πόθεν τοῦτο πέπεισμαι; δύο τοῖς μεγίστοις σημεί-
οις, λύπῃ τε τῇ παρὰ τῶν ἐμῶν ἀγαθῶν ἡδονῇ τε τῇ
παρὰ τῶν δυσκόλων. ἢ οὐ ταῦτα ποιεῖτε νέων τῶν
μὲν προστιθεμένων, τῶν δὲ ἑτέρωσε πλεόντων; διὰ
ταῦτ’ ἄρα προσήκει με ἐρεῖν; 27. Πάντες οὖν, φήσει τις, κακόνοι, χρηστὸς
δὲ οὐδεὶς οὐδὲ δίκαιος μαθητής; ναί· ἀλλ’ οἱ |
τοιοῦτοι μὲν εὐαρίθμητοι, τὸ μοχθηρὸν δὲ πολύ. εἰ R 205 
δ’ οὕτω τοῦτ’ ἔχει, μᾶλλον τὸ μὴ λέγειν δι’ ἐκείνους
εὔλογον ἢ διὰ τούτους τὸ λέγειν εἰ μὲν γὰρ ἐνῆν 
ἰδίᾳ τούτοις χαρίσασθαι, πλείστου τοῦτ’ ἂν ἐτιμησά-
 12 ἡ παρὰ ἐπὶ ἐμψύχου· τοῦτο δὲ οὐκ οἶδα ὅπως ἐπῆλθε
τῷ ῥήτορι εἰπεῖν V 
 1 ἀπεσχίσατε V ἀπεσχίσασθαι I 3 τὸν I 4 πάντα
χαριζόμενοι om C 5 πρῶτα I 7 συντέταχθε A sed in
marg γρ συντέτα (reliqua abscisa sunt) et P sed αχθε in ras m3
συντέτακται UI | τούτων ἁ 8 ἑταίρους Β | τοσοῦτον I
9 ἐπενεγκεῖν I | ὅσον οὐδ’ scripsi auctore Re Anim ὅσω δ’
CAPV Ferr ὅσῳ γ’ Mor ὥστ’ οὐδ’ UIB et γρ in marg A
et Re | εὕξαισθε Ρ sed αἰ in ras m2, U et γρ in marg Α Re
εὔξεσθε ΙΒ 11 δυοῖν V 13 ἀρὰ τ in παρὰ τῶν in ras
m. rec. (p) C 14 προτιθεμένων I | ἑτέρωσε om ΙΒ
21 ἑ ιμησάμην cum rasura duarum vel trium ltterarum U 

 
μην· ἐπεὶ δὲ ἀμήχανον, ἐνεγκάτωσαν οἱ βελτίους, εἰ
μὴ δύναμαι δοῦναι χάριν ἣν ἐβουλόμην. 28. Ἀλλ’ ἐγὼ δώσω πόλιν ἀφορμὰς εἰς ὅμοια τοῖς
καταράτοις τούτοις, δι’ οὓς ἔναγχος ἐν ἐγκλήμασιν
 οὕτω δεινοῖς γέγονα περὶ νέων ἀκοσμέας, ὦ Ζεῦ
ούτους ἀκούων λόγους παρὰ τῶν ὡς μάλιστα
των τῷ τι καθ’ ἡμῶν ἔχειν λέγειν. καὶ εἰ μὲν μετὰ
ἀληθείας αἰτιῶνται, λέγειν οὐκ ἂν δυναίμην, ἔδει μέντοι
τῷ λίαν σωφρονεῖν ἅπαντας μηδὲ σκιὰν εἶναι μέμψεσιν. 29. Ἠν ἀνάγκη μεγάλη ταῖς γενομέναις αἰτίαις ταῖς
πυκναῖς ἐπιδείξεσιν, ὅτ’ ἔδει μὲν τὸν φιλάνθρωπον
βασιλέα τῶν παρ’ ἡμῶν δικαίων τυχέν, ἔδει δὲ πυθέ-
σθαι πατέρας, ὡς ἐν ἔργῳ τε ἡμεῖς καὶ αὖ κατενεχθέν-
τες τῷ μεγέθει τῶν κακῶν ἐν ἀφωνίᾳ κείμεθα.