εἰσὶ δὲ οἱ ταῦτα μεμφό-
μενοι καὶ οἱ τοῖς λόγοις ἀνιώμενοι τούτοις, οἶς τὰ
παρόντα συνήνεγκεν· οἷς δ’ ἐλυμήνατο, τῶν ἐπαινούν-
των. γεγόνασι δὲ οὗτοι μὲν ἐξ ἐνδόξων ἄδοξοι καὶ
ἐξ εὐπόρων ἄποροι, ἐκεῖνοι δὲ τοὐναντίον ἐν δόξῃ καὶ 
πλούτῳ καὶ δυνάμει, ὧν τοσοῦτον ἀπεῖχον ταῖς ἐλπί-
σιν, ὅσονπερ τοῦ πτήσεσθαι. οὐκοῦν τοῖς μὲν εὖ
 22 ἤτοι πετάσειν V 
 4 δὲ om U inser Ι2 | οὗ supra ὃ P3 γρ οὗ supra ὃ
Μ ὃ VUIMo Monnier γρ ὃ in marg Α 8 τῇ πυκνότητι
om U inser Ι2 9 ταῦτ’] ταῦτα νῦν Ι (νῦν tamen inser
m2) et Fabr 10 καὶ inserui e V 11 οὐδεὶς οὐδὲν V
οὐδὲν om Μο inser I2 οὐδ᾿ cum rasura duarum litterarum
U | οὐδεὶς om U 14 νῦν Μο 15 τε om BMV | καὶ καθ’
ἡμέραν om ΒΜ καὶ om UI Fabr καθ᾿ ἡμέραν e καθἠμεραν
corr Mo2, post λέγεσθαί μοι Fabr καθημέραν AV 17 οἱ
del? 18 οἷς] εἰς Μο | ἐλυμήναντο Μο 19 δ’ Re 20 ἐν
δόξῃ] ἔνδοξοι U 22 ὅσονπερ] ὅσονπερ καὶ Fabr ὅσον πῶς Mo 

 
πράττουσι παρὰ τὴν ἀξίαν ἀηδής εἰμι καὶ βαρὺς ταῦτα
 R 181 λέγων, | τοῖς δ’ ἐξ εὐδαιμόνων κατενεχθεῖσι κεχα-
ρισμένος, οἷα δὴ συναχθόμενός τε καὶ πεπληγμένος
ταῖς ἐκείνων συμφοραῖς. διὰ τί οὖν, ὅταν με βαρὺν
 καλῶσιν, οὐ προσδιορίζουσι μικρόν τι προστιθέντες
τὸ σφίσιν· οὐ γὰρ ἅπασί γε ἐγὼ βαρύς, ἀλλ’ οἷς τὰ
κακὰ τῶν πολλῶν ἀγαθά. πᾶσι μὲν οὖν ὢν βαρὺς
ᾐσχυνόμην ἂν τοῖς λεγομένοις, εἰ δὲ τοῖς οὕτως εὐτυ-
χηκόσι, σεμνύνομαι·