, ἀλλ’ ἔφυγον μὲν τὸ ζητεῖν, ὥσπερ ὁ πρότερος, κρατεῖν, ἦν δὲ οὐδὲν ἐοικὼς τῷ δευτέρῳ κατὰ τὴν φύσιν, ἀλλ’ ἀναμίγνυμαι μὲν ἅπασιν ἐν οὐδενὶ πλεονεκτεῖν οὐδενὸς ἀξιῶν, ἀλλ’ ἀπ᾿ ἴσου τοῦ σχήματος συνδιατρίβων. γελᾶν δὲ ἔξεστι καὶ σκώπτειν καὶ παίζειν. καὶ τἀμὰ νῦν μὲν ἡγεῖται τῶν παρ' ἐκείνων, νῦν δ’ ἕπεται. νέους δὲ παρ᾿ αὑτοῖς ἀκούων γύναια τρέφειν οὐκ ἐποίησα τὸ τῶν ἠδικημένων, ἀλλ’ ἴσον ἀπέσχον τοῦ τε ἀγανακτῆσαι καὶ τοῦ προσαιτῆσαι. τὴν | δὲ τῶν πατρῴων πρᾶ- R II 314 σιν οὐ θεραπεύσας ἑτέρᾳ κτήσει, πλουσίους δὲ ἐκ πενήτων τινὰς ἐκείνων ὁρῶν τοῖς μὲν συνήσθην τῆς τύχης, ἐμαυτῷ δὲ οὐ συνηχθέσθην. ἀλλ’ οὐδὲ θρα- συνομένων τινῶν καὶ τῇ τῶν ἀρχόντων φιλίᾳ πρὸς ὑπεροψίαν χρωμένων θυμοῦ τε ἐνεπλήσθην καὶ τιμω- ρίαν ἐζήτησα, ἀλλ’ ὡς μὲν οὐ δίκαια ταῦτα, ἠπιστάμην, φέρειν δὲ ὅμως ἠξίουν. ἄλλων δὲ ἄλλοις προστι- θεμένων παρ’ ἡμέραν νόμον κείμενον παραβαινόντων ᾔδειν μὲν τὴν ἀπὸ τοῦ πλήθους λύπην, ὡς δ’ ἂν ἄλυ- πος εἴην, ἡσύχαζον πρός τε καινότητα ἑτέραν ὥσπερ τις σιδηροῦς ἐκαρτέρησα. καὶ πλείοσι μὲν ἔχω λόγοις κἀνταῦθα δεικνύειν ἐμαυτόν, ἀρκεῖν δὲ ἡγοῦμαι καὶ ταῦτα. οὕτω καὶ εἴ τις τούτων οἶδεν, ὅπως δεῦρο 10 cf. t. I 81,7; 143,4. t. II 390,5 R 21 cf. Od. μ 280 κατὰ – 4 ἀξιῶν om V 6 τὰ ᾿μὰ A 7 δὲ Re 3 αὑτοῖς scripsi auctore Cobeto Coll. 132 αὐτοῖς libri sed ι in ras Ρ2, ex ὺ corr I2, edd | γύναια scripsi auctore Cobeto I. I. γένεια libri edd 9 ἶσον Ρ sed ~ in ' corr m3, Β 10 πα- τρώων Β 11 πρᾶσιν Ρ sed ' in ~ corr m3, Β | ἐτέρᾳ reposui e libris (ὑτέρα I) ὑστέρᾳ edd | τὲ Β 12 τοῖς Ρ sed ~ add m3 14 τῇ om Bong 17 δ’ (1) Re 18 παρημέραν V 19 ἂν εἰ? 21 ἐκαρτέρησα Ρ sed αρ et ε in ras m4 εἰσῆλθεν ἐκεῖνα τὰ φάρμακα, τήν γε τοῦ δίκην βάνοντος οὐκ ἂν ἔχοι τάξιν. 14. Ἐγὼ μὲν δὴ τοιοῦτος εἰς ἅπαντας, ᾤμην δὲ τούτων πεφηνότων κινήσεσθαι τὴν πόλιν κατὰ τὰ Ὁμήρου κύματα παρακαλούντων ἀλλήλους ἐπὶ ζήτησιν τοῦ πράγματος. καὶ γὰρ εἰ μὴ ῥᾴδιον εὑρεῖν, ἀλλὰ τό γε τῶν βουλομένων ἔδει γενέσθαι. νῦν δὲ τοσοῦ- τον ἀπέσχον τῆς τοιαύτης ὀργῆς καὶ τοῦ τὰ προσή- R II 315 κοντα ἀποδοῦναι τοσούτῳ κακῷ, ὥστε μικρὸν | τῶν καθευδόντων διήνεγκαν. οὐκοῦν οὐδὲ εἷς ἐξ ἁπάντων οὔτ’ ἐβόησεν οὔτε τὸν μηρὸν ἔπληξεν οὔτε τὴν χεῖρα ἦρεν εἰς οὐρανόν. καίτοι καλῶς γ’ ἂν εἶχεν αὐτοῖς καὶ ἁμαρτεῖν ἐνταῦθά τι καὶ τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς πα- ραπίπτοντας ἀφεῖναι, κἂν εἰ πλεῖστον ἀπεῖχον τῆς αἰτίας.