εἰ δὲ μὴ τοῦτο, τῶν περὶ τοὺς λόγους ἐμνημόνευσα 
πόνων ἢ τῶν ἐνταῦθα ἢ τῶν ἑτέρωθι; ἢ ὡς ἀγόμενος
Ἀθήνησιν ὑπὸ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸν θρόνον ἔφυγον;
των οὐκ οὔσης ἀνάγκης ἐμνημόνευσα, λαμπρύνων
λως ἐμαυτόν; οὐκ ἔστι, παρακλήσεως δὲ εἵνεκα τοῖς
νέοις πολλάκις· ᾧ τοὔνομα τοῦτο ὁ βαρὺς ἥκιστα ἂν 
προσήκοι. 14. Ἀλλὰ τοὺς παρ’ ἑτέρων λόγους ὄντας ἢ
σπουδαίους ἢ οὐ τοιούτους ἐκβάλλω ταῖς εἰς
ἐμαυτὸν εὐφημίαις· ἐγὼ τὸν δεῖνα σοφιστὴν ἐνί-
 12 or. Ι § 24 sq. 
 14 ἕνεκα καὶ εἵνεκα Πλατῶν, Δημοσθένης καὶ οἱ ἄλλοι,
Θουκυδίδης δὲ ἀεὶ ἕνεκα Β2 (= Thom. Μ. s. ν. ἕνεκα p. 151, 4).
19 λέγων δηλονότι V 
 2 διεξῄει Μο 4 διέφυγον μὲν Cobet Mnem. V 103 (Coll.
crit. 99) 8 ἄξιοσ 1, sed σ in ras ἄξιον BMU | διατοῦτο ΒΜΙ
Μο 9 καλεῖν μάρτυρας V 10 τῶν] rasura duarum lit-
terarum U | ημο in ἐμνημόνευσα in ras I2 12 Ἀθήνησεν Re |
τούτων Ι sed acutus et ω in ras m2 14 ἕνεκα Fabr
15 πολλάκις τοῖς νέοις V | ᾧ] ὥστε? | ἥκιστ’ V 17 ἑτέρους U |
ους οι
σπουδαίοις Μο 18 τοιούτους Μο 19 post εὐφημίαις signum
interrogationis delevi cum Gasda 

 
κησα καὶ τὸν δεῖνα ἐπεστόμισα καὶ τὸν δεῖνα
κατέβαλον καὶ τὸν δεῖνα κατεπάλαισα καὶ τὸν
δεῖνα φεύγειν ἠνάγκασα καὶ τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ
τοὺς πολλοὺς καὶ τοὺς Ἀθήνησι τοὺς τρεῖς εἰς
 φόβον κατέστησα, καλούμενος ὑπὸ τῆς ἐν ἑκα-
τέρᾳ βουλῆς; οὐχ ἑτέρων ταῦτα ἀπαγγελλόντων
μεμαθήκατε; εἰ δ’ οὐκ ἀπήγγελλον, ἠγνοεῖτ’ ἂν ἕνεκά γ
ἐμοῦ τὰς νίκας. ἐπεὶ καὶ περὶ τῶν εἰκόνων καὶ ὧν ὑπὲρ
 9 αὐτῶν ἔγνωσαν οὐ μικραί τινες οὐδὲ ὀλίγαι πόλεις, οὔπω
 R 177 μὲν | ἀκηκόατε, πεύσεσθε δ’ ἴσως, οὐ μὴν ἐμοῦ γε
γοντος.