σὺ δ’ ἄμεινον
ἐβουλεύου τὰς πρώτας τῶν ἡμερῶν, ὅτ’ ἀπήλαυνες μὲν
τὸν τοῦ παρέδρου πατέρα, ἐβουλεύου δὲ ὅπως αὐτὸν
ἐκβάλῃς τὸν πάρεδρον ὡς πλειόνων ἢ προσῆκε γραμ-
 μάτων εἰσιόντων τε καὶ ἐξιόντων τῶν μὲν παρ’ ἐκεί-
 1 κατηγορεῖ et 2 δοκεῖ Re κατηγόρει et ἐδόκει libri Mor 
 2 καὶ ἐδόκει δίκαια λέγειν bis C sed alterum del s | λέγει Β 
 4 ἄρχεται Μο Mor sed in hoc γρ ἔρχεται in marg 5 αὐτὰ V
γρ αὐτοὶ in marg m2 Patm 10 δ’ Re 12 οὖν om Μο
Mor 13 „malim ἄξειν“ Re 15 ὀνήσαντα Ι 16 τί; οἴει
Mor τί οἴει,. Re 18 ἢ Μο Mor qui ἣ coni 19 ψόγον
μὲν Β 22 ἐβούλευον ex ἐβούλευον corr Ρ2 | μὲν om I
24 ἐκβαλεῖς? 

 
νοῦ, τῶν δὲ παρὰ τούτου, καὶ ἦν σοι κλέος ἔκ τε ὧν
ἐποίεις ἔκ τε ὧν διενοοῦ. ἔπειτα ὀστράκου, φασί,
μεταπεσόντος ἀμφότεροι φίλτατοι. καὶ ἀνέῳκτο μὲν
ἅπασιν ἡ θύρα γράμμασιν, ἀνέῳκτο δὲ τῷ πατρί. ἐδό-
κεις δὲ τοῖς ἀνθρώποις εὑρηκέναι μὲν ὃ χρῆν ποιεῖν, 
οὐ τολμῆσαι δὲ διὰ δή τινα φόβον. τοιγαροῦν
ἐνέπλησας μὲν ἀνθρώπων τὸν στενωπὸν τοῦ πατρὸς
τὸν ἔρημον, ὃν δὲ τὸ κηπίον ἔτρεφε λαχάνοις μόνοις,
τούτῳ πανταχόθεν τὸ τρυφᾶν. τῶν δώρων δὲ τὰ μὲν
ἀμοιβὴν ἔχει, τὰ δὲ παράκλησιν. οἱ γείτονες δὲ ὁρῶν- 
τες θαυμάζουσιν. | ὁ δὲ πωλεῖ τὰς εἰς Φοινίκην R II 121 
ἐπιστολάς, κἄν τις τῆς σῆς ἀρχῆς δέηται, θεραπεύσας
ἐκεῖνον θαρρεῖ περὶ τοῦ τέλους.