καὶ ὅλως οὐκ
ἔστιν ὃ ποιήσειεν ἂν ἐπαινεθῆναι τὴν Τύχην. ὁποῖον 
 6 Plat. Hipp. mai. p. 287 Β 8 Plat. Phaedr. p. 254 Ε 
 2 κιθαρίζειν οἶδα ΙΒ | στρατοπέδων ἡγεῖσθαι ΙΒ 5 κἀν]
ἀλλ᾿ ἐν ΙΒ Ι καταβοήσειε scripsi e V καταβοήσῃ PU et e κατα-
βοήσει corr C p A p καταβοῆσαι ΙΒ καταβοήσει edd 6 τε om Β
Ferr Mor 7 ἄν post αὐδὲν Β et inser 1 3 et Boiss. Anecd. V 392
e Par 963 | αὐτῶ Β et in ras Ι3 et γρ Mor in marg αὐτοῦ
Gasda e Par 3016 | στήσει scripsi e V στήσαι reliqui libri sed
in Ρ acutus m2 in ras, et edd 8 κη in κακήγορον in ras C2
κατήγορον VB et γρ Mor in marg | μέμψεται γρ Mor in
marg | δὲ om Β et γρ Mor in marg | ὁ μὲν] μὲν ὁ Β et γρ
Mor in marg 15 διατοῦτο ΡΒ 16 ταὐτὸν e ταὐτὸ corr
V2 | 16 et 17 (bis) μικρὸν V 18 δὲ in dubitationem vocavit
Sintenis 

 
δή τι καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν. ἄρχει τις πόλεως· ὅτι μὴ
καὶ ἔθνους, ἀτυχεῖ. ἔθνους ἕτερος· ὅτι μὴ πλειόνων,
ἄθλιος· πλειόνων ἄλλος, ἅτι μὴ ὕπαρχος. μηδενὸς
ἥττων ἢ μόνου τοῦ τὸ σχῆπτρον ἔχοντος ἀτυχής τις
 παρ’ ἑαυτῷ κέκριται. ἀτυχὴς δὲ καὶ ἐκεῖνος ὁ μέγας
ὕπαρχος, εἰ μὴ καὶ ἐν ὑπάτου σχήματι καθήμενος
φανείη. ἥκει καὶ τοῦτο, ὁ δὲ καὶ πάντα πείθειν ἄγειν
τε ᾗ δοκοῖ τὸν βασιλέα βουλόμενος, εἰ οὐκ ἂν οἰός τε
εἴη, δεινόν τι τοῦτο, καὶ ἡ Τύχη δυσμενὴς καὶ οὐδ’
 ὁτιοῦν τῶν ἑαυτῆς δέδωκεν. 6. Ὡς πραοτάτη γε ἥδε ἡ θεός, ὦ νέοι, καὶ ἴσως
που καὶ γελᾷ πρὸς τὴν τῶν οὐ μέγα εἰληφέναι
των ἀγνωμοσύνην, ὡς οὐκ ἀγανακτήσασα εὐθὺς
ρεῖται τὰ δεδομένα, διδάσκουσα, ὁπόσα ἦν σφίσιν, οἱ
 δὲ οὐκ ᾐσθάνοντο.