11. Ἔτι τοίνυν, ὦ βασιλεῦ, παραλαβὼν τὸν δῆμον ἑαυτὸν ἐγνωκότα εἰς τὸ μὴ γιγνώσκειν ἑαυτὸν γαγε διδάξας αὐτόν, ὡς μέγα τι τῷ ἄρχοντι τὸ λε- χθῆναί τι παρ’ ἐκείνων εἰς αὐτὸν εὔφημον. δῆμος δὲ πεισθείς, ὡς ἄρχει τοῦ ἄρχοντος καὶ ὑφ’ ᾧ τέτακται τῷ νόμῳ, τοῦτον | ἐξ ὕβρεως ὑφ’ αὑτῷ πεποίηται, R II 246 πολλὰ κινῶν τῶν καθεστηκότων ἄρχεται. 12. Ὡς δὲ τοῦτο τοιοῦτόν ἐστι, μάθοις ἄν, ὦ βα- σιλεῦ, ῥᾳδίως. ἐν τῷ θεάτρῳ ποτὲ συμβὰν οἶμαί τι τὸν δῆμον ἄφωνον ἐκάθισε. τοῦθ’ οὗτος ἡγήσατο συμφορὰν ἄλλοις τε πολλοῖς τοῦτο δηλῶν καὶ τῇ χρόᾳ. ἔδει δὲ αὐτόν, ὡς ἔοικεν, ὁμολογῆσαι καὶ τῇ φωνῇ τὸ πάθος, καί, προὔπεμπον γὰρ αὐτόν τινες οὐ πλείους ἀνθρώπων εἴκοσιν, ἐφ’ ὅσοις ἄν τις ᾐσχύνθη, λεγόν- των οὖν τινα τῶν εἰωθότων, ἃ τῶν ἀρχόντων οἱ βελ- τίους ἔπαυον, καταβαίνων ὁ θαυμάσιος ἀπὸ τοῦ γους Τισάμενός, τίς ὑμῖν, ἔφη, τὰς γλώττας ἀπέδωκεν; ὡς οὐκ ἦσάν γε ὑμῖν ἐν τῷ θεάτρῳ. τοιούτοις αὑτὸν ῥήμασιν ἐποίησε ταπεινὸν μηνύσας, ὡς τὸ μὲν ζημίαν, τὸ δὲ ἡγοῖτο κέρδος. 1 ὥστε Va edd 4 γινώσκειν CIV 6 αὐτὸν scripsi e V ἑαυτὸν reliqui libri edd 6 δῆμος — 9 ἄρχεται prae- missis verbris Τοῦ πρὸς βασιλέα κατὰ Τισαμένου λόγ. ῑθ citat Macar fol. 90 | δὲ om Macar 7 ἄρχει scripsi e V cum Sin- teni ἄρχοι reliqui libri Macar edd 8 νόμω] ἄρχοντι Macar | ἐφ’ Macar | ἑαυτῷ Re 9 καὶ ante πολλὰ inser Monnerius | ἄρχεται scripsi cum Sinteni et Cobeto Coll 130. Misc 141 ἔρ- χεται libri Macar edd „aut κινήσων leg. est aut in ἔρχεται est vitium“ Re 13 χροιᾷ V χώρᾳ Μοr quod correxit Greg. Cor. p. 221 ed. Schaefer 14 ὁμολογῆσαι in marg inser A 18 ἀπὸ om Mor 20 ἡμῖν Va Mor 21 αὑτοῦ V | καὶ μη- νύσας Ι 22 ἡγεῖτο V 13. Ἀλλὰ τὰ πρὸς τὴν βουλὴν αὐτῷ καλά τε καὶ τὸν ἄρχοντα δεικνύοντα; ἀλλ’ ἔπραττε μὲν οὐδὲ πρότερον εὖ, προσκατεπόντισε δὲ αὐτὴν ὁ κακὸς ἄνθρωπος οὗτος ἃ παρῶπτο τοῖς ὑπάρχοις δι’ ἀσθέ- νειαν τῆς βουλῆς, αὐτὸς ἀναζητῶν, διερευνώμενος, οὐκ ἐῶν κεῖσθαι, μέχρι δραχμῆς καὶ ὀβολοῦ καὶ τῶν οὕτω μικρῶν ἀκριβολογούμενος, ἄλλοις μὲν ἐγκαλῶν, ἑτέρους δὲ εἰσπράττων. ἑτέρους δὲ ὅταν εἴπω, τοὺς βουλεύ- R II 247 ὄντας λέγω τοὺς ἐκ πολλῶν | ὀλίγους τεθνεώτων μὲν τῶν ὀφειλόντων, προσαιτούντων δὲ τῶν ἐκείνων υἱέων οὐ διὰ κακίαν τῶν πατέρων, ἀλλὰ διὰ τοὺς τὰ τοιαῦτα ἀξιοῦντας ἐσθίειν, τοὺς δεινοὺς ὑπηρέτας, οἵ καὶ λαμβάνουσι καὶ σιγῶνται τῷ παρ’ ἑαυτῶν φόβῳ. ὁ τοίνυν καὶ στατῆρα καὶ στατῆρος ἥμισυ καὶ τρίτον εἰς μέσον ἕλκων οὗτος ἦν, ἃ τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν ἐκάθευδε, καὶ ταῦτα ἔπραττεν, ὅπως εἰς τὴν ποίησιν αὐτῷ τῶν οἰκημάτων εἴη χρήματα, ὧν οὐδεὶς οὐδὲν οὐδεπώποτε εἶδεν ἀχρηστότερον. ὁ δὲ λίθοις μὲν ἠξίου μείζω τὴν πόλιν ποιεῖν, τὰ δ’ εἰς τὴν βου- Λὴν ἐλάττω πάντων μὲν γελώντων, πάντων δὲ χόντων τῆς περὶ τοῦτο σπουδῆς τὴν ἀχρηστίαν τῷ μηδὲ διὰ τῶν θηρίων τὸν λειτουργήσοντα εἶναι. ὁ 3 cf. t. II 576,17 8(1. R 3 δ’ Re 6 τὸν Ι 15 ἢν, ἃ] ἡνίκα Mor | καὶ ante ἃ inser Re quod expunxi 18 οὐδὲ πώποτε APIV 20 μὲν γελώντων, πάντων om V μὲν ἐλάττω, πάντων δὲ reliqui libri Mor cancellavit Re postquam ἐγκαλούντων vel ἐναντιουμένων pro ἐλάττω scribendum coni Anim γελώντων scripsi cum Mon- nerio et Sinteni 21 τὸ IV 22 μὴ δὲ APIBV | λειτουργή- σαντα V | ὅ Α ὅ ΙΒV et ex ὁ corr P2 δ’ ἐπειδὴ τις μῖμος τὰ μὲν θάλαμον, τὸν δ’ ἐπωνό- μασε νυμφίον καὶ τὰ μὲν ἔφη πέρας | ἔχειν, τὸν R II 248 δ’ οὐ φαίνεσθαι, ἀνάπτεται μὲν τουτὶ τὸ κάθαρμα, τὸ δὲ τῶν ἀνοήτων παθὼν πάντως ἔφη δεῖν φανῆναι τὸν καινὸν τοῦτον νυμφίον, τῶν κωλυόντων δὲ οὐδὲν ὁρᾶν ἠξίου, ἀλλὰ τῇ τῶν ἐν τῷ βουλεύειν ἀδυναμίᾳ μεμιγμένας ὕβρεσιν ἀπειλὰς ἀντεξῆγεν οὖσαν μὲν αὐ- τοῖς δύναμιν οὐκ ἔχων ἐπιδεῖξαι, τὴν λειτουργίαν δὲ τοὺς ἀθλίους ὑπομεῖναι κελεύων, σὸν ἐν τῷ τοῦτο τολμᾶν, ὦ βασιλεῦ, περιυβρίζων νόμον. σὺ γὰρ ἡμῖν τοῦτον προπέρυσιν ἔθηκας τὴν μὲν ἀνάγκην τῆς αύτης | δαπάνης ἀναιρῶν, γνώμης δὲ τὸ πρᾶγμα R II 249 ποιῶν. λέγει γοῦν ὁ νόμος· βούλει καὶ τοῦτο ποι- εῖν; οὐδεὶς ὁ κωλύσων. ἀλλ’ οὐκ ἐθέλεις; οὐ- δεὶς ὁ καταναγκάσων. ἀλλ’ οὗτος ἀναγινωσκο- μένου τοῦ νόμου προσῆγε τὰς ἀνάγκας, ὥσπερ ἐν τῷ γραμματείῳ τυραννίδα παρὰ σοῦ λαβών, ἀλλ’ οὐκ ἀρ- χὴν ἔννομον.