φήσει παρὰ τῶν ἐν τῷ βασιλείῳ δυνατῶν ταῦτα ἀκηκοέναι. τουτὶ δὲ λέγων, δι’ οὓς ἠδίκηκε, λέγει, βέλτιον δὲ ἦν ἔχειν αὐ- τὸν λέγειν, ὡς οὐδὲν ἠδίκηκε. μέλειν μὲν οὖν ἐκεί- νοις ἐκείνου φαίην ἄν, ἔδει δὲ τὸν ἀκούοντα λέγειν ἁπλοῦν τινα λόγον, ὅτι τὰ μὴ δίκαια παύσων, ἀλλ’ οὐκ ἰσχυρὰ ποιήσων πέμπομαι. τὸν δ’ ἀκούω διὰ πάσης ἀδικίας ἀφῖχθαι καί μοι κάλλιον ἰδι- ωτεύειν ἢ οὕτως ἄρχειν. τί δ᾿ ἂν δεινὸν ἔπα- θες ἥκων μὲν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, λύων δὲ ὅσα ἐξῆν τῶν 7 Τατιανοῦ cf. t. II p. 467, 5 R. ep. 760. Sievers p. 159 1 δ’ Re | μονουοὺ Re 3 ἔπαθον Β 4 δ’ Re 5 „malim ὡς πάλαι“ Re | τακείνου Ι τ᾿ἀκείνου Μο | καὶ(1) om V 6 οἶδα Re | ὅτι ΒΜο 7 γεγενηκότος Α, sed alterum ν suprascr m2, BVa | ὁ P sed o in ras m2 12 προλήψεσθαι Mor 14 τῶν om V 15 ταῦτ’ VaMo edd 16 δ’ Re | αὑτὸν Re 17 ἠδίκηκεν ΑΡ | μέλλειν CAPMo Mor 20 τὸν Ι sed ν ex ι corr m3 τόν B 22 ἔπαθε; Mor 23 δ᾿ Re | τῶν Ρ sed ῶν in ras m2 Κόκκου; βραχὺν ἂν τῆς ἀρχῆς τὸν χρόνον τοῦτο R II 132 ἐποίησε. καλῶς. ἀλλ’ ἐπαινούμενόν | γε. ἔστι δὲ ἄμεινον μιᾶς ἡμέρας ἀρχὴ τὸ δίκαιον ἔχουσα ἢ τὸ πάντα τὸν βίον ἄνευ τούτου κατειληφέναι τὸν θρόνον. ἀλλ’ ὁ τῇ λύπῃ περὶ τῶν εἰς Γερμανὸν ἀπολογού- μενος ἡμῖν Φοίνικα πολιτευόμενον ἑκόντα ἐν τῷ λει- τουργεῖν μεμενηκότα μικροῦ νεκρὸν ταῖς πληγαῖς ἔδειξε. τί ἐγκαλῶν; τὸ μὴ μετ’ ἄλλων ἥκειν. εἰ δὲ μόνος τοῦτ’ ἐδύνατο ποιεῖν, τῆς δὲ τῶν ἄλλων τὸ πρᾶγμα πενίας μεῖζον ἦν; εἰ δὲ ἔφευγον τὴν οὐκέτι πόλιν Ἔμεσαν; εἰ δὲ ἐκρύπτοντο μένοντες; σὺ δὲ πό- λιν μὲν τοιαύτην καὶ τοσαύτην ἀπολωλυῖαν οὐ δα- κρύεις οὐδ’ εἰ καὶ μὴ πάντα, μέρος γε ἔν τι τῶν ποτε R II 133 ὄντων ἀγαθῶν ἀποδίδως, τὸν | δὲ ἕνα τύπτεις παρὰ τοὺς νόμους καὶ προλέγεις ἅπασι· μὴ λειτουρ- γεῖτε, μὴ πολιτεύεσθε, μὴ βουλεύετε, χωρεῖτε ἐπὶ ζώνας ἢ μείζονας ἢ ἐλάττονας. 