οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπόσον μέλλει
 19 cf. p. 493, 4 sq. 
 2 εἰ — 3 θεραπείας verba videntur labem contraxisse
1 η in μή in ras P3 7 μὲν om I Bong 9 ἢ οὔ γε Gasda
11 διατοῦτο ΡΙ 12 αἴρεσθαι ἴδει coni Re αἰρέσθω
et Sintenis 17 καθίζοντες Bong 23 ποιεῖν — 24 μεῖζον
om I Bong 24 ποιεῖν Re 

 
δέξεσθαι πάντας, ἔνι τῷ Πρόκλῳ ποιεῖν, οὐδ’ εἰ πάντα
ἀξιοίη δύνασθαι. ἀλλ’ οὐ διὰ τοῦτ’ ἠδίκηται τὸ μὴ
θεώμενον | ἔχον εἰπεῖν τοὺς θεωμένους. οὐκοῦν οὐδ’ R 271 
εἰ μὴ τοῦτο θεῷτο, δύναιτ’ ἂν ἐγκαλεῖν. ἦσαν, ὦ
Πρόκλε, καὶ πάλαι λίθοι καὶ τό γε ἦν ὄρος τουτὶ τὸ 
τεμνόμενον καὶ τεκτόνων τέχναι καὶ χεῖρες ἕτεραι καὶ
ἅμαξαι καὶ δοκοὶ καὶ κάλω, ἀλλ’ οὐδεὶς ἦν λογισμὸς
ὁ πείσων πλειόνων ποιῆσαι τὴν θέαν. σὺ δ’ οἴει
τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον, κακῶς
ὑπολαμβάνων. ὁρᾷς γοῦν, ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων 
ἔλαττον ποιοῦμεν τῇ πόλει τὸ πλήρωμα τῶν τε ἐπὶ τῆς
σκηνῆς τοὺς πολλοὺς ἐξελαύνοντες καὶ πόρνας καὶ
ἑταίρας καὶ πόρνους. καίτοι χρῆν, εἰ ἐν τῷ πλείονι
τὸ βέλτιον ἦν, ὅπως ἄλλοθεν ταῦτα ἐπεισοίσομεν, σκο-
πεῖν.