XXXII (ΧΧΧ R) ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΚΛΕΑ ΠΕΡΙ ΘΡΑΣΥΔΑΙΟΥ. καλῶς ἐποίησας, ὦ Νικόκλεις, ἀπιστήσας R II 223 ταῖς κατ’ ἐμοῦ παρ’ ἐνίων αἰτίαις. ἦν γὰρ οὐδ’ ὁτιοῦν ἐν αὐταῖς ἀληθείας, ᾧ καὶ τεθαρρηκὼς δι’ ὅρκου πί- στιν ἐποιούμην. καὶ τοῖς πράγμασι δὲ αὐτοῖς καὶ τῇ περὶ αὐτῶν διηγήσει πειράσομαί σοι τοῦτο ποιῆσαι καταφανές, ἵν᾿ αὐτός τε σαυτὸν ἐπαινῇς οὐκ μένος εἴ τέ τις τοῦτο πέπονθε, ῥᾷον αὐτὸν μεταπεί- θειν δύναιο. 2. Ἡκον ἐσπέρας εἰς τὸ βαλανεῖον ὃ τῇ πόλει δέ- δῶκε Τραϊανὸς βασιλεύς, καὶ ἐπειδή μοι τὰ πρὸς τὴν C = Codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 Ι = Marcianus append. XCI 2 V = Vindobonensis phil. gr. XCIII 10 Euagr. h. e. II 12. Ιο. Malal. XI p. 276, 1 et 19 sq. 1 Πρὸς Νικοκλέα Ι rubr sed έα in ras m3 om reliqui libri Re | τοῦ αὐτοῦ ante περὶ V | περὶ θρασυδαίου C sed m2, Ρ sed ερὶ et ίου in ras m2, Ι rubr πρὸς θρασύδαιον Α λβ ante πρὸς) V Re | λόγος εἰκοστὸς τρίτος post θρασύδαιον V rubr, λοιγὸς ις΄ in marg I3 3 αἰτίαις C sed ι (3) inser m2 | οὐδ’ ὄτιοὖν Α οὐδοτιοῦν Re 9 δύναιτο coni Re Anim θεὸν εἶχεν ἱκανῶς, ἐκαθήμην καὶ πλήσιον μου Μενέ- R II 224 δῆμος, ἔπειτα τρεῖς ἕτεροι τῶν πολιτευομένων | ἐλ- θόντες καθῆντο καὶ αὐτοὶ καὶ διηγοῦντο διήγησίν μακρὰν πραγμάτων ἐν συμποσίῳ γεγενημένων τοῦ στρατηγοῦ μὲν ὄντος ἑστιάτορος, δαιτυμόνων δὲ αὐτῶν. τὸ δὲ δὴ κεφάλαιον, παρῄνει πέμπειν ὁ στρατηγὸς ὡς τὸν βασιλέα πρεσβείαν καὶ τῇ πατρίδι βοηθεῖν ὡς οὔπω κινδύνων καθαρῶς ἀπηλλαγμένῃ, προσγεγενῆσθαι γὰρ τοῖς ἐν τῇ στάσει κακοῖς τὸ τὴν ἐλπισθεῖσαν πά- λᾶι πρεσβείαν μὴ τετελέσθαι. πεπεῖσθαι δὲ εἰπόν- τες τῇ συμβουλῇ μετὰ τοῦ δακρύειν, λέγειν δὲ καὶ τὸν σύμβουλον μετὰ δακρύων ὡς ὄντος τοῦ φοβοῦντος μεγάλου, ταῦτ’ οὖν ὑπειπόντες προσέθεσαν, ὡς αὐτοὶ μὲν εἶεν πρέσβεις ὁμολογίᾳ τῇ σφῶν αὐτῶν, δέοιντο δὲ τετάρτου, δεδόχθαι γὰρ δὴ πέμπειν τοσούτους, καί, ἔτυχε γὰρ πλησίον καθήμενος Εὐσέβιος ὁ σοφιστής, ᾔτουν παρ’ ἐμοῦ τὸν ἄνθρωπον, ἐγὼ δὲ τοῦτον αὐτῶν ἐπ’ ἐκεῖνον μετέφερον τὸν λόγον, ὡς βέλτιον <ὂν> ἐμὲ κελεύειν, ἀλλὰ πείθειν ἐκεῖνον. ἤκουσε ταῦτα. ὑπήκουσεν, οὐ γὰρ ἦν καλὸν ἀπειθεῖν. προσλα- R II 225 βόντες | δὴ τὸν τέταρτον δέονταί μου τῆς ἐπι- ούσης παρεῖναί τε αὐτοῖς ὡς τὸν στρατηγὸν εἰσιοῦσι καὶ συμπράττειν ὅ τι δυναίμην ἐγγύθεν. πείθομαι 5 Ellebichi. cf. t. II 490, 16 