καὶ σπέρμα γε πρὸς ἀρχὴν
τοῦτο πολλάκις, ὃ δὴ καὶ νῦν γεγένηται τῆς τοῦ
ματος εὐφημίας τοῦτο πεποιηκυίας. προσήκειν γὰρ
δὴ τῷ παρηδρευκότι τὸ καὶ ἐπιστῆναι πόλεσιν. ἐν- 
ταῦθα ἦν ἀκούειν λεγόντων τῶν τὸν ἄνθρωπον εἰδό-
των, ὡς ἀπολεῖται τὰ πράγματα τῇ Τισαμένου μωρίᾳ
καὶ ἀτεχνίᾳ. καὶ ταχέως ἠκολούθησεν ἡ πίστις, ἥκων
αὐτὸς καὶ δεικνύμενος. ὁ μὲν γὰρ θρόνος καὶ οἱ
ρυκες καὶ οἱ ῥαβδοῦχοι καὶ ὁ τῶν ὑπηρετῶν ἀριθμὸς 
τῆς ἀρχῆς, τὰς ἡμέρας δὲ ἦν ἰδεῖν ἀναλουμένας μάτην
οὔθ’ ὁρῶντος τούτου τὸ δέον οὔτ’ ἄλλοις ὁρῶσιν
μένου.