ὅπου γὰρ οἱ πολλοὺς περὶ
τὴν κτῆσιν τῶν λόγων ὑπομείναντες πόνους οἱ μὲν
 ὅλως ἐπὶ τὸ γράφειν εἰς τάχος τοὺς αὑτῶν υἱεῖς
ψαν ἀμελήσαντες τοῦ τῆς διανοίας κάλλους, οἱ δ’
φοῖν ὁμοίως ἐφρόντισαν, του μὲν ὡς ὄντος καλοῦ, τοῦ
δὲ ὡς εὐδοκιμοῦντος, τίς ἔτ’ ἂν ἀπόδειξιν μείζω ζη-
τοίη τῆς κατὰ τῶν λόγων ὕβρεως; ἔστιν οὖν, εἰπέ μοι,
 τὸ μὲν πρᾶγμα τῶν ἀνωφελῶν νομίζεσθαι, τοὺς δὲ
του πράγματος διδασκάλους πολλοὺς ἔχειν τοὺς θαυ-
μασομένους; καὶ τίς εἶδεν ἱερῶν κατασκαπτομένων
ἱερέας ἐντίμους; τίς ναυπηγὸν ἐν μεσογείᾳ πλουτοῦντα; 4 Anth. Pal. XIV 73, 8. Phot. et Suid. 8. ν. ὑμεῖς, ὦ εγα-
ρεῖς. Theocr. XIV 48 c. schol. Callim. ep. 26,6. cf. ep. 372 et ad
t. II 98, 2. Perperam de versu comoediae Atticae Μεγαρεῖς γὰρ
ἵξω τοῦ λόγου καὶ τἀριθμοῦ cogitavit Kockius Fr. com. Att. III
p. 501 n. 502 1 κἂν I sed eras | εἰς inser P2I3 om MoV πρὸς τὰ coni
Re I τἀπόρρητα? 2 ἀπερρῖφθαι cf. t. II 307,9 3 περιυ-
βρίζεσθαι Ι sed ζε eras 4 ῥητορική τε καὶ ῥήτορες cancellavit
Cobetus Coll. 128 5 καὶ (1) om V 8 ἐμπεσεῖν V ἐλθεῖν
Patm sed γρ ἐκπεσεῖν in marg m2 10 ὄλους Μο | αὐτῶν Ι Μοr 11 οἳ C sed ded s, A οἴ BV 12 ὡς οὐκ ὄντος Β ᾤοντο
Mor 13 τὶς Patm sed γρ τίν’ in marg m2 | ἂν ἀπόδειξιν
scripsi ἀπόδεξιν ἂν V ἀπόδειξιν reliqui libri edd 14 γρ
τις post ζητοίη Patm in marg m2 16 θαυμαζομένους Mor
17 εἶδεν scripsi auctore Sinteni ἔχει libri edd 18 τῶν ἐν
μεσογείᾳ μεσογείῳ Mor μεσογαίᾳ Monnier cf. Lob. ad Phryn.
p. 298) πλοντούντων PIBPar et γρ in marg AV2, Mor Monnier 29. Μιᾷ μὲν αἰτίᾳ ταύτῃ τὸν μισθόν, ὦ ἄνδρες
πολῖται, συνέβη τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἀπολωλέναι,
ἑτέρα δὲ αὐτὸν οὐκ ἀφῆκεν ὥσπερ πρότερον χωρεῖν
πολλῷ βιαιοτέρα. τῶν γὰρ οἴκων τῶν ἀπὸ παλαιοῦ
λαμπρῶν ὧν ἦν καὶ τὸ παιδεύεσθαι καὶ τὸ διδόναι, 
πτωχεύειν ὁ καιρὸς οὐκ ὀλίγους ἀναγκάσας λαβεῖν
μὲν τῶν λόγων οὐκ ἐκώλυσεν, εἰς δὲ μισθοῦ δόσιν
ἀδυνάτους ἐποίησε. πάντως δὲ οὐδεὶς ἀγνοεῖ τοὺς
μὲν ἐξ ἐνδόξων γενομένους τὰ αὑτῶν πεπρακότας,
τοὺς δὲ ἐξ ἀνωνύμων τὰ ’κείνων ἐωνημένους. τῆς 
οὖν περὶ ἕκαστον οἶκον ἀτυχίας κεκοινώνηκεν ὁ διδά-
σκαλος. ὥσπερ γάρ, εἴπερ ἐπλούτουν, ἀπέλαυεν ἄν,
οὕτως ἀπορούντων ἀνάγκη προῖκα συνεῖναι. | εἰ R II 217 
μὲν οὖν τὴν χρηστότητα τῶν παιδευτῶν ἐν τῷ πλή-
θει τῶν παιδευομένων ἀξιοῖ τις ὁρᾶν, μεγάλην ὡς 
ἀληθῶς εὑρήσει· σημεῖον δὲ ποιούμενος τὸν τούτων
ἀριθμὸν τῆς ἐκείνων περιουσίας οὐκ ὀρθῶς κρίνει.