43. Οἴοις δὲ καὶ τὴν Ἀντιόχου πόλιν ἐτίμησας ῥήμασιν. ὁ μὲν κομίζων τὴν φιλάνθρωπον πρόσρησιν ὁ πευθὴν Οὐράνιος ἦν, ἤκουε δὲ λέγοντος μάλα ἐντε- ταμένως, τὰ ῥήματα δὲ ἦν, ὅτι μισοῖ πάντας ἐφεξῆς. 11 ep. 766 17 cf. p. 9, 16 18 p. 5, 4 2 ἐποίησε. καλῶς. scripsi ἐποίησε; καλῶς libri Re ἐποίησε καλῶς Mor 2 ἔστι — 4 θρόνον citat Macar l. l. 3 ἄμεινόν ἐστι Macar 5 τῶν C sed ῶ ex ὸ corr 8 7 νεκρὸν ἐν ταῖς Va 10 πενίας τὸ πρᾶγμα I 10 et 11 δ’ Re 10 οὐκ ἔτι Μο 11 δὲ (2) om V 12 τοσαύτην καὶ τοιαύτην Μο edd | δακρύεις; edd 13 μέρος γε om I | γε ἕν] ἔν γε Cobet Coll. 126 ἕν] ἤν C sed ἕν in marg s, APIVa ἓν ἤν Μο οὔ V om Β ἓν ἦν Mor 14 ἀποδιδῷς V 16 δουλεύετε V 17 ἢ om Mor | μείζους Mor 19 νομίζων Mor sed γρ κομίζων in marg 20 ἤκουσε Re 21 δ’ Re | μισεῖ V μισοίη Mor sed γρ μισοῖ in marg μισοίης Re fortasse recte cf. p. 43, 9 Ι πάντας Mor sed γρ πάντες in marg ὢ τῆς ἀνοίας. βοᾷς ἃ κρύπτειν ἔδει καὶ τῶν κατὰ σοῦ τὰ δυνάμενα λαθεῖν ἐξαγορεύεις καὶ διδάσκεις πόλιν οὕτω μεγάλην μισεῖν σε. τὸ γὰρ αὐτὸ δήπου ποιήσει καὶ ἡ πόλις. καὶ μὴν ἄρχοντος μὲν τὸ τοὺς ἀρχομένους εὖ ποιεῖν, οὓς δὲ μισεῖ τις, οὐκ εὖ ποιεῖν, ἀλλὰ κακῶς ἀνάγκη. κακῶς ἄρα ποιεῖς τῶν μένων τινάς, τὸ δὲ καὶ τίνας ὄντας ἀφείσθω τανῦν. 44. Λέγε τοίνυν καὶ πρὸς τοὺς ἀπαντῶντας ταὐτό, ὅτι μισοίης τε ἕκαστον καὶ ἡδέως ἂν ἐπύθου τεθνεῶ- τας ἅπαντας. ἔχοις δ’ ἄν, εἰ βούλοιο, καὶ προστι- θέναι τοῖς ἀνθρώποις καὶ γῆν καὶ οἰκοδομήματα καὶ ὑποζύγια καὶ πηγάς, οὕτω γάρ σοι τὸ μῖσος ἔσται λαμπρότερον, | καὶ πρός γε τοὺς οἰκείους, ὅταν R II 134 οἴκαδε ἐπανέλθῃς, μετὰ τῶν ἄλλων τῶν περὶ τῆς ἀρχῆς λόγων ἔστω καὶ τοῦτο καὶ εἰ βούλει γε, πρῶτον. 1 βοᾶις Α | τῶν Mor sed γρ τὰ in marg 7 τὰ νῦν CA Mor sed in hoc γρ τανῦν in marg 8 ἀπατῶντας V 12 πη- γάς Mor sed γρ πυγάς in marg 13 ὅταν δ’ Mor 14 ἐπαν- έλθοις V 15 ἱστᾶι I | Κατὰ ἰκαρίου ᾶ subscr I