XXXVI (XXXV R) ΠEPI ΩN ΦΑΡΜΑΚΩΝ. ἡ μὲν μεγίστη μοι λύπη τὰ κατὰ τῆς ἐμῆς R II 307 ψυχῆς τε καὶ σώματος ἀνθρώποις γόησι μεμηχανημένα τε καὶ τετελεσμένα, οὐ μικρὸν δὲ εἰς ἀθυμίαν οὐδὲ τὸ τῆς ἐπιβουλῆς ἐγνωσμένης καὶ πάσης ὡς εἰπεῖν τῆς πόλεως δεδεγμένης τὸν περὶ τοῦ κακουργήματος λόγον συντυγχάνειν μὲν ἡμῖν τινας οὐκ ὀλίγους εἶναι δο- κοῦντας φίλους, τούτων δὲ τοὺς μὲν μηδὲ ἀξιοῦν τι περὶ τοῦ πράγματος ἢ λέγειν ἢ | ἀκούειν, τοὺς R II 308 δ’ οὕτως ἀηδῶς, ὥστε ἐγγὺς ἐκείνων εἶναι. καίτοι C = codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 Ι = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 Va = Vaticanus gr. 81 V = Vindobonensis phil. gr. XCIII 2 cf. t. Ι 189, 18 sq. 1 λζ ante περὶ Α, τοῦ αὐτοῦ V | τῶν om V | λζ΄ post φαρ- μάκων in ras C μη΄ in marg), λόγος εἰκοστὸς ὄγδοος V rubr, λόγος λζ΄ in marg Ι rubr, μα in marg Β rubr 5 πάσης — 6 πόλεως om Bong | ὡσειπεῖν Β 7 ἐντυγχάνειν Cobet Coll. 131 at cf. Dem. p. 585, 12 | εἶναι Ρ sed ν in ras m2 μὴ δὲ ΑIBV | τί ΒV 9 τούς Ρ sed ΄ e ` corr m4, BV Bong 10 δὲ | ὥστ’ Re δίκαιόν γε ἦν αὐτούς, εἴ γε λέγειν βουλομένους ἐπεῖχον, τοῦτό γε ἀπειθεῖν μοι καὶ κεχρῆσθαι πᾶσιν οἷς περὶ τοιοῦτον ἄξιον. ἀλλ’ οὗτοι μὲν αὑτοῖς ἀκο- λουθοῦσιν, ὦ νέοι, τοιοῦτοι δεικνύμενοι, ὑμᾶς δ’ ἄν τις εἰκότως ἐπαινέσειε καὶ τῆς ὀργῆς ἣν ἐπὶ τοῖς πε- πραγμένοις ἐσχήκατε, καὶ τοῦ χαλεπαίνειν, ὅτι μὴ τὸν δεδρακότα ἴστε. δοκεῖτε γάρ μοι μηδ’ ἂν δικαστήριον ἀναμεῖναι καὶ κρίσιν, ἀλλ’ ἀντὶ γραφῆς ταῖς χερσὶν ἅπαντες χρήσασθαι. οὐκ ἔχων δὲ ἀποσείσασθαι τὰ δεσμὰ καὶ κατὰ τοῦτο στένων καὶ τὸ τεθνάναι πρὸ τοῦ ζῆν ποιούμενος δέδοικα ἐκεῖνο μὴ τῶν ὕστερόν τινες ἐσομένων ἀνθρώπων, τῶν μὲν γὰρ νῦν οὐδένα τἀμὰ ἀγνοεῖν ὑπολαμβάνω, γόητας καὶ φάρμακα καὶ χαμαιλέοντας ἀκούοντες τιμωρουμένων ἀνθ’ ὤν ἔπαθον ὑπ’ ἐμοῦ νομίσωσι ταῦτα ἀνθρώπων εἶναι νόντων μὲν νόμους, εἰκὸς δέ τι παθόντων ὑπὲρ αὑτῶν ἀγανακτούντων. δεῖ δή με διαλεχθῆναι περὶ ἐμαυτοῦ καὶ ὅστις ἐγὼ πρὸς ἕκαστον τῶν ἐθνῶν τῶν ἐν R II 309 τῇ πόλει. οὕτω γὰρ ἂν φανείην οὐ δίκην δεδω- κώς, ἀλλ’ ἠδικημένος. 4. Ἐν τίσι δή με προσήκει ζητῆσαι τὸν τοῦτο ἐρ- γασάμενον; ἐν τοῖς πολλοῖς καὶ τῷ δήμῳ καὶ οἷς ἦν ἐν ταῖς χερσὶν ὁ βίος; ἀλλ’ οὕτω γε προσενήνεγμαι τούτοις, ὥστε τοῖς μὲν ἀμείνων πατρός, τοῖς δὲ παί- 14 cf. 13. 1 190, 18 sq. 1 εἰ καὶ Cobet Coll. 132 εἰ ἐγὼ scribendum videtur | βουλομένων Bong 2 ἀπεῖχον Ι Bong qui postea (Animadvers. p. 254) βουλομένους ἐπεῖχον e ΡΒ coni | οὐ τοῦτό γε coni Re 3 αὐτοῖς V αὐτοὺς I Bong 7 μὴ δ’ APIBV 10 κατα- τοῦτο Ι 11 γε ἐκεῖνο Β 12 μὲν om V 17 δή scripsi auctore Re δέ libri edd 21 δεῖ C 24 τοῖς (1) et 229, 1 Ρ sed ~ add m3 | τοις (2) Ι δῶν, τοῖς δὲ ἀδελφῶν γεγένημαι ἡμερότητί τε τῇ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καὶ βοηθείαις πολλαῖς αἳ μεγάλους αὐτοῖς κινδύνους λελύκασιν. ὅσον τε ἦν ἐν ταῖς βα- ρείαις ταύταις εἰσπράξεσι βοῇ τε καὶ ἀγανακτήσει γενέσθαι, παρ’ ἐμοῦ γεγένηται πληγαί τε ἰσχυροτέρων εἰς ἀσθενεστέρους κεκώλυνται μισθωσαμένων τε ἀγνω.- μοσύναι κατὰ τῶν αὑτοὺς μεμισθωκότων, ὥστ’ εἴ τὼ τούτων τι τοιοῦτον τετόλμηται κατὰ τῆς ἐμῆς κεφαλῆς, ἠδίκημαι. ἠδίκημαι δὲ καὶ εἰ τῶν τις ἐν τῷ βου- λεύειν ὄντων ἐπὶ τοῦτο ἧκε. τίς γὰρ τῶν ἁπάντων οὐκ οἶδεν, οἷά μοι παρὰ πάντα τὸν χρόνον ὑπὲρ τῆσδε τῆς βουλῆς τὰ μὲν εἴρηται, τὰ δὲ πέπρακται πρὸς τοὺς τὸ ἔθνος ἄγοντας, πρὸς τοὺς πλείοσιν ἔθνεσιν ἐφεστηκότας, πρὸς ὑπάρχων δυνάμεις, πρὸς αὐτοὺς τοὺς ἁπάντων κυρίους; τὸν συνεχῆ δὲ τοῦτον πόλεμον τίς ἀγνοεῖ πρὸς τοὺς ἐν ἀρχαῖς γεγενημένους ὑπὲρ τῆς βουλῆς πολεμούμενον; οἱ τά τε ἀγαθὰ τὰ αὐτῆς σφῶν αὐτῶν ἡγοῦνται κακά, τὰ κακὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ γενόμενοι στρατόπεδον βάλλουσιν, ἅπτονται, κακῶς νῦν μὲν λέγουσι, | νῦν δὲ ποιοῦσι. καίτοι τὰ R II 310 πολλὰ τῶν ταύτης ἔχοντες, τὸ δὲ ὅπως, νῦν οὐ καιρὸς λέγειν, ὅτι μὴ πάντα, ἀγανακτοῦσιν. οὗτοι τί τῶν πάντων οὐκ ἐκίνησαν τῶν μὲν ἀποστῆσαί με βουλό- 6 Xen. Anab. II 5, 6 1 τε om V 2 ἡμέρα C 7 κατὰ] καὶ τὰ I Bong | αὑ- τοὺς scripsi αὐτοὺς V αὐτοῖς reliqui libri edd 8 τούτων τι scripsi auctore Sinteni τι τούτων libri edd | τί Β | τοιοῦτο V 12 τὰ (bis) Ρ sed ` add m3 22 δὴ C μὴ Α sed δ δὴ μηδὲ Bon δὴ in marg, μὴ Ρ μὴ g 23 των Ρ sed ~ add m3, I μένοι, ποιῆσαι δὲ τῆς ἑαυτῶν μερίδος ἔξαρχον καὶ ἡγεμόνα καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἔσεσθαι λέγοντες. καὶ ὃ δὴ πολλάκις εἰρήκασιν, οὐ σιωπήσομαι. προσετίθε- σαν γάρ, ὅτι δὴ καὶ προσκυνήσουσιν. οὐ μὴν ἐμέ γε ταῦτα λιπεῖν τὴν τάξιν ἀνέπεισεν, ἀλλ’ αἰδούμενος τοὺς ἐμαυτοῦ προγόνους μένειν δεῖν ἐπὶ τῶν αὐτῶν ᾠήθην τηρῶν μὲν τοῖς ἄρξασι τὰ παρὰ τοῦ νόμου καὶ τῶν δικαίων τιμῶν οὐκ ἀποστερῶν, εἶναι δὲ δίκαιος περὶ τὴν βουλὴν ἀξιῶν, ὥστε τί μοι τοιοῦτον ἐγκα- λεῖν οὐδ’ οὗτοι δύναιντ’ ἄν.