εἶτ’ οὐχ ὁρᾷς, ὡς εἰ τοῦτο καλόν σοι, καλὸν καὶ σκυτοτόμου σε καὶ χαλκέως ἐπὶ δεῖπνον καλοῦντος ὑπακούειν καὶ ἐλθόντα κατακείμενον δει- πνεῖν καὶ εἶναι τὸν αὐτὸν ἐφ’ ἁπάσης τραπέζης; ἢ τὸ μὲν φευξόμεθα | διὰ τὴν τῶν καλούντων τύχην, R II 128 τὴν δὲ τούτων ἀηδίαν ἀγαπήσομεν; οὐκ οἶσθα τὸν ἐφ’ ἑκάστῳ τῶν εἰρηκότων γενόμενον γέλωτα, εἰ οἱ μὲν ὄντες τοιοῦτοι πρὸς ἐπιδείξεις ἧκον, σὺ δ’ ὑπε- τίθεις σαυτὸν τοῖς τοιαῦτα φέρουσιν, ὧν ἀπελθών, ὡς ἀκούω, καὶ αὐτὸς κατεγέλας; καίτοι πολλῷ βέλτιον ἀπωθεῖν ἐνοχλοῦντας ἢ τοῖς εἰρημένοις ὑβρισμένον εἶτα τῶν λόγων κατηγορεῖν. 37. Ἔτι τοίνυν τῶν μὲν ἤκουσας, τῶν δὲ οὐκ ἠξί- ωσας ὄντων οὐδὲν ἐκείνων φαυλοτέρων, ὥστε σοι καὶ τὸ τῆς ἀνωμαλίας ὄνειδος προσγενέσθαι. πῶς οὖν 1 δὲ οὐδὲν ὁ Β ὁ om Mor | στρατηγὸς Μο sed στρατιώτης in marg | φεύγοντες scripsi e V φευγόντων reliqui libri edd, quod Cobetus Coll. 125 perperam pro imperativo habet 6 αὐ- τοῦ IV 8 καὶ μὴ φαίνειν Μο Mor 9 ἐπὶ τουτονὶ Μο Mor 11 εἶτα edd 12 σε Ρ sed ε in ras m2, BVa Re σὲ V σοι reliqui libri Mor 16 οἶσθα Ρ sed σθα in ras m2 17 εἰρημένων V 18 ἐπίδειξιν Re | δὲ Re | ἐπετίθεις Va 19 ταῦτα BVa 23 δ’ Re 24 ἐκείνων οὐδὲν Μο Mor τοῦτο συνέβη; σὺ μὲν αὖθις ἂν ἐκαθέζου, τὸ δὲ μὴ τούτους εἰπεῖν τοῖς εἰποῦσιν ἔδοσαν ὧν ἀκολουθεῖς τοῖς νεύμασιν. ἐφ’ ᾧ δ’ ἂν καὶ συγκαλύψαιτό τις, εἴπερ εὔνους εἴη σοι, πᾶν γὰρ τὸ δειχθὲν εὐθὺς ἦν ἐν αἰτήσει, καὶ ὅσον ἐγελάσθη, καὶ πολλοὶ πόδες ἐπὶ τὸν ἄρτι πεπαυμένον οὐκ ἐῶντες ἀναπνεῖν, εἰσπράτ- R II 129 τοντες, | ἄγχοντες, ὡς οὐδ’ ἀριστᾶν ἀνεξομένου σου πρὶν λαβεῖν. οὕτως οὓς εὗρες ἐν δόξῃ τῆς οὔσης αὐτοῖς ἐν οἷς ἐποίεις ἀπεστέρεις. θαυμαστός γε ἡμῖν ἥκεις τοῖς λόγοις ἐπίκουρος, ὃς καὶ τοὺς σιγᾶν τὸν ἄλλον εἰδότας χρόνον ἐξέμηνας καὶ ζητεῖν ἔχειν ἃ τέως οὐκ ἠξίουν, ἐποίησας. 38. Ἔπειτα φὴς πάντ’ εἶναί σοι μικρὰ πρὸς ἐμὲ καὶ τὸν σαυτοῦ πατέρα ἐν ἐμοὶ νομίζειν ὁρᾶν. τοῦ- τὸν δὲ οὗτος τὸν πατέρα διὰ νόσου μέγεθος τμηθέντα φλέβα καὶ τυχεῖν οὐ δυνάμενον ὕπνου πολλῆς χρῄ- ζοντα παραμυθίας δι’ οὐδενὸς ἐπεσκέψατο τῶν φίλων, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν διακόνων. οὐδ’ αὖ προπεμπόμενος εἶπέ R II 130 τι τοιοῦτον πρός τινα τῶν ἐμῶν ἐπιτηδείων, | ὃ τοῦ πολλάκις ἐκεῖνα εἰπόντος ἦν. ἀλλ’ ἀπελθὼν εἰς Φοινίκην ἔπεμψας ἐπιστολὴν ψόγον τῆς ἡμετέρας, ἣ τὰ μὲν τῶν τοὺς ἁμαρτάνοντας πειρωμένων κατέχειν ἐποίησε, δῆσαι δὲ οὐκ ἐδυνήθη. 39. Καὶ μὴν καὶ ἐν ἐκείνῳ γε σαυτῷ μάχῃ· μισεῖς μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν ὡς οὐ μισοῦσαν Κόκκον, αὐτὸς 16 cf. t. III p. 144, 10 R 2 τούτοις I 5 ὅσου Μο et γρ in marg Mor 7 ἀνέχον- τες Mor 10 σιγᾶν inserui e Β om reliqui libri edd ἠρεμεῖν vel σωφρονεῖν vel tale quid coni Re 11 σιγῶντας Cobet Coll. 126 14 ἐν — 15 πατέρα om Mor 16 χρήζοντα ΙΒ χρή- σοντα Μο χρήσαντα Mor 19 τί ΙΒΜο | τοιοῦτο Ι sed ο (3) in ras m3 21 ψόγον] „hic videtur ἔχουσαν deesse“ Re δὲ ἐκεῖνον μόνον οὐ προσεκύνησας. οὕτως ἐν τῇ θε- ραπείᾳ παρῆλθες τὰ νενομισμένα διδάσκων Βηρυτὸν μηδενὸς ὧν ἔπαθε μεμνῆσθαι. καὶ τοῖς μὲν ἄλλοις θαυμαστόν τι τοῦτ’ ἐφάνη, ἐμοὶ δὲ ἐλπὶς ἐβεβαιοῦτο πάλαι σου τὰ ’κείνου καὶ τιμῶντος καὶ φυλάττοντος καὶ πεπηγέναι βουλομένου, ὥστ’ οὐκ οἶδ’ ὅ τι ἂν αὐτῷ πλέον παρὰ τοῦ γεγεννηκότος ὑπῆρχεν, εἰ ὁ τὴν ἀρ- ’ χὴν ἐκδεξάμενος ἐκεῖνος ἦν. τοιγαροῦν ἄφωνοι πάντες οἱ τὰς | κατηγορίας ἐν ταῖς χερσὶν ἔχοντες R II 131 οὕτω δὴ πολλοί τινες ὄντες, ὡς μικρὸν ἂν ἀποφῆναι τοῦ δικαστηρίου τὸ μέτρον. ἀλλ’ ἐνέφραξε τὰ στόματα τούτοις ὁ τοῦ προσλήψεσθαί τι κακόν, εἰ μὴ σιγῷεν, φόβος. καὶ τὰ πολλὰ ἐκεῖνα τραύματα διὰ τὸν χρη- στὸν Ἰκάριον ἔμεινεν ἀθάνατα.