ΑΝΤΙΟΧΙΚΟΣ. Ἀμφοτέροις ἄν τις εἰκότως ἐπιτιμήσειεν, ἐμοί τε R 275 τῷ ζῶντι περὶ τοὺς λόγους καὶ τοῖς ἀκροωμένοις ὑμῖν· ὑμῖν μέν, εἰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν ἐν ταῖς ἄλλαις ὑποθέσεσιν ὡς ἥδιστα ὁρῶντες καὶ παρακαλοῦντές γε ἐπ’ ἐνίας αὐτῶν ἒν τοῦτο οὐκ ἐπετάξατε, κοσμῆσαι λόγῳ τὴν πόλιν, ἐμοὶ δέ, εἰ πλεῖστα δὴ τῶν νῦν ὄντων συγγράμματα πεποιηκὼς καὶ τοὺς μὲν ἐπαινέσας, τοῖς δὲ συμβουλεύσας, οὐκ ὀλίγα δὲ ἠγωνισμένος ἐν πλά- σμασιν εἴς γε τὸν τῆς ἐνεγκούσης ἔπαινον ἄφωνος γέγονα. μᾶλλον δὲ ὑμῖν μὲν οὐκ ἔστιν ἐπιτιμῆσαι C = codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 U = Urbinas gr. 126 I = Marcianus append. XCI 2 ΜΟ = Monacensis gr. 113 fol. 190—196 + 101 fol. + 113 fol. 196—210 Μ = Marcianus gr. 437 Β = Barberinus II 41 Ca = Casanatensis 1 ἀντιοχικός· ἤτοι ἐγκώμιον εἰς ἀντιόχειαν U ἐγκώμιον εἰς ἀντιόχειαν ΜCa ἐγκώμιον εἰς ἀντιόχειαν τὴν ἑαυτοῦ τρίδα Β 3 τοὺς om U eras I 5 ὡς om Ca ὡς ἥκιστα Mor, ἴσ. οὐχ ἥκ. in marg 6 ἐπατάξατε sed primum α ut corrigeretur, oblitum C 8 τοῖς corr m3 in τοῖς, m4 in τοὺς Ρ τοῖς U | τοῖς corr e τοῖς P3 9 δ’ Re 10 ἐνεγκούσης γῆς Μορ, γρ σῆς ἔπαινον in marg | ἔπαινον C2 in marg μὴ τὸν ἐπαινέτην ζητοῦσιν, εὐφημίαν γὰρ ἡδὺ μὲν ἀκοῦσαι, μνηστεῦσαι δὲ ἴσως ἀβέλτερον· ἐμὲ δὲ τὸ ἔγκλημα καταλαμβάνει σαφῶς, ὅτι δὴ χρέα πάντων ἐντιμότατα καταθεῖναι δέον εὐθὺς εἰς τόδε ἐμέλλησα καὶ περὶ μὲν τῶν ἄλλων οὐδὲν ἐπαυσάμην ἐν τῇ πόλει λέγων, τὸν δ’ εἰς αὐτὴν τὴν πόλιν ἀναβέβλημαι λόγον, ὥσπερ τις ἑτέρους μὲν ἐν ὀφθαλμοῖς τῆς μητρὸς θερα- πεύων, αὐτῆς δὲ ἐκείνης καταμελῶν. καὶ μὴν οὐδ’ R 276 ἐκεῖνό | γε εὔλογον παρὰ μὲν ὑμῶν ὁμολογεῖν τὴν τέχνην ἔχειν, ὑπὲρ δὲ τῶν δεδωκότων μὴ χρῆσθαι τὸν λαβόντα τῇ τέχνῃ, ἀλλ’ ἐν μὲν ταῖς ἐπ’ ἀγορᾶς συνου- σίαις, ὅσῳ τὰς ἄλλας νικᾷ, δεικνύειν, ταύτας δὲ τὰς ἀποδείξεις μὴ τολμῆσαι ποιῆσαι βιβλίον. 4. Οὔσης δὲ τοσαύτης ἀφθονίας τῷ βουλομένῳ μέμφεσθαι τὴν σιγὴν ὅμως ἔνι τις ἀπολογία τῇ σιωπῇ. οὐ γὰρ τὸ μὴ λέγειν ἐγνωκότος ἦν διὰ τέλους μὴ λέγειν, ἀλλ’ ἐκράτει μὲν εἰπεῖν, ἐν δὲ τῷ διαμέλλειν ἦν τις ἐλπὶς μείζω τὴν δύναμιν ἔσεσθαι τοῦ χρόνου προστιθέντος τῇ τέχνῃ. τιμῶντος οὖν ἦν, οὐ ῥᾳθυ- μοῦντος, καὶ κοσμεῖν ἐπιθυμοῦντος κάλλιον, ἀλλ’ οὐχ ὅλως τὸ κοσμεῖν φεύγοντος ἡ μέχρι τοῦδε σιγή, καὶ πέπρακται μὲν εἰς τοὺς λόγους πλέον οὐδέν, ὡς ἀρκέσαι 2 ἀνόητον supra ἀβέλτερον Β2 3 χρὴ Mor 4 ὁ in ἐντιμοτατα in ras P2 | ἐς Ca | τόδε A, γρ τοῦτο in marg 8 δ Re | οὐδ᾿ ex οὐδὲ corr I2 οὐδὲ MB 9 μὲν] καὶ Mor 12 et ας in ἄλλας, νικ in νικᾶ et δεῖ in δεικνύειν Ρ2 in ras 15 τίς ΑΙΒ 16 τοῦ Re e Μο τὸ reliqui libri Mor et restituerunt Iacobs in exemplari et Lect. 339 et Cobetus Mnem. V 106 (Coll. 102) | διατέλους Μο 18 τίς ΑIMO 19 οὖν] μὲν οὖν MBCa μὲν Μο 20 ἀλλ᾿ om Μ 21 κεἰ Iacobs 1. 1. 22 μὴ Mor quod corr Re Anim | οὐδ’ C sed del. et in marg οὐδὲν pos. s, Μ sed οὐδὲν suprascr. m2, Β sed rasura corr ex οὐδὲν, MoCa τοῖς παροῦσι, τὴν δ’ οὖν παραίτησιν τοῦ μὴ πρότερον εἰρηκέναι παρὰ τῆς γνώμης ἔχειν ἔσται μοι. 6. Κοινὸν μὲν οὖν τῶν ἐγκωμιαζόντων ἔθος λεί- πεσθαι φάσκειν τὴν αὑτῶν ἀσθένειαν τοῦ μεγέθους τῶν ἔργων οἷς προσάγουσι τὸν λόγον, καὶ συγγνώμην αἰτεῖν παρὰ τῶν ἀκουόντων, εἰ βουλόμενοι τῆς ἀξίας | ἐγγὺς ἐλθεῖν ἄκοντες ἐλάττους γίγνοιντο· ἐγὼ δὲ R 277 ταύτην ἐμαυτῷ ἁπανταχόθεν ἡγοῦμαι προσήκειν, τοῖς δὲ ἄλλοις οὐδ’ ὁθενοῦν, ὁπόσοι πρὸς τήνδε τὴν ὑπό- θεσιν ὥρμησαν. τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοθεν ἐπελθοῦσιν οὐκ ἦν ἀνάγκη τοῦ λόγου, ἀλλὰ λέγοντες μὲν τεχνικῶς ἐχαρίζοντ’ ἄν, τοῦτο δὲ μὴ ποιοῦντες οὐκ ἂν ἐδόκουν φορὰν ἀναγκαίαν ἐκλείπειν· ὁ δὲ κύριος ὤν εἰπεῖν τε καὶ μὴ, τυγχάνων μὲν τῆς σπουδῆς ἐπαίνου ἄξιος, ἁμαρτάνων δὲ οὐδὲ συγγνώμης.