sq. 10 cf. t. Ι 194, 3 1 μενέδημος Ι sed ενέ ex ε corr m3 3 καθῆντο scripsi e V ἐκάθηντο CPI sed ἑ antepos P2I3, edd κάθηντο A 6 ὡς in ras I3 9 γὰρ inser I3 10 δὲ scripsi τε libri edd 11 λέγειν Ρ sed λ in ras m2 13 εἰπόντες Ι sed ὑπ antepos m3, Bong 16 καθήμενος Ρ sed ς in ras m5 18 μετέφερον Ι sed ε (2) in ras m3 | ὂν inserui auctore Re Anim 19 νους? 20 ὑπήκουσεν Ι sed ν add m3 23 ὄτι Ι ῥᾳδίως ὑπ’ εὐηθείας. εἰ δὲ νοῦς ἐνῆν μοι, διωσάμην ἂν τὸν λόγον ἀναμιμνήσκων αὐτούς, οἵων ἀνθ’ οἵων ἔτυχον καὶ ὡς τιμῶν ἠτιμαζόμην καὶ ὡς διώκων τοὺς ἠνώχλουν καὶ ὡς οὐκέτι τοῦτο δρῶντος ἤσθησαν. ἀλλ’ οὐδὲν ἐκείνων τῶν πολλῶν ἐξετάσας ἥξειν τε ἔφην καὶ ἦλθον. εἰσελθόντων δὲ ἡμῶν καί τινων ῥημάτων γιγνομένων εἰς πρόφασίν τε ἑκάστου φεύγοντος ἐμὲ τοῦ πράγματος καταστήσας κύριον ὁ στρατηγὸς ἐπ’ ἀποδεδειγμένοις τοῖς πορευσομένοις εἰσ- ελθεῖν αὖθις ἔδωκεν. ἐξήλθομεν. ἐν ματαίοις λόγοις οὐκ ὀλίγον τῆς ἡμέρας διετρίβη μένειν αὑτῷ προσ- ήκειν ἑκάστου λέγοντος, ἕτερον δὲ βαδίζειν. κἀν τοις ἐμοὶ μὲν οὐδεὶς προσεῖχεν οὐδ’ ἠρώτα οὐδὲν οὐδὲ ἀπῄτει ψῆφον, ἐφ’ ἑτέρους δὲ τὴν κρίσιν ἦγον, ὥστ ἐμὲ μηδὲν διαφέρειν τῶν ἔξωθεν περιεστηκότων. ἀπ- εἰπὼν οὖν καθήμενος καὶ καταγελώμενος πολλάκις ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς νέους καὶ τὰ ’μαυτοῦ κωλυθεὶς ὑπό του τῶν φίλων ὡς ἀδικήσων τὸν στρατηγόν, εἰ οὕτως ἀπέλθοιμι, χωρῶ τε παρ’ αὐτὸν καὶ εἰπὼν οὐδὲν δε- δυνῆσθαι τῆς ἐκείνου ῥώμης ἔφην δεῖσθαι τὸ πρᾶγμα. | καὶ οὐκ ἐψευδόμην· ὑποδείξας γὰρ ὀργῆς τι R II 226 πάντας εἶχε δεχομένους τὴν ὁδόν, ἐρομένων δέ, ὅστις τοῖς ἐκείνων ἀντ’ ἐκείνων ἀρκέσει, τῷ μὲν τὸν κηδε- στὴν εἶπε, τῷ δὲ τὸν ἀδελφόν, Θρασυδαίῳ δὲ αὑτόν. 3 Plat. Theaet. p. 168 A. Xen. Mem. II 8, 6. IV 4, 24. cf. p. 160, 4 1 „malim διεωσάμην“ Re 2 ἂν τὸν] αὐτὸν Bong qui αὐτῶν coni 7 γινομένων V 11 αὐτῷ Ρ sed ’ in ‘ corr m5, IV 12 καὶ V 13 προσεῖχεν I sed v add m3 14 ὥστ’ ἐμὲ scripsi ὤσιε με libri edd 17 τἀμαυτοῦ edd 21 τι Ρ sed ι in ras m3 24 εἶπεν A | αὐτὸν V καὶ ὃς προσεκύνησεν, οὐχ ὡς ἄν τις ἐξομνύμενος, ἀλλ’ ὡς ἄν τις ἔχων τοιοῦτον ὑπὲρ τοιούτων ἐγγυητήν. εἰπόντος δέ τινος Μενέδημον καὶ ὡς τὰ μέγιστα ἂν ὀνήσαι καὶ φρονήσει καὶ γλώττῃ καὶ δάκρυσιν, οὗ τού- των καιρός, ὁ στρατηγὸς οὐκ ἐδέξατο, πρὸς τί μὲν βλέπων, οὐκ οἶδα, καὶ γὰρ οὐδ’ ἐφθέγξατο, οὐ μήν, ὅπερ ἔφην, ἐδέξατο.