ὃ 
δὴ καὶ πρῴην πρός τινα τῶν ἐπιτηδείων ἔλεγον. ὡς
γὰρ δὴ ἦμεν ἐν μόνοις ἤδη τοῖς χιτωνίσκοις λ0υσό-
μενοι καὶ τὴν τε Ἀφροδίτην παρεκάλουν καὶ τὸν Σά-
τυρον ἡσθέντα με ἀπελθεῖν, οὐκ εἶναί οὑ δυστυχέστε-
ρον ὁ ἑταῖρος ἔφασκεν. ἐγὼ δὲ ἐπέπληττον ἀκούσας, 
εἰ ἐξουσίας οὔσης λοῦσθαί τε καὶ δειπνεῖν καὶ ἥκειν
 1 δὲ ΒΙ sed in hoc δ in ras m3 | τούτων om U, inser I3
5 ἵν᾿ ΒΙ sed in hoc ἴ in ras m3 7 ἀπολαύσῃς ΒΙ sed
in hoc σης in ras m3, Mor sed in marg γρ ἀπολαύῃς | in σα-
φῶν supra α m rec. (Sambuci ?) o pos. V 9 ταῖν corr e
τοῖν Α2 τοῖν C 10 ἀρχὴν — 11 μηδεὶς om Β ἀρχὴν in
ras I3 11 ὦ om Mor | πόλεως scripsi coll. p. 356, 1
πόλεων libri edd | ἑτέρων scripsi coll. l. l. ἑτέραν ACPVU
Ferr Re | τάξιν post ἑτέραν I3B Mor 12 δέ om Β
15 τὴν τύχην εἴη ΙΒ Mor 16 πρώην CUIB 17 ἦιμεν AC
ἤειμεν Β et ex ἦμεν corr I3 18 γε V 19 οὑ scripsi
auctore Re οἱ libri edd | δυσχερέστερον ΒΙ, sed in hoc χερ in
ras m3. γρ Mor in marg 20 γρ ἕτερος Mor in marg (et Laur
LXX 13) 21 λελοῦσθαι Β | ἥκειν scripsi auctore Gasda
ἥξειν ACPVU edd πινεῖν BI3 in ras et γρ Mor in marg 

 
ἐπ’ οἶνον, οὐ φάρμακον, ἔπειτα ἀτυχεῖν οἴεται.
ζεται δὴ με δίκαια λέγειν κἀντεῦθεν ἐπᾴδων αὑτῷ τὸ
εἰρημένον, ὁπότε πληγείη τὴν ψυχήν, οὕτως ἐγίγνετο
ῥᾴων. 3 Plat. Symp. p. 218 Α 1 ἐπ’ om ΙΒ et γρ Mor in marg | εἶτα Β et ex ἔπειτα
corr I3 et γρ Mor in marg 3 πληγείη] τρωθείη Ι sed τρωθ
ín ras m3 τῳ τρωθείη Β τῷ τρωθείη γρ Mor in marg ἤλγει
V (et Patm in marg) | οὕτως om Β | ἐγίνετο V