καίτοι τί τὸ πρᾶγμα αὐτοῖς γεγένηται R II 178 | βέλτιον, ὅταν λόγος μὲν ᾖ τὰ ’κείνων, τὸ δὲ ἔργον ἀπῇ; δεῖ γὰρ δὴ τά γε τοιαῦτα πείθειν, οὐ προσαναγκάζειν. εἰ δ’ ὁ μὴ τοῦτο δυνάμενος ἐκείνῳ R II 179 χρήσεται, εἴργασται | μὲν οὐδέν, οἴεται δέ τουτὶ ἀσθενές]. λόγος δὲ μηδ’ ἐν τοῖς τούτων αὐτῶν τοῦτο ἐνεῖναι νόμοις, ἀλλ’ εὐδοκιμεῖν μὲν τὸ πείθειν, κακῶς δὲ ἀκούειν τὴν ἀνάγκην. τί οὖν μαίνεσθε κατὰ τῶν 8 Dem. de fals. leg. p. 418, 14. cf. Lib. t. III 376,7 R. Choric. Spart. § 30 (Arch. Jahrb. IX 180, 1) 11 sq. cf. t. II 287, 19 sq. 14 τοῦτο] τὸ πείθειν et ἐκείνῳ] τῷ ἀναγκάζειν suprascr V2 1 αὐτῶν ΑΡ sed in hoc ’ in ‘ corr m2, IBMV Got 3 ἐπὶ V sed om corrector (m2) qui verba inde ab ἔρχονται — 4 ἄλλων in marg praebet, om U et del Ρ2 | ἐπὶ τὸν UB et corrector (m2) in marg V, inser Ρ2 | καὶ inserui αὐξάνοντες vel simile aliquid excidisse coni Re 8 ἔτι Got 9 τοῦ om Got 10 αὐτὸν Ι 12 τἀκείνων Β | κείνων Ι | δ’ Μ 14 ἐκείνου χοί 15 τουτὶ ἀοθενὲς inter δὲ et λόγος libri Got quod Re Anim in τουτὶ δὴ τὸ ἀσθενὲς (id quod leve et infirmum est) mutavit, ut emblema lectoris recte cancellavit in editione, verbo antece- denti οἴεται in ὃ ἵεται mutato male servavit Monnerius 16 μὴ δ’ PIBMV μὴ Got | αὑτῶν Got | τοῦτο inser Α om CM 17 μὲν om I 18 δ᾿ Re ἱερῶν, εἰ τὸ πείθειν μὲν οὐκ ἔστι, βιάζεσθαι δὲ <δεῖ>; σαφῶς γὰρ οὕτως καὶ τοὺς ὑμετέρους ἂν αὐτῶν παρα- βαίνοιτε νόμους. 30. Ἀλλὰ τὸ μηδ’ εἶναί φασιν ἱερὰ χρήσιμον εἶναι τῇ γῇ καὶ τοῖς ἐπ’ αὐτῆς ἀνθρώποις. ἐνταῦθα τοίνυν δεῖ μέν μοι πολλῆς, ὦ βασιλεῦ, τῆς παρρησίας, δέδοικα δὲ μή τινα λυπήσω τῶν ἐμαυτοῦ κρειττόνων. χωρείτω δ’ οὖν ὅμως ὁ λόγος ἒν τοῦτο ἀπαιτούμενος, τὴν ἀλή- θειαν. 31. Εἰπάτω γάρ μοί | τις τῶν τὰς μὲν πυρά- R II 180 γρᾶς καὶ σφύρας καὶ ἄκμονας ἀφέντων, περὶ δὲ οὐρανοῦ καὶ τῶν τὸν οὐρανὸν ἐχόντων ἀξιούντων διαλέγεσθαι, ποτέροις ἀκολουθοῦντες οἱ τὰ μέγιστα ἀπὸ μικρῶν καὶ φαύλων τῶν πρώτων ἀφορμῶν Ῥω- μαὶοι δυνηθέντες ἐδυνήθησαν, τῷ <θεῷ> τούτων ἢ οἷς ἱερὰ καὶ βωμοὶ <καὶ> παρ’ ὧν ὅ τι χρὴ ποιεῖν ἢ μὴ ποιεῖν, ἤκουον διὰ τῶν μάντεων; Ἀγαμέμνονα δὲ τὸ πανταχοῦ τεθυκέναι πλέοντα ἐπ’ Ἴλιον αἰσχρῶς ἐπαν- ήγαγεν ἢ νενικηκότα τῆς Ἀθηνᾶς αὐτῷ τὸ τέλος εὑ- 11 Od. y 434 17 Aesch. Ag. 211 sq. γ 144 19 Od. α 327. II. η 26 et 30 4 τοῦτό ἐστι τὸ συμφέρον κεφάλαιον A f V 1 ἔστιν Got | βιάζεσθαι scripsi e PBU, ut etiam Monnerius coni, perperam tamen explicans: „si quidem illud non suadere, sed vim usurpare “ βιάζεσθε reliqui libri, sed ἑ (2) in ras Μ, edd | δεῖ inserui auctore Re 2 γὰρ Β sed γ et ρ in ras m2 | οὕτως U sed ς eras οὕτω Β | αὑτῶν Got | παραβαί- νετε Got 4 μὴ δ’ PIBMV Got 6 πολλῆς om Got 8 δ’ οὖν] δὲ Β 10 μοι τίς IBMV Got 12 τὸν om ΙΒ 15 θεῷ inserui om libri sed θεῶ δῆ supra τῷ scr V2, edd cf. p. 116, 13 16 καὶ om Β | <καὶ> inserui | ὅτι ΙΜ | χρῆ Got ρούσης; Ἡρακλέα δὲ τὸν πρὸ τούτου τὴν αὐτὴν καθε- λόντα πόλιν οὐ θυσίαις ἴσμεν τῶν θεῶν προσλαβόντα τὴν ῥοπήν;