καινὸν δὲ γενέσθαι νόμον δι’ ἔνα τινὰ μαινόμενον τῶν ἀτοπωτάτων ἦν καὶ διέβαλλεν ἂν τὸν παρελθόντα χρόνον. διὰ τοῦθ’ ἕτερος ἀντ 13 cf. ep. 407. 187 4 ἢ πρότερον om Mo Mor | ποιοῦντες in marg add Μο2 5 οἷοιπερ V Re οἵπερ reliqui libri sed ι post ι suprascr Α2, Mor 7 τίς V 11 post χρόνου cancellis inclusa τὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἆθλα add Mor p. 641 frinem indicans orationis, quae sequuntur p. 675 80[. praebens | ἡμετέρας Mor 16 τίς APMo | ἐν ante ἐμοί edd delevi | τὰ Ρ sed ` add 17 σιωπῶν Pa 20 οὐ πολύ γε inser I3 22 διέβαλεν V 23 τῶν Μο et γρ Mor | διατοῦθ’ PIMoV | ἑτέρου Pa ἐμοῦ διδοὺς ἅπερ ἀνέγνω τοῦτ’ ἐποίει τοῖς ἐμοὶ δο- κοῦσι πειθόμενος. καὶ οὕτως ἦν ἐνταῦθα ἐκεῖνος ἀγαθός, ὥσθ’ ὑμᾶς μέμψασθαι μὲν μηδαμοῦ, θαυμά- σαι δὲ πολλάκις καὶ ταῦτα κακῶς λέγειν εἰδότας. ἐκεῖνα μὲν οὖν παρ’ ἐκείνου, τὰ δὲ ἐν ταῖς ἁμίλλαις αὐτὸς ἐπηνώρθουν τε καὶ καθίστην καὶ δύ’ ἦν ὑμῖν ἀνθ’ ἑνός. οὔκουν ἦν | ταῦτα μηδὲν ποιεῖν, ἀλλ’ R II 274 εἶναι διπλοῦν τὸ κέρδος. 17. Εἰ δέ μοι τὴν τῶν ἄρθρων λέγεις νόσον, τῆς Τύχης, οὐκ ἐμοῦ κατηγορεῖς· οὐ γὰρ δὴ ἐκεῖνό γε ἐρεῖς, ὡς εὐχόμην νοσεῖν καὶ εἶναι ἐν βοαῖς νύκτα καὶ ἡμέραν ὑπὸ τῶν ἀλγημάτων καὶ μᾶλλον ἰατροῖς ἢ βιβλίοις συνεῖναι. οὐδ’ ἦν μοι τὸ διδάσκειν τῶν πὰρ ἐκείνων βαρύτερον τῶν λυπηρῶν τε καὶ ἀναγκαίων, ἃ τῆς ὀδύνης ἣν ἐπειρᾶτο παύειν ἦν ὀδυνηρότερα. ἐμοὶ μὲν οὖν πολλὰ διηρεύνηται τοῖς ἄρθροις βοηθοῦντι, τὰ δ’ ἠλέγχετο πλὴν ἐλπίδος ἔχοντα οὐδέν. ἀφεὶς οὖν συνάχθεσθαί μοι ῥᾳθυμίαν ἐγκαλεῖς; καὶ ὁ μὲν μων ἀνεύθυνος, ἐμὰ δὲ τὰ οὐκ ἐμά; ὥσπερ Ι ἂν R II 275 εἴ τις καὶ τὸν τεθνεῶτα μέμφοιτο, ὅτι τῷ μηκέτι ζῆν καὶ τοῦ δύνασθαί τι ποιεῖν πέπαυται. ἀλλ’ εἶπεν ἄν τις ὑπὲρ τοῦ νεκροῦ τὰς Μοίρας καὶ τὰ ’κείνων καὶ ὡς ἔδει μὲν κατὰ ταῦτα τεθνάναι, παρὰ δὲ τῶν 1 „forte leg. ἂν ἔγνω“ Re Anim 3 μὲν μέμψασθαι Re οὐδαμοῦ Pa 6 μηδενὸς Re ἡμῖν libri Mor 7 οὐκοῦν Μοr μηδὲν Μοr sed γρ μηδενός μὴ δὲ V 9 λέγεις scripsi ex IV λέγοις reliqui libri edd 11 ἐρεῖς A sed γρ φῆίς in marg ηυ φὴς Ρ | εὐχόμην V 14 ἀλγεινῶν? 15 ἦν inser I3 16 τοῖς ἄρθροις om Mor 17 τά Ρ sed ΄ in ras m3, IV 18 συν- έχεσθαι Μο Mor 19 τὰ om Mor 20 ὅτι Ι sed τι add m3 | τὸ Μο Mor 21 δύνασθαι τί AP 22 τἀκείνων ΡΙ οἰχομένων ἔργον οὐδὲν ἂν εἵη. σὺ δ’ εἰ μὲν αἰχμά- λωτος ὢν ἐδέθην ὑπὸ λῃστῶν ἑλόντων, οὐκ ἂν ᾐτιῶ με μὴ τὰ τοῦ διδασκάλου ποιοῦντα πρὸς τοὺς νέους, δεσμῷ δὲ ἐχόμενον πολὺ πικροτέρῳ, προσθείην δ’ ἂν καὶ ἰσχυροτέρῳ, τῶν νέων ἠξίους ἐπιμελεῖσθαι, καὶ τὸν αὐτὸν κινεῖσθαι μὲν μὴ ἔχειν, χορεύειν δὲ δύνα- σθαι; καὶ πῶς ἔνι ταῦτα γενέσθαι; ἀλλὰ στρα- τιώτης μὲν ἐπιθυμῶν συμπλοκῆς καὶ μάχης νόσῳ πε- δηθεὶς ἐξαίφνης λυπούμενον ὁρᾷ τὸν στρατηγόν, ἀλλ’ οὐκ αἰτιώμενον, οὐδ’ ἔστιν οὐδεὶς οὕτως ἀνθρώπων ἄτοπος, ὃς ἂν ἀστρατείας διώξαι τὸν τοιοῦτον· ἐγὼ δὲ ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀνάγκης ἐκλιπών τι τῶν εἰωθότων ἔχω τὸν γραφόμενον; καὶ τίς νοσήσας κακὸς ἔδοξεν, ὅτι νενόσηκεν; οὐδείς, πλὴν εἰ τὸ νόσημα αὐτὸς ἐφύ- τευσεν αὑτῷ. πολλαχόθεν δ’ ἂν τοῦτ’ ἀνθρώπῳ συμ- βαίη. κἀν τοῖς γυμνικοῖς ἀγῶσι πολλάκις ἑωράκαμεν ἠσθενηκότας ἀθλητὰς οὐδ’ ἀποδῦναι δυνηθέντας, οἶς παρὰ πάντων τῶν θεατῶν ἔλεος, οὐ μέμψις, ἀλλ’ οὐδ’ ἐπανελθοῦσιν οἴκαδε παρὰ τῶν οἰκείων, ἀλλ’ ἠτυχη- 1 δὲ Re 2 ἂν Re | ἐδέθη Mor | λῃστῶν ΙΜο | ἑλόντων om Pa | ἠτιῶ Μοr, γρ αἰτῶ in marg 3 με Ι sed ε in ras m3 4 ἀγχόμενον Pa 5 ἐπιλελῆσθαι CMo Mor εἴη Mor 11 ὃ Μο ετ γρ in marg Mor ὡς Mor | ἂν inserui e V om reliqui libri edd | ἀστρατίας V 12 ὑπὸ Cobet Coll. 130 | ἐκλιπὼν τί ΡΜο 13 τῶν γραφομένων Ι sed in τὸν γραφό- μενον corr m3 | κακῶς Ι | ἔδειξεν Ι 16 αὐτῶ Μο Mor 16 ἑώρακα μὲν Μοr 17 ἀποδύναι ΙΜο 18 παρὰ πάντων τῶν θεατῶν Ρ sed τῶν inser m3, Re παρὰ πάντων A sed γρ παρὰ πάντων θεατῶν in marg, CMo sed γρ παρὰ πάντων τῶν θεατῶν παρὰ πάντων θεατῶν PaIV περὶ πάντων τῶν θεῶν τῶν Mor, quod correxit Koenius ad Greg. Cor. p. 139 ed. Lips. 1811 : θεατῶν scribere malim pro θεῶν τῶν, quod in θεωρούν- των mutabat sensu egregie perspecto piersonus Veris. ΙΙ 10 [LB. 1762] p. 258“ ad quem locum Bastius 1. 1. adnotavit: Codices Parisini confirmant“ de quo cf. p. 188 sq. | οὐδὲ C κεναὶ μὲν αὐτοὺς φαίη τις ἄν, | ἀδικῆσαι δὲ οὐδὲ R II 276 μικρόν. οὐ μὴν οὐδ’ ἐλάνθανον τὴν τῶνδε πόλιν βεβλημένος τῇ τοιαύτῃ νόσῳ, δι’ ἣν ἀνάγκη μοι κεῖ- σθαι καθ’ ἕκαστον ἔτος ἡμέρας τινὰς ἄφωνον· ἐγγύς τε γὰρ τῆς ἡμετέρας ἐκείνη καὶ πολὺ τὸ παρ’ ἑκατέρας εἰς τὴν ἑτέραν ἐρχόμενον. διὰ τί οὖν μὴ παρ’ ρους ἤλθετε σοφιστὰς οὐ νοσοῦντας; εἰ δ’ ὡς οἴσοντ·ες καὶ τοῦτο ἥκετε, τί μὴ φέρετε, ἐπειδήπερ ἥκετε, λῶν μὲν πρὸ ὑμῶν τοῦτο ἐνηνοχότων, πολλῶν δὲ νῦν, μᾶλλον δὲ πλὴν ὑμῶν ἁπάντων; ἢ σὺ μόνος συνου- σιῶν ἐραστής, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τοσούτοις οὖσιν ρων ἐπιθυμία; ἀλλ’ οὐκ ἐρεῖς μὲν τοῦτο τῇ γλώττῃ, τοῖς δ’ ἔργοις ὁμολογεῖς. θαυμάζω δέ, τί ἂν ἐποίεις ἐφ’ ὅσας οὐκ ὀλιγάκις | ἡμέρας ἐκταθέντος μοι R II 277 τοῦ κακοῦ, ὁπότ ’ ἐν ἀπαλλαγῇ ταχείᾳ· ἀντὶ γὰρ ἡμε- ρῶν ὀκτωκαίδεκα τὸ τρίτον μέρος τῆς κλίνης δεδέημαι βοηθείᾳ τῶν θεῶν. τί ἂν οὖν ἐποίεις ἐν τῷ προτέρῳ μέτρῳ τοιαῦτα ποιῶν ἐν οὕτω βραχυτέρῳ; 22. Αἰτιᾶται δὲ καὶ τὸ φυλάττεσθαι τὰς τιμὰς παρ’ ἡμῶν τοῖς ἀπιοῦσι, τοῖς μὲν οὖσιν ἡμῖν φίλοις, τοῖς δὲ ἐνδόξοις, τοῖς δὲ καὶ ἀμφότερα, τοῖς δὲ τερα μέν, ἔχουσι δὲ ἄλλως τι δίκαιον διὰ συγγενῶν. καὶ οὐκ αἰσχύνεται πόλεμον αἰρόμενος πρὸς τοὺς 1 οὐδὲ] οὐ Μο Μοr 2 οὐδὲ CPaMo edd 4 καθέ- καστον Μο | τινὸς Μο Mor 5 τε om Pa | γὰρ] γὰρ καὶ Pa καὶ Μο Mor | τὸ om CPaMo Mor 6 διατί ΡΙ sed in hoc in ras m3, Mo V 7 δὲ Re | οἴσοντες Μο sed ες in ras m2 8 καὶ — ἐπειδήπερ ἥκετε in marg Mo2 | φέρεται Mor qui φέ- ρετε coni 13 δὲ Re 15 ὁπότε Ι ὁ τότ’ ἐν ἀπαλλαγῇ ταχείᾳ τοσαῦτα βοῶν coni Re Anim | ταχείᾳ e ταχεῖα corr P5 17 τε τῶν V 20 et 21 τοῖς e τοις corr P3 21 ἀμφοτἐ- ροις Mor 23 αἱρούμενος Mo sed υ eras αἱρούμενος V οὐκέτι λυπεῖν <οὐδένα> δυναμένους, ἀλλ’ ἑτέρας R II 278 ξεως γεγενημένους. ἐγὼ δὲ | πολλοῦ μὲν ἂν ἐτι- μησάμην αὐτὸς τοῦτον τεθεικέναι τὸν νόμον, ἑτέρων δὲ φθασάντων καλὸν ἡ φυλακὴ καὶ τὸ τοῖς τετιμη- κόσιν ἀκολουθεῖν καὶ μὴ χείρους εἶναι τῶν ἡγεμόνων, οὓς οἶδα ταῖς τοιαύταις τιμαῖς εἰς τελευτὰς χρωμένους καὶ οὐ κάμνοντας οὐδ᾿ εἰ νεκροὶ νεκροὺς