καὶ οὐδεὶς οὕτως ἄφρων οὐδὲ ἄθλιος ὃς ἂν ἐπιτι- μήσαι τῇ τιμῇ, ἀλλ’ οἱ μὲν τῶν διδασκάλων καὶ συνεξ- ἔφερον ἀνέχοντες ταῖς χερσὶ τοὺς ὑπὸ τῆς συμφορᾶς καθελκομένους, οἷς δ’ οὐκ ἦν καὶ τοῦτο δρᾶν, τῷ γε τοὺς λόγους συνεργάζεσθαι τοῖς νέοις ἐτίμων τὰς φορὰς τοῦτο μέγιστον ἡγούμενοι τὸ τοὺς μαθητὰς ἃ δεῖ ποιεῖν πρὸς τοὺς οἰχομένους διδάσκειν. ἀλλ’ οὗτος ἐπιλαμβάνεται μὲν τοσούτου χρόνου, κατηγορεῖ δὲ τοῦ μὴ παραβαίνοντος νόμον οὕτως ἀρχαῖον, λεὺει δὲ μηδὲν ἀτιμότερον ἄγειν νεκροῦ. καίτοι τίνος ἀξιώσαις ἂν τὸν σαυτοῦ πατέρα τυχεῖν, εἰ σοῦ φοι- τῶντος ἔτι τεθναίη; εἰ μὲν γὰρ τῶν τιμὴν ἐχόντων, | R II 279 τί τούτων τοὺς ἄλλους ἀποστερεῖς; εἰ δὲ τῶν ἑτέρων, τί παθὼν τὴν προσήκουσαν εἴης ἂν δεδωκὼς 1 οὐκ ἔτι Α post οὐκέτι comma inser Re | οὐδένα scripsi auctore Re Anim οὐ ACI sed in hoc eras, PaMo om PV cancellavit Mor οὐδὲν Cobet Coll. 131 | λήξεως I sed η ex ε corr m3 2 ἐτιμησάμην ἂν erasis litteris suprascriptis β et α Ρ 4 τετιμηκόσιν scripsi coll. 203, 5 νενικηκόσιν libri edd τεθνηκόσιν? Sintenis 6 τελευτὰς Ρ sed ελ in ras m4 7 οὐδὲ οἱ Ι 8 οὐδ’ Re | ὃς ἂν ἐπιτιμήσαι scripsi ὅστις ἐπι- τιμήσαι V ὡς ἐπιτιμῆσαι reliqui libri edd 10 ἀνέχοντες Ι sed ἐς in ras m2 11 δ’] οὐδ’ CMo om Mor sed γρ οὐδ’ in marg | γε scripsi auctore Sinteni μὴ libri edd sed abesse maluit Re 12 συμφορὰς 1 sed ἐκ suprascr m3 13 ἡγού- μενοι Ι sed ἡγ in ras m2 18 εἰ σοῦ reposui e libris εἴ σου edd 20 τούτων] „legendum aut τούτου aut ταύτης aut deni- que τί τούτῳ καταλείπων τοὺς ἄλλους ποστερεῖς“ Re δίκην; οὐ τοίνυν, ὦ παῖδες, οὐδ’ ἐκεῖνο τολμήσειεν ἂν εἰπεῖν, ὡς οὐ πολλοὺς δεινοὺς λέγειν τουτὶ τὸ χωρίον ἔδειξεν. ὧν οἱ μὲν ἐν δίκαις ἐξέλαμψαν, οἱ δὲ ἐν τῷ δικάζειν, οἱ δὲ ἐν τῷ ταῖς πατρίσι βοηθεῖν. ὧν ἕκαστος μετὰ τιμῆς τοῦ νόμου τοῦδε ταύτην ἔλαβε τὴν δύναμιν. εἰ δ’ ἔστι κἀν τῷ φυλάττειν τὸν νόμον εὐδοκιμεῖν κἀν μηδενὶ βλάπτεσθαι περὶ τοὺς λόγους καὶ συνιέναι ταῦτα ἀμφότερα δύναται, τίς δικαία πρό- φασις τῇ κατὰ τῶν ἀποθνησκόντων ὕβρει; 26. Ἐφ’ ᾧ ἄν ἄν τις μάλιστα ἀποπνιγείη, ὅτι καὶ τὰς ἡμέρας αἳ τὰς τῶν σοφιστῶν ἐπιδείξεις ἔχουσι, μετὰ τῶν τηνάλλως | ἀναλισκομένων ἀριθμοῦσι. R II 280 πῶς, ὦ μιαρὸν θηρίον, πῶς λόγοι λόγοις βλάβη; καὶ πῶς ὁ λέγων ἃ χρὴ μιμεῖσθαι, περὶ λόγους ζημιοῖ; ἐγὼ γὰρ τὴν μὲν τῶν διδασκάλων σιωπὴν κατὰ τῶν μανθανόντων εἶναί φημι, τὸ ῥεῦμα δὲ τῶν παρ’ ἐκεί- νων λόγων ἐπὶ τὸ ταὐτὰ δύνασθαι ποιεῖν προάγειν. ἑωράκαμεν δέ που καὶ παιδοτρίβας, ὡς ἐν ταῖς πα- λαίστραις καὶ διὰ τῶν ἑαυτῶν σωμάτων παιδεύουσι παλαίειν, καὶ πρὸς τούτοις τοξότας ἐπὶ διδαχῇ τῶν μαθητῶν ἀφιέντας βέλη καὶ τόν γε Ἀπόλλω πολλοὺς τοξότας οὕτως ἀπειργασμένον <ἴσμεν>. 10 Dem. de fals. leg. p. 403, 16 21 cf. t. IV p. 855 β΄ 5 1 οὐδ’ ἐκεῖνο in οὐδὲ ’κεῖνο corr Ι2 3 ἔδοξεν Mor qui ἔδειξεν coni 4 δ’ (1)18) Re 6 τοὺς νόμους Pa 7 κἀν scripsi καὶ libri edd | μηδὲν Re 11 ἀποδείξεις Ι 12 τη- νάλως CI 13 λόγοις λόγοι CIPaMo Mor 15 γὰρ om V | μὲν τὴν V 16 μανθανόντων — παρ’ om Mor 17 ταῦτα Μο sed in ταὐτὰ corr, Mor | προάγω Mor sed γρ προάγει in marg 18 δέ Ρ sed ε in ras m5 22 οὕτως P sed ουτ in ras m2 | ἴσμεν inserui auctore Re | οὐκ V sed post κ lacuna 4—5 litt καὶ ὅστις ἐθέλει ποιῆσαι ῥήτορας, παρεχέτω τοῖς τοῦτο δυνησομένοις ἑαυτὸν παράδειγμα καὶ τὸν μὲν οὐ βου- λόμενον λέγειν ὁ νέος ἀποδιδρασκέτω, τὸν δὲ καὶ ποι- οῦντα καὶ δεικνύοντα λόγους διωκέτω καὶ πειράσθω πρὸς ἴσον τόκον ἑαυτὸν καθιστάναι. καὶ δὴ κἂν τῶν ἔτι φοιτώντων ἐγγένηταί τισιν ἐπιδείξεως ἔρως, τυγ- χανέτωσαν θεάτρου. καὶ δοκείτω τοῦτο μὴ μόνον ἐκείνοις δόξαν φέρειν, ἀλλὰ καὶ πᾶσιν οἷς ταὐτὸ | R II 281 ποτόν. μηδὲ ἐκείνου λήξαντος χωρείτω τις ἐπὶ τὸν διδάσκαλον ὡς ἐπὶ μηδενὶ πεπραγμένῳ· πέπρακται γάρ τι τῶν συμφερόντων τῶν μὲν ὅσοι βελτίους, εἰς κρί- σιν ἐπιδόντων, τῶν δὲ ὅσοι μὴ χείρους, εἰς πόνον, τῶν δὲ ἔν τῳ λειπομένων ἴσων γενέσθαι βουλομένων. οἱ δὲ λυθέντος τοῦ συλλόγου περιιστάμενοί τε τοὺς δι- δασκάλους καὶ καθίζοντες ἄκοντας ἐπὶ τοὺς θρόνους καὶ μηδὲ ἀναπνεῖν ἐῶντες ὑβρισταί τέ εἰσι καὶ μικρὸν ποιοῦσι τὸν εἰρηκότα βοῶντες οἶς ποιοῦσι τὸν], ὡς ἠνώχληκεν. R II 282