ὁρᾷ δὲ καὶ τὸν ἀδελφὸν ἄμφω ποιοῦντα, ὥσπερ ἐπὶ τῶν πολεμησάντων τοῖς Τρῶσίν ὑπὲρ τῆς Ἑλένης Ἑλλήνων, οἷς λοιμὸν ἐνέβαλέ τε καὶ ἔλυσε τὸν αὐτόν, ἑκάτερον τῷ ἱερεῖ χαρισάμενος, τὴν μὲν νόσον, ἐπειδὴ ὕβριστο, τὴν R 234 δὲ όπαλλαγήν, | ἐπειδὴ τὴν παῖδα ἀπειλήφει. τοι- αῦτα δὴ καὶ τὰ τῆς Ἀρτέμιδος· ἣ παρέπεμψε μὲν διὰ 1 II. ε 447 5 Eur. Iph. Τ. 1460 7 or. Ι § 23 p. 93, 15 18 II. α 8 sq. 1 Ὁμήρου Β sed ου in ras ὁμήρω ΙΜ 6 ἐπὶ om VUP sed in hoc rasura 3 vel 4 litterarum post τοιούτῳ inter- punxi cum VBM, post τιμᾶται reliqui libri edd τιμᾶται ἔτι, τῷ τῶν ζώντων τιμᾶται αἵματι Gasda 9 gravis supra α et ἀ τὰ ἀπὸ in ras P3 | ὑπὸ U | δὲ om ΙΒΜ 10 δόσεις Β 13 δ’ ΒΜ 18 τῆς om ΒΜ | ἑλλένης C 19 λιμὸν IB 21 ἐπειδήπερ ἀπειλήφει τὴν παῖδα V κυνὸς τὴν ἀποικίαν εἰς Ἰωνίαν, συνεφήψατο δὲ Ἀλεξ- άνδρῳ τῆς στρατείας εἰς τὴν Ἀσίαν διαβάντι. Ὡς δὲ ἄμεινον αὐτὴν τιμᾶν ἢ καταφρονεῖν, ἔδειξε μὲν ἡ Ταντάλου Νιόβη θρηνήσασα κόρας ἒξ τετοξευμένας, ἔδειξε δὲ Ἀκταίων ἰδών, ἃ μὴ θέμις, ἔδειξε δὲ ὁ τῶν Αἰτωλῶν ἄρχων Οἰνεύς, ὃς θυσίας αὐτὴν ἀποστερήσας τινὸς ἔστενεν ἐπὶ τοῖς δένδρεσι τοῖς ἑαυτοῦ κειμένοις ἡττωμένων τῶν ῥιζῶν συὸς ἑνὸς ἐμβολῆς. κρατηθἐν- τος δὲ τοῦ θηρίου μόλις τε καὶ σὺν τῷ τῶν ἑλόντων· κακῷ, (τοσούτους α ἄνδρας ἀνάλωσεν), ἕτερον δ’ ἔτεκε κακὸν ἡ δορά τε καὶ ἡ κεφαλή, πόλεμον, ὅπως μηδεὶς Ἀρτέμιδος ἐν θεῶν τιμαῖς μήθ’ ἑκὼν ἀμελοῖ μήτ’ ἐπι- λανθάνοιτο. 38. Καὶ παιδεύει δὲ τοὺς ἀνθρώπους μηδὲν ἔξω τοῦ μέτρου μήτε λέγειν μήτε δρᾶν, τὸν μὲν Ἀγαμέ- 1 sq. cf. Arr. Anab. Ι 17, 10 sq. 4 II ω 602 sq. 15 cf. διήγημα a me editum Act. Acad. Berol. 1885, 917 15 σημείωσαι καὶ τὸ σχῆμα τοῦτο· τὸν Ἀγαμέμνονα ἀναγκάσασα, ἄλλον δὲ ποιήσασα τὸ καὶ τό οὕτως ἦν τὸ κατάλληλον, ὡς τὸν μὲν τῆς μετοχῆς ἀποδοθῆναι πρὸς σύνδεσμον πάλιν μετοχῆς ὁ δὲ ῥήτωρ καὶ πάντη ἐνήλλαξεν εἰπὼν ἕτερον δὲ ὅμοιόν τε καὶ οὐχ ὅμοιον V 1 συὸς ut scribatur, suadere videtur fragmentum ex Ἐφε- σίων Ὥροις Creophyli servatum apud Athenaeum VII 361 C (Mueller Fr. hist. IV 371) ᾗ ἂν ἰχθὺς δείξη καὶ ὗς ἄγριος ὑφη- γήσηται Ἴωνος vel Νηλέως G. Cuper Harpocr. 