καὶ μὴν ὅτι μὲν αἱ πόλεις εἰς τὸν 
ἀριθμὸν ἐζημίωνται τῶν σωμάτων διὰ τὸν λιμόν τε
καὶ λοιμόν, παντί που δῆλον, εἰ δ’ ἀπόλλυνται μίσει
θεῶν, ἐπιχαίροις ἂν αὐτοῖς εἰκότως. χαίρειν οὖν
λογεῖς ἐν τῇ ζημίᾳ τῶν πόλεων; 9. Οὐκ οἶδα δέ, ὅ τι ποιῶν ἄνθρωπος χρηστὸς ἂν 
παρὰ σοὶ νομισθείη, εἰ τὰς μὲν διαβολὰς ἡγήσῃ πι-
στάς, τοὺς δὲ ἐπαίνους ὑποπτεύσεις. πρὸς τί δὴ βλέ-
πων τοῦτο λέγω; παῖδα τοῦτον Εὐπλόϊος καλεῖ καὶ
πατέρα οὗτος ἐκεῖνον. ἧκεν Εὐπλοΐου ποτὲ
βουλόμενα τιμῶν Χαρίδημον πάνυ τυγχάνειν καὶ ἐν 
οἷς ἔξεστιν, εἶναί τι πλέον αὐτῷ. ταῦτα οὗτος λαβὼν
τὰ γράμματα καὶ τῶν πρότερον γενομένων ἀφεῖλεν,
ὥστε μᾶλλον ἢ πρόσθεν αὐτὸν ἠγνόει νομίζων ἠδικῆ-
σθαι τοῖς γράμμασιν. ᾤετο γὰρ παρὰ τοῦδε ἥκειν
ἐκεῖνα καὶ οὐ τοῦ πέμψαντος εἶναι μᾶλλον ἢ | τοῦ R II 115 
πέμψαι πείσαντος. ἐγὼ τοίνυν οὐκ ἐπέστελλον 
 1. Theodorum cf. t. I 182, 6 11 Xen. Mem. I 6,13. II 3, 15 
 3 παρ᾿ V | καὶ (2) inserui e libris om edd | σωκράτην
edd 4 τῶν om Re 5 λέγεις Ι λέγεις V
μάτων Mo Mor | λοιμόν τε καὶ λιμὸν Μο edd 7 παντὶ δή
που VaMo edd | δὲ Re | τῷ μίσει edd 8 αὐτὸς V num αὐταῖς? 
 9 signum interrogationis posui e libris, punctum edd 10 ὄτι
IMo | ἂν inserui e V om reliqui libri edd 11 ἠγήσει I
16 Χαρίδημον πάνυ] „fuit cum τὸν interponendum suspicarer“
Re 17 τὸν Ρ | γενομένων scripsi ut coni Mor γινομένων V
γιγνομένων reliqui libri sed supra o eras Ρ 

 
μέν, παρὼν δὲ ἔλεγον εἰσκαλεῖν Ἀντίοχον εἰς τὴν αὐ-
λήν, ἄνδρα ἃ φρονοίη λέγοντα κολακεύσαντα οὐδένα,
λέγειν ἐπιστάμενον, ὁ δὲ ἐμοῦ καὶ ταῦτα καὶ πολλὰ
ἕτερα λέγοντος καὶ οὐδὲν ψευδομένου καθάπερ εὐθὺς
 ἀποθανούμενος, εἰ παρακύψειε μόνον, πᾶν ἔφη πρό-
τερον ὑπομενεῖν ἢ τοῦτο. καίτοι εἰ μὲν ὃ πεποίηκας
ἐπ’ Ἀντιόχου, καλόν, κοινὸν ἔδει τοῦτ’ εἶναι· εἰ δὲ
τοὐναντίον, πῶς οὐκ εἰσελθὼν ἐκάθητο πολὺ βελτίων
ὢν τὸν τρόπον τῶν ἐν στρατηγίαις γεγενημένων καὶ
 χείρων ἡμῶν οὐδὲν τῶν ἐν τῷ διδάσκειν τοὺς νέους;