ἀλλ’ οὐδ’ εἰ πάντα αὐτῷ
παρείη τὰ τοῦ σώματος ἀγαθά, στέργοι ἂν οὐδ’ ἂν
ἐπὶ τούτοις εἰδείη τῇ δαίμονι ταύτῃ χάριν, ἀλλ’ οὔκ
 εἰμι ῥητορικός, ἐρεῖ πρὸς αὑτόν, οὐδὲ ἰατρικὴν
 C = Codex Chisianus Α = Monacensis gr. 483 (Augustanus) Ρ = Palatinus gr. 282 V = Vindobonensis υ = Urbinas gr. 126 Ι = Marcianus append. XCI 2 Β = Barberinus II 41 Ferr = editio Ferrariensis Mor = editio Morelliana Re = Reiskius 
 1 Οὐ — 3 καλοῦντι citat Macar. Chrysoc. fol. 93, ita ut
addat τοῦτο δὲ γίγνεται, ἐπειδὴ ἄπληστόν τι χρῆμα ἄνθρωπος
καὶ ἀχάριστον (cf. infra p. 357, 3) Ι ἐντυχεῖν, ὦ ἄνδρες] ὦ ἄνδρες
ἐντυχεῖν ΙΒ Macar 2 καὶ] ἢ Laur. LXX 13 et γρ Mor in
marg | αὑτὸν ex αὐτὸν Ρ2 3 αὐτὸν γρ Mor in marg 4 μὴ
καὶ U sed erasum, Ι sed m3 e καὶ μὴ, B Par 3016 et Re καὶ
μὴ CAP (sed in ras m2) V Ferr Mor 5 μὴ καὶ in ras P2
καὶ μὴ V | ὅτῳ] ὁ Ι sed in rasura quattuor litterarum, Β γρ ὃ
Mor in marg 7 τὴν θεὸν αἰτιᾶται ΙΒ Mor | πάντ’ Β
8 στέργοι ἂν e στέργοιεν C p A p 9 ταύτῃ om ΙΒ 

 
ἐπίσταμαι οὐδὲ κρατῶ διαλεγόμενος οὐδὲ οἶδα
κιθαρίζειν οὐδὲ ἡγεῖσθαι στρατοπέδων.
βαίνων οὖν ὅ ἔστιν αὐτῷ, ὅ μὴ ἔστιν ἀριθμῶν οὐ
τυγχάνειν οἴεται τῆς Τύχης, ἀδικῶν, οὐκ ἀδικούμενος.
 κἀν τούτοις μὲν ἦττον ἂν καταβοήσειε τῆς Τύχης, 
ἐν δ’ αὖ τῇ χρημάτων τε πέρι καὶ ἀρχῶν ἐννοίᾳ φεῦ
ὃς πολλὴ γε ἡ καταδρομή, καὶ οὐδὲν αὐτοῖς στήσει
τὴν κακήγορον γλῶτταν. μέμφεται | δὲ ὁ μὲν ἕνα R 242 
γεωργῶν ἀγρόν, ὅτι μὴ δύο, ὁ δ’ αὖ δύο, ὅτι μὴ
τρεῖς, ὁ δὲ τρεῖς, ὅτι μὴ τέτταρας, ὁ δὲ δέκα, ὅτι μὴ 
εἴκοσιν, ὁ δ’ αὖ τοσούτους, ὅτι μὴ δὶς τοσούτους, ὁ
δὲ δὶς τοσούτους, ὅτι μὴ πολλάκις τοσούτους. παύει
δὲ οὐδεὶς ἀριθμὸς οὔτε τὴν ἐπιθυμίαν οὔτε τὰ
ματα. πάσχουσι δὲ ταὐτὸν καὶ ὁπόταν ἐννοήσωσιν,
ὡς ὧν κέκτηνται χρημάτων ἔστι τι πλέον, καὶ διὰ τοῦτο 
ταὐτὸ σμικρόν τε αὐτοῖς καὶ μέγα, μέγα μέν, πρὶν
παραγενέσθαι, σμικρὸν δέ, ἤδη ὂν ἐν χερσί. σμικρὸν
δὲ χίλια χρυσοῦ τάλαντα διὰ τὰ δισχίλια, καὶ αὖ τὰ
δισχίλια διὰ τὰ δεκάκις τοσαῦτα.