ΚΑΤΑ ΙΚΑΡΙΟΥ Β. Πάλαι μὲν ἴσως ἔδει καὶ ἐμὲ κατηγορεῖν R II 134 καὶ σὲ καθήμενον ἀκούειν, ὦ βασιλεῦ, περὶ ὧν Ἰκά- ριος οὑτοσὶ τὰς βουλὰς λελύμανται διδάσκων οἷς ποιεῖ πάντας ἀνθρώπους, ὅτι φευκτέον αὐτάς· ἐπεὶ δὲ ἐλ- πίδι τοῦ γενήσεσθαι βελτίω τὸν ἄνθρωπον οὐδὲν εἰπὼν πρότερον μένοντα αὐτὸν ἐν τοῖς αὐτοῖς καθορῶ ἤ, τό γε ἀληθέστερον, χαλεπώτερον γιγνόμενον, | οὐδὲ R II 135 εἰ σφόδρα μὴ βουλοίμην κατηγορεῖν, δυναίμην ἄν. αἰτιῷτο δ’ ἂν εἰκότως ἀνθ’ ἡμῶν ἑαυτόν, ᾧ σωφρονεῖν ἐξὸν οὐκ ἐβουλήθη. δέομαι δέ, ὦ βασιλεῦ, μηδεμίαν C = codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 I = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 Ν = Neapolitanus II Ε 17 Va = Vaticanus gr. 81 V = Vindobonensis phil. gr. XCIII 1 τοῦ αὐτοῦ ante κατὰ V κθ ante κατὰ A, post ἰκαρίου C, post δεύτερος Va | πρὸς τὸν κρατοῦντα post ἰκαρίου Patm et inser C s | Β] δεύτερος BVa om CANV λόγος κη΄ in marg I3, λόγος λ΄ Ν, λόγος εἰκοστός V rubr, μδ΄ Β rubr 3 ἱκά- ριος Β 8 γινόμενον V 10 δ’ ἂν scripsi e VVa sed in hoc ἂν inser m2 δ’ Ν δὲ reliqui libri 11 ἐξὸν Ν sed ὸ in ras paulo maiore m2 ἐξ ὧν P | δ’ Re | μὴ δὲ μίαν γενέσθαι βλάβην τοῖς οὖσιν ἡμῖν δικαίοις μήτε τὰ ἔπη τὰ παρὰ τοῦδε ποιηθέντα περὶ τῶν σοὶ πεπραγ- μένων μήτε τὰ λεγομένων γενόμενα δάκρυα μήτε τὴν μέχρι δύο συλλαβῶν καὶ γράμματος ἑνὸς τῶν ὀνομά- τῶν κοινωνίαν, ἀλλὰ χωρὶς μὲν ἐκεῖνα κεῖσθαι, χωρὶς δὲ τὴν περὶ τῶν πραγμάτων ἐξέτασιν, ἄλλως θ’ ὅτε καὶ τὴν ἀμοιβὴν ἐκείνων ἔχει τῶν ἐπῶν. εἰ γὰρ καίως δι’ ἐκεῖνα τετίμηται, καὶ ὧν ἀδικεῖ δικαίως ἂν δοίη δίκην. ὅταν γὰρ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ μὲν βελ- τίων, τὰ δὲ φαίνηται χείρων, ἀμφοτέρων εἰκότως ἂν παρὰ τῶν ἄλλων τυγχάνοι, δι’ ἐκεῖνα μὲν ἐπαίνων, διὰ δὲ τὰ φαυλότερα τιμωρίας. 