199 3 τιμᾶν αὐτὴν ἃ μὴ θέμις om B | ε in θέμις in ras P2 | ἔδειξε δὲ scripsi e V ἔδειξεν reliqui libri (nisi quod δ’ in marg inser Μ2) edd 8 ν in ῥιζῶν in ras Ρ2 | σ in συὸς in ras Ρ4 | σ in ἐμβολῆσ erasum in CAI ἐμβολή Ρ sed ἡ m3 corr in ῇ ἐμβολὴ UV 10 δ’ in ras Ρ2 om U cancellavit Re δὴ Sintenis 12 ἀμελοῖ scripsi ἀμελῆ libri edd | ἐπιλανθάνη- ται ΙΒΜ μνονα κάλλιον αὐτῆς εἰπόντα βαλεῖν τὴν ἔλαφον ἀναγ- κάσασα τῷ βωμῷ τὴν παῖδα προσαγαγεῖν ὑπὲρ τῆς ἀναγωγῆς, ἣν ἐπεῖχεν ἡ θεὸς ἀπλοίᾳ τὴν ὑπερηφανίαν 4 κολάζουσα πειθομένων αὐτῇ τῶν ἀνέμων οὐχ ἧττον ἢ R 235 τῳ Αἰόλῳ, τῷ σφῶν αὐτῶν ταμίᾳ, οὗ | δὴ καὶ φιλαν- θρωπίαν κατέμιξεν ἡ θεὸς μετενεγκοῦσα τὸ ξίφος ἀπὸ τῆς κόρης ἐπ’ ἔλαφον, καὶ ἡ μὲν ἠφάνιστο, ἡ κόρη, ἡ δὲ ἦν ἐν χερσίν, ἡ ἔλαφος. ἕτερον δὲ ὅμοιόν τε καὶ οὐχ ὅμοιον· ἀνήρ τις περὶ Ἰταλίαν συὸς χρῆμα μέγιστον ἑλών, ἀλλ’ οὐ νῦν γε, ἔφη πρὸς ἑαυτὸν λέγων, τῆς Ἀρτέμιδος ἔσΤαι τοῦ συὸς ἡ κεφαλή, τῷ δ’ ᾑρηκότι τοῦτο ἀνακείσεται ἐμοὶ. ταῦτα εἰπὼν ἐκ δένδρου τὴν κεφαλὴν ἀναρτήσας ὑπ’ αὐτῇ καθεῦδε μεσημβρίας ἡκούσης, ἡ δὲ ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ δεσμοῦ λυθέντος πεσοῦσα κτείνει τὸν τιμιώτερον τῆς θεοῦ κυνηγέτην. 40. Τιμωμένη δὲ ἥτις ἐστίν, εἰ πάλιν ἀκούειν ἐθέ- λοιτε, μέλλοντες Ἀθηναῖοι τρέχειν ἐπὶ τοὺς εἰς τὴν χώραν ἀποβαίνοντας τῶν βαρβάρων, τὸν Δαρείου στό- λον, εὔξαντο τῇ Ἀγροτέρᾳ θύσειν αὐτῇ <χιμάρους>, ὅσους ἂν κτείνωσι τῶν βαρβάρων. καὶ ἀπέκτειναν ὁπόσους ἀκούομεν. ἦν μὲν γὰρ καὶ Ἡρακλῆς ἐν τοῖς 9 Her. | 36, 1 17 Xen. Anab. III 2, 12. Plut. de malign. Her. 26 p. 862 Β. Schol. ad Ar. Eq. 660. Ael. ν. hist. II 25 22 Polem. or. II § 41. 62. Paus. Ι 15, 3 1 φ in ἔλαφον in ras Ρ2 3 ἀποπλοία Β 4 κολάσασα Α γρ κολάσασα m3 supra κολάζουσα Ρ κολάσασα CB 8 χεροῖν ΒΜ 9 τι Μ 10 ἀλλὰ ΙΒΜ ἄλλω νῦν γε CA sed in hoc m. post. in ἀλλ᾿ οὐ νῦν γε corr | ν in ἑαυτὸν in ras C v 12 δὲ ΙΒΜ | τοῦτον ΒΜ 14 καθηῦδε V ἐκάθευδε PUIBM 20 χιμάρους inserui 21 β m3, ρβάρ in βαρβάρων m2 in ras Ρ μυρίοις τούτοις, ἦν δὲ καὶ ὁ Πάν, αὑτὸν παρακαλέσας, τὸ πλέον δέ μοι δοκεῖ τῆς Ἀρτέμιδος γενέσθαι, δυνα- τωτέρας θεοῦ. καὶ τί δεῖ τὰ ἑτέρων λέγειν; ἀλλ’ ἥδε ἡ πόλις ἡ πολλὴ Σκυθῶν ἂν ἐγεγόνει καὶ ἀνήρ- παστο κατὰ τὴν πάλαι στρατείαν, εἰ μὴ ἥδε τὸν ἀδελ- φὸν παραλαβοῦσα τοξεύουσα φεύγοντας | ἔδειξε Φλέ- R 236 γρᾶς ἤδη ταύτας ἔχοντας· στρατὸς δὲ ἡμῖν ὁ νος τοὺς ἐπιόντας οὐκ ἦν, οἱ δὲ ἃ τῶν βαλλομένων ἦν, βοῶντες ἀπῄεσαν, οἱ Σκύθαι, δύο τοξότας οὐ φέ- ροντες. 42. Καὶ τὸ ἱερὸν δὲ τουτὶ τὸ μέγα, τὸ πρὸς ἕω, τὸ ἐν τῷ προαστείῳ, γυναικός ἐστι τῆς Καμβύσου δαπάνη, μισθὸς ὀφθαλμῶν αὐτῇ παρὰ τῆς θεοῦ σεσω- σμένων.