ταχοῦ δὲ πότοι καὶ τράπεζαι Συβαριτικαὶ καὶ γέλωτες.
αἱ μὲν τῶν εὐδαιμόνων τοιαῦται, τῆς εἰωθυίας δὲ καὶ
15 ἡ τοῦ πένητος ἀμείνων. ἔρως γάρ τις λαμβάνει τοὺς
ἀνθρώπους δαπάνης, ὥστε τὸν ἄλλον χρόνον τῇ συλ-
λογῇ χαίροντες τότε ἐν κέρδει τὴν ἀνάλωσιν ποιοῦνται,
πρότερον δὲ εἰωθότες τὴν γαστέρα κολάζειν τότε ὁπό-
σον αὐτῇ δύνανται χαρίζονται. καὶ τὸ ἔτι κάλλιον,
 οὐδὲ μετεμέλησε κεχαρισμένοις, ὡς δὴ τὰ δίκαια πρὸς
αὐτὴν οὕτω πεποιηκόσιν. εἶναι γὰρ ἐκ τοῦ νόμου
φαγεῖν τε πλέον καὶ πιεῖν, καὶ τοὺς τοῦτο δρῶντας
ἱκανῶς τούτους εἶναι τοὺς ἃ βούλοιτ’ ἂν ἡ ἑορτὴ
 1 cf. IV 1053, 5 3 cf. 1. 1. 1053, 7 5 II. σ, 239
15 cf. 1. 1. 1053, 10 21 cf. 1. 1. 1055, 9 
 1 εὕροι τις B All 3 δὴ P sed ἡ in ras m3 δ’ Va
om N in ras duarum litterarum 5 ἡ in φησὶν ex ἁ corr
I2 | ὁ in dubitationem vocatum a Sinteni cancellavi 9 καὶ
(3) om I 10 ἁ in πλέοντας ex ε corr Ι2 15 ἲς ία τις
in ras P3 τι AVaN 21 ν in πεποιηκόσιν add I2 22 πλέον
om ΒΜ | ποιεῖν I 23 ἑορ in ἑορτὴ in ras Ρ2 

 
ποιηκότας.