3. Περὶ μὲν οὖν τῆς ἄλλης κακίας καὶ ὡς ἡσυχά- ζουσαν πόλιν εὐθὺς ἐλθὼν εἰς στάσιν ἐνέβαλεν ἀπο- ῥία τροφῆς, ἢ τὴν περὶ τὰς δίκας βραδυτῆτα ἢ τὴν ἐν τοῖς θεάτροις ἀηδίαν ἢ τὴν περὶ τὸ σῶμα τῆς λεως ὀλιγωρίαν ἢ καὶ ὡς μισεῖ μὲν τοὺς συνδίκους, μισεῖ δὲ τοὺς πόλεων ἄρξαντας, ὑποπτεύει δὲ πάντα μὲν λόγον, πᾶσαν δὲ παραίνεσιν καὶ τὰς παρ’ αὐτῶν γε τῶν εἶναι δοκούντων φίλων, ταυτὶ μὲν καὶ πολλὰ πρὸς τούτοις ἕτερα μετὰ ταῦτα ἀκούσῃ ἢ ἡμῶν των ἢ καὶ ἑτέρων κατηγορούντων· νῦν δ’ οἷος ἡμῖν περὶ τοὺς βουλευτὰς γεγένηται, δεῖ σε μαθεῖν. R II 136 4. Πρό γε μὴν ὧν πεπόνθασιν, | ἃ μὴ πάσχειν αὐτοὺς ἐβουλήθης ἄξιόν ἐστιν εἰπεῖν. σὺ τοίνυν εὖ καὶ καλῶς εἰδώς, ὁπόσον ἐστὶ βουλὴ πόλει καὶ ὡς οὐχ 2 cf. ad p. 26, 14 4 cf. p. 44 not. 1 et t. I 182, 6 3 τὴν τῶν I 4 δυοῖν V 9 ὅταν — 12 τιμωρίας prae- missis verbis Τοῦ πρὸς βασιλέα κατ᾿ αὐτοῦ αὖθις: λόγ. ῖ citat Macar fol. 89 9 γὰρ om Macar 10 γένηται Ι 26 πόσον BNVa ἧττον ἢ νηὶ τρόπις, καὶ οἵων παρὰ τῆς μεγίστης βου- λῆς, λέγω τῆς Ῥωμαίων, ἠξίωται καὶ ὡς ταῦτα ἐκινήθη τῷ χρόνῳ καὶ ὡς τούτῳ διεφθάρησαν, νόμον ἔθηκας, ὦ βασιλεῦ, μὴ ἐξεῖναι τύπτεσθαι παρὰ τῶν ἐπὶ τῶν ἀρχῶν τοὺς ἐν ταύτῃ τῇ τάξει καὶ προσηγορίᾳ. καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τοῦτ’ ἔγραψας μέν, οὐκ ἐβεβαίω- σας δὲ τοῖς ἔργοις, ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸν τῆς Ἀσίας ἄρχοντα Φλαβιανὸν τοιοῦτόν τι πλημμελήσαντα κά- κιστόν τε ἡγήσω καὶ τῆς ἀρχῆς ἔπαυσας, ὁ δὲ βου- λευομένου σου περὶ τῆς τιμωρίας ἐμβὰς εἰς πλοῖον ἀποδρὰς ᾤχετο, τοῦτο δὲ τὸν τῆς Αἰγύπτου τἄλλα σεσυκοφαντημένον καὶ πάσας πλὴν μιᾶς ταύτης δια- λύσαντα τὰς αἰτίας ἔδησάς τε ἡμέρας οὐκ ὀλίγας καὶ φροντίσαι περὶ τῆς σωτηρίας ἐποίησας μείζω μοῖραν τούτῳ νείμας ἢ τοῖς ἄλλοις ἅπασι. ληρεῖν γάρ σοι τῇ τῶν ἄλλων ἐδόκει μνήμῃ διὰ τὴν κατὰ τοῦτο ἁμαρτίαν. καὶ σὺ μὲν οὕτω πρέποντα βασιλεῖ καὶ γράφων καὶ ποιῶν, ὁ] Ἰκάριος δὲ πῶς; εἰ τιμὴν ἐτύγχανε καταθεὶς τῶν βουλευτῶν, οὐκ ἂν οὕτως αὐ- τοὺς ᾐκίσατο. τῶν γ’ οὖν οἰκετῶν ὁρῶμεν αὐτὸν φει- δόμενον καὶ τῇ γε πρὸς αὐτοὺς ἡμερότητι μάλιστα φιλοτιμούμενον, ἀλλ’ οὐ πρὸς τὸν ἄθλιον Ἑρμείαν 6 cf. ad p. 29, 11 sq. Cod. Theod. XII 1, 85 8 Cod. Theod. XII 6, 18 11 Optatum cf. t. II 395, 19 sq. R. Gothofr. Cod. Theod. t. VI p. 310 sq. 22 cf. ad p. 29, 7 19 ἤτοι δοὺς οἴκοθεν ἐπρίατο V2 8 πλημελήσαντα Ρ sed μ alterum suprascr m2, ΙΒΝ 9 βουλευομένου Ν sed ουλευ in ras m3, fortasse ex αλλ corr 10 σοῦ Re 13 τῆς Ι 18 ὁ eras CP cancellavi usus Liba- niani ratione habita 19 αὐτὸς Ι 20 γοῦν γοῦν IBV 22 ἀλλ’ οὐ V sed ’οὐ ex ὰ corr m2 | ἄθλιον Ρ sed ὑ supra α m2 τοιοῦτος ἡμῖν ὁ γεννάδας, ἀλλ’ ἄνθρωπον εὐγενῆ νητα δὶς λειτουργοῦντα τὰ περὶ τὰς καμίνους τὰς με- γάλας, ἀδικοῦντα μὲν οὐδέν, δοκοῦντα δὲ αὐτῷ παίων ἀπώλεσεν. ᾧ γὰρ ἅτερος τοῖν ὤμοιν ἀπόλωλε, πῶς οὗτος οὐκ ἀπόλωλεν; ἐλθὼν δὲ εἰς Φοινίκην τὸν ἐν μείζονι λειτουργίᾳ, ἧς γὰρ ἔφην μείζων ἡ διὰ τῶν θηρίων, ἀποδύσας ἣν παρ’ αὐτῆς εἶχεν ἐσθῆτα τῆς λειτουργίας εἰς ἰατρῶν χεῖρας ἔπεμψεν. οἶδε καὶ R II 137 Βόστρα | τοιαύτας πληγάς, οἶδε καὶ Ἀρέθουσα, οὗ τιμᾶν φάσκων ἄνθρωπον φιλοσοφοῦντα βουλευτὴν ἀπώλεσεν, ἐπειδὴ πένης ὢν ὁ βουλευτὴς οὗτος πλου- τοῦντα τὸν φιλόσοφον εἰσφορὰς εἰσέπραττε. 8. Τὰ δ’ ἐν Βεροίᾳ τίς οὐκ ἐδάκρυσε δυοῖν πολι- τευομένοιν οἱ τὰ πρῶτα ἦσαν, πολλῶν περὶ τὰ αὑτῶν μετάφρενα χειρῶν ἀνηλωκότων ἀκμήν; οὓς οὐδεὶς ἔσθ᾿ ὅστις οὐ τῶν πρὸ τοῦδε ἀρξάντων εἰσελθόντας ᾐδέσθη. τὰ δὲ δὴ νῦν ταῦτα πηγάς, ὦ βασιλεῦ, δακρύων ἐκί- νησε τοῖς τε περὶ τὰς θύρας τοῖς τε ὅπου δὴ τῆς πόλεως ἀνδράσι, γυναιξί, παισίν, ἐλευθέροις, δού- λοις, αὐτοῖς τοῖς παίουσι· τοσοῦτον ἦν τὸ κακὸν καὶ ἐπὶ τοσοῦτον τῆς ἡμέρας προβάν, ὥσθ’ οἱ τὸν νέον ἀπὸ τοῦ στήθους ἀνέχοντες τῷ μετώπῳ τὰς χεῖρας προσάγοντες ἐσκόπουν, εἰ μὴ τέθνηκεν-