τῷ πένητι δὲ
καὶ συγγνώμη καὶ μέμψις· τὸ μὲν γὰρ μὴ διδόναι τοῦ
μὴ δύνασθαι, τὸ δὲ συντεταγμένους τοῖς ἑτέροις μετ’
ἐκείνων ὑβρίζειν ποῦ φορητόν; εἰδὶ δὲ οἳ καὶ
λον ἐκείνων παροινοῦσιν, ὡς ἐν τούτῳ κρύψοντες τὸ
 μηδὲν τεθεικέναι, εἶτ’ ἐκείνοις ὑποπεπτωκότες τὸν μὲν
χρόνον εἰς τὴν καλὴν ταύτην κολακείαν ἀναλίσκουσιν,
ἀπελθόντες δὲ οἱ μὲν αὐτῶν οὐδὲ ἴσασι τὸν σοφιστήν,
οἱ δ’ ὅ,τι καὶ δύναιντο, ποιοῦσι κακῶς. R 199 9. Ἄλλος μὲν οὖν ἂν καὶ ταύτην ἐποιήσατο Ι τοῦ
 μὴ λέγειν αἰτίαν, οὐκ ὀκνῶν βοᾶν, ὡς ἀμύνοιτο τοὺς
τοιούτους τῷ μὴ πάντα παρέχειν· ἐμοὶ δέ, πάλαι γὰρ
ἐθάς εἰμι τοῦ μὴ λαμβάνειν, ἴσως μὲν ἀμφοτέρους
ζημιῶν, τόν τε οὐ διδόντα τόν τε οὐ λαμβάνοντα, πα-
λαιὸν δ’ οὖν τοῦτό γε καὶ ταύτῃ συγκεχωρημένον. τὰ
 μὲν οὖν περὶ ἀργύριον οὐκ αἴτια τοῦ μὴ τὰς τῇδε
συνουσίας κατακλυσθῆναι λόγῳ. 1 Od. o 373 1 αἰδοίοις] τὴν παιδεραστίαν διὰ τούτου αἰνίττεται CfP
16 οὐ καλῶς ἀποδέδοται V 1 bis τὰ I et in τὰ corr P3 3 αὐτὸν PIB Ι ὀνειδίσας
Mor Re ἀναιδέσας libri (ἀναιδεύσας V, cui in marg
est: κακὸν τοῦτο) et Ferr Ι ἀνανδρίαν Re 5 αὑτοῦ scripsi
αὐτοῦ libri edd 6 καὶ prius om Re Ι μὴ inser P2 7 ad
δύνασθαι Mor in marg ἴσως συγγνωστόν Ι τοὺς ἑτέρους IB
8 πῶς ? 9 ἐκεῖνον I Ι κρύψαντες IB 10 τὸν] νῦν IB
13 ὅτι IB 14 ἄλλως I 17 μὴ om B 20 αἰτία PVUIB
ἡ in τῇδε in ras P2 τῆτες IB 21 κατακλεισθῆναι UIB et
P sed in hoc εἰ in ras m4 10. Τί οὖν, εἰ μὴ ταῦτα; οὐχ ὁρῶ τοὺς νέους ἅπαν-
τας ἐρῶντας τῶν ἐπιδείξεων οὐδὲ εἰδότας, ὅ τι ἐστὶ
τὸ ἡμέτερον. καὶ τούτου λαμπρὰν ἐποιήσαντο τὴν ἀπό-
δειξιν ἦρί τε καὶ χειμῶνος κἀν τοῖς ἐν ἑκατέρῳ λό-
γοις.