δοκεῖ δέ μοι καὶ Κῦρος καὶ Δαρεῖος καὶ Ξέρξης στρατεύοντες ἐφ’ ἣν οὔπω εἶχον, μεμφόμενοι τῇ Τύχῃ τοῦτο ποιεῖν, ὅτι μὴ καὶ τούτων | R 243 ἐκράτουν, καὶ εἰ ἐγεγόνει τῆς Ἑλλάδος δεσπότης οὗτος ὁ Πέρσης, δοκεῖ μοι κἂν τὴν ὅλην γῆν ἀπαι- τῆσαι τὴν Τύχην ἢ κακῶς ἂν εἰπεῖν, ὡς οὐκ εὐμενῶς πρὸς αὐτὸν ἔχουσαν. κἂν διὰ πάντων δὲ ἄνθρωπος ἀπολαύσῃ τῆς τύχης, κάθηται στένων ἀνάγκης οὔσης 1 τι υ τίς ΡΙΒ | ὅτι μὴ — 2 ἕτερος om Β 3 καὶ post μὴ Β et inser I3 Mor Re 3 punctum post ὕπαρχος delendum censuit Sintenis 4 μόνο cum rasura unius litterae U τις om Β 5 καὶ om VB 6 καὶ om V | ὑπάρχου Ferr et Mor (sed γρ ὑπάτου in marg) 7 καὶ prius om U 8 ᾖ δοκοῖ om Β | δοκεῖ VU et C p supra δοκοῖ et edd | οὐκ ἂν] ὐχ | sed χ m3 in ras trium litterarum, Β | οἷόν Β 10 τὸν UI 11 γε om Β | ἥδε ex ἦδε corr A p ἤδη Β | ἄνδρες I3 in ras Β et γρ Mor in marg cf. or. V p. 311, 2 ὡς— 15 ᾐσθάνοντο om Β 19 δοκεῖ μοι κἂν scripsi praeeunte Sinteni qui tamen καὶ servavit ἐδόκει μοι καὶ ACPUI edd ἐδόκει ἄν μοι καὶ V ἐδόκει μοι om Β ἀποθανεῖν ἀνθρώπῳ καὶ μακαρίζει δὴ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸν ἥλιον τοῦ ἀεί τε ἔσεσθαι καὶ μηδέποτε ἀπολεῖσθαι. οὕτως ἄπληστόν τι χρῆμα ἄνθρωπος καὶ ἀχάριστον. διὰ τοῦτο καὶ Ἕκτωρ τιμώμενος οἷς εἰκὸς στρατηγόν τε ἄνδρα καὶ ἐπίδοξον μετὰ τὸν πατέρα βασιλεύσειν, τῶν τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀθηνᾶς εὔχεται τιμῶν τυχεῖν, ὡς δὴ καὶ τούτων ἄξιος ὢν τοῖς Τρῶσίν. οὐκ- οῦν ἐλάττοσιν ἢ οἷς ἡγεῖται χρῆναι τιμώμενος ἀτυχεῖ.ν ὑπελάμβανε. πότε οὖν, ὦ τᾶν, ἐπαινέσεις τὴν Τύχην, εἰ θεὸς μὲν οὐκ ἔσῃ, τοῦτο δὲ ἐθελήσεις, καὶ εἰ βωμῶν μὲν καὶ θυσιῶν οὐ τεύξῃ καὶ ταῦτα ἔτ᾿ ὢν ἄνθρωπος, μικρὰ δὲ τὰ ἄλλα πάντα εἶναί σοι δόξει; Ἦν δέ τις ἀνὴρ ἐν Αἰγύπτῳ φιλοχρήματος. οὗτος ἐποιεῖτο φίλους, οἷς παῖδες οὐκ ἦσαν, ὅπως αὐτὸς αὐτοῖς εἴη παῖς. γενόμενος δὲ ἐξ ἀπόρου πλούσιος εἰς τὰ τῶν τελευτώντων εἰσιὼν ἤχθετο τοῖς ἔτι ζῶσι του- τωνὶ τῶν πατέρων. μακαρίζοντος δὲ αὐτόν ποτε δρὸς ἑτέρου τά αὐτὰ νοσοῦντος τῆς τύχης, δι’ ἣν αὐτῷ πλοῦτος εἶς μέγας ἐκ πολλῶν ἀθροισθείη, μήπω 6 Ιl. θ 540. 3 ἄπληστον — ἀχάριστον citat Macar. ν. supra p. 364, 1 — 3 4 οἷο cum rasura unius litterae U 5 ειν in βασιλεύσειν in ras C p 7 οὐκοῦν — 9 ὑπελάμβανε om Β 8 ἐλάττοσιν ἢ ὅτις corr ex ἐλάττοσιν A p, ex ἐλάττωσιν C p, ἐλάττοσ᾿ ἢ οἷς Ρ, ἐλάττω ὧν V, ἔλαττοσ ἢ οἷς U, ἐλάττοσιν ἢ οἷς Ι sed σιν m3 in ras 9 γρ γοῦν Mor in marg | τάν ACB edd 10 ἐθέλεις ΙΒ et γρ Mor in marg 11 ταῦτ’ Β | ἔτι Β et ex ἔτ᾿ Ι2 in ras et Mor 12 τἄλλα Β | πάντ’ Β 14 αὐτὸς om Ferr αὐτοῖς αὐτὸς Β Mor 17 δέ ποτε αὐτὸν ex δὲ αὐτὸν ποτε corr I3 et Mor δέ ποτ’ αὐτὸν Β 18 ταὐτὰ Β 18 δι’ — 19 ἀθροισθείη om Β 19 εἷς μέγας in dubi- tationem vocavit Sintenis γ᾿, ἔφη, μὴ μακάριόν με καλεῖν, πρῖν ἄν καὶ οἵδε ἀπέλθ ωδιν, εἰπών, ὧν εἰς τὰς οὐσίας ἐκεχήνει. 12. Τοιοῦτον ἄν τι πάθοι καὶ στρατηγὸς τύχη̣ μὲν μάχην νενικηκώς, οὐ συλλαβεῖν δὲ αὐτήν οἱ λέγων διὰ τὸ μὴ καὶ διαπορθῆσαι τῶν πολεμίων τὴν πόλιν. τὸ R 244 δὲ κλῖναί | τε φάλαγγας, ὦ ῾γαθέ, καὶ καταδιῶξαι τρῶσαί τε καὶ κατενεγκεῖν, ἔτι δὲ σκυλεῦσαί τε καὶ δοῦναι νεκροὺς ἀνελέσθαι μὴ βουλομένης ἂν ἐπέπρακτο τῆς Τύχης; 13. Οἶδα δὲ ἔγωγε καὶ ἐμπόρους πολλοῖς μὲν ὡμιληκότας λιμέσιν, ἐνίοις δὲ οὐχὶ δυνηθέντας οὐκ ἀγαθῇ τύχῃ πεπλευκέναι λέγοντας, ὅτι μὴ καὶ ἐκεί- νοις. τὸ δὲ πολλὴν μέν, ὦ βέλτιστε, θάλατταν ἐξ οὐρίων διαδραμεῖν, διὰ πολλῶν δὲ ἐμποριῶν μείζω καταστῆσαι τὰ ὄντα οὐκ εὐτυχές;