τὸ δὲ ἔτι δεινότερον,
ὅτι κἀκείνου χείρους γινόμεθα. πῶς; Πρόκλος τῶν
λειτουργούντων τοῖς πένησι πόρον τινὰ τοῦτον ἀνεῦ-
ρεν, οὐ καλὸν μὲν οὐδὲ ἄξιον τῆς πόλεως, οὐ γὰρ 
ἴσον ἡμεῖς τε καὶ Βηρυτός, προσῆν δ’ οὖν τι σχήματος
τῷ πράγματι. νῦν δὲ ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦτο τέτραπται,
 11 πράττομαι μισθὸν ἤτοι ἀπαιτῶ χωρὶς προθέσεως,
εἰσπράττω δὲ καὶ αὐτὸ λαμβανόμενον ἀντὶ τοῦ ἀπαιτῶ ἀεὶ
σὺν τῇ προθέσει V2 cf. schol. ad t. II 78,2; 526,10; t. I 137,4 
 21 σχήματος] ἤτοι εὐπρέπειά τις καὶ δικαίωμα τῷ γινομένῳ V2 
 2 ποιεῖν om I | διαφθείρη Ι 3 βοηθῇ Ι sed η η ex εῖ
corr m2 6 ἀνηρημένων Ρ sed ρη in ras m2 9 τοῦτο ἔργον]
τὸ ἔργον τοῦτο Ι 11 ἡμῶν Pa sed γρ ὑμῶν in marg m2
ὑμῶν V 13 δ’ Re | αὐτῶ I αὐτὸν Μο 14 τῷ (2)] τὸ Μο 
 18 κὐκείνου Pa sed γρ τοῖς ἐκείνου in marg m2 τοῖς ἐκεί-
νου V | γιγνόμεθα Re 21 ἴσον Ρ sed in ras m2 22 δ’Re 

 
ὅπως ἃ κλάων ὁ χειροτέχνης τίθησιν, ἐκ τούτων εἴη
τρυφᾶν ὀρχησταῖς τε καὶ μίμοις, ὑφ’ ὧν χείρους μὲν
ἐλεύθεροι, χείρους δὲ οἰκέται καὶ νέοι καὶ γέροντες.