οὐ γὰρ ἔχων πεισθῆναι τὸ μὴ δι
ἐμοῦ τὸν Μενέδημον ἀφεῖσθαι τὸν παρὰ τῶν ὀργιου-
μένων πόλεμον ἐπὶ τῷ συμπράττειν αὐτῷ με δίκην
ἕξειν ἱκανὴν ἐνόμιζεν. οὐδὲ γὰρ ἐνταυθοῖ στήσεσθαι
τὸν περὶ τούτων λόγον, ἀλλ’ ἥξειν φερόμενον οὗ βα- 
σιλεὺς ἵδρυται, τὸν δ’ ἥξειν ἐπὶ τιμωρίαν εὐθέως.
ἔστι γάρ, ὦ Νικόκλεις, πόρρω του τὸν τρόπον εἰδέναι
τοῦ βασιλέως καὶ ταῦτα μετὰ τοσοῦτον πλῆθος ἀπο-
δείξεων. εἴχετ’ οὖν ἐμοῦ κακοήθως οὐχ ὡς οὐχ εὑρή-
σων ἕτερον τὸν διαλεξόμενον, ἀλλ’ ὅπως ἀδικεῖν δό- 
ξαιμι τὸν τῶν ὅλων κύριον, | καὶ ἅμα τοῦ κοινω- R II 239 
νοῦς ἔχειν τῆς ἀδοξίας ἣν ἐκ τῶν κατ’ ἐμοῦ ῥηθέντων
ἠνέγκατο. 29. Ταῦτα, ὦ Νικόκλεις, διῆλθον ἐμαυτόν τε ἐπι-
 2 Maximo cf. ep. 765. t. II p. 390, 14 
 3 τὸν Ι Bong 4 ἐντεῦθεν scripsi ἐν libri sed γρ
θεν in marg Α, edd 6 τῶν ante περὶ Ι Bong | εἶναι post
οὐδένα inser coni Re 7 γε scripsi τε libri edd „post εὐλο-
γώτερον uidetur φασκόντων uel tale quid deesse“ Re 16
Re 17 ἔστιν Α 19 εἴχετο Ι 21 τοῦ scripsi ut coni Re
coll. t. II 286, 2; 551, 23; ep. 19 τοὺς libri edd 

 
δεικνὺς οὐ κακὸν εἰς Θρασύδαιον γενόμενον καὶ σὲ
δικαίως οὐδὲν ἔχειν ἀληθὲς ἡγησάμενον τὰς αἰτίας. 1 οὐ κακὸν Ι sed οὐ κ in ras m3 2 αἰτίας Ρ sed τίας
in ras m5
πρὸς θρασύδαιον subscr A περὶ νικοκλέα περὶ θρασυδαίου
P sed πρὸς νικοκλέα in ras m5, πρὸς et ou in ras m